Hector and the Search for Happiness zawiera w sobie śmiech i odpowiedni dramat, ale stara się znaleźć równowagę między wciągającymi podróżami a prowokującymi do myślenia miejscami.
W Hector and the Search for Happiness Simon Pegg wciela się w tytułowego bohatera - psychiatrę, który zdaje sobie sprawę, że jego wzorowe i bezpłodne życie nie pozwala mu doradzać innym, jak poprawić ich zdrowie psychiczne. Niedoświadczony w świecie zewnętrznym Hector decyduje, że jedynym sposobem, aby pomóc swoim pacjentom (i sobie), jest podróżowanie po świecie w podróży odkrywania siebie - w nadziei na znalezienie kluczy do szczęścia.
Jednak aby zapomnieć o codziennych rutynach i wyruszyć w świat, Hector musi zostawić swoją ukochaną dziewczynę Clarę (Rosamund Pike), która nie jest do końca przygotowana na to, jak daleko posunie się jej partner w swojej misji. To misja, która zabierze Hectora dookoła świata i stanie twarzą w twarz z mnichami, bogatymi biznesmenami, ekspertami od psychologii i przyjaciółmi z jego własnej przeszłości - z których każdy ma do opowiedzenia własne historie i wersje szczęścia do podzielenia się.
Wyreżyserowany przez Petera Chelsoma (Serendipity), Hector and the Search for Happiness jest oparty na powieści z 2002 roku Le voyage d'Hector ou la recherche du bonheur francuskiego pisarza i psychiatry Françoisa Lelorda. Podobnie jak książka, film ma być lekką i podnoszącą na duchu opowieścią o samopoznaniu - a nie suchym i akademickim spojrzeniem na psychologię ludzkiego szczęścia. Czasami film Chelsoma po prostu próbuje zrobić za dużo: przejść cienką linię między rozgrzewającym dramatem a autentyczną ludzką walką - a wszystko to, udzielając krótkich lekcji, gdy Hector próbuje podsumować swoje doświadczenia.
W tym celu film działa jako podnosząca na duchu opowieść z sympatyczną główną postacią i interesującą różnorodnością drugoplanowych graczy. Jednak dla widzów, którzy widzieli historie stłumionych bohaterów podróżujących w świat w poszukiwaniu oświecenia, Hector and the Search for Happiness nie jest szczególnie świeżym podejściem do tego założenia. To przyjemny i czasami skłaniający do myślenia film, ale niewiele robi, by odróżnić się od znanego formatu.
To czyste założenie: człowiek, który próbuje doradzać ludziom w kwestii szczęścia i wyrwania się z niezdrowych cykli - nawet jeśli tkwi w rutynie, niezdolny do znalezienia (lub przyjęcia) szczęścia we własnym życiu. Mimo to, pomimo wnikliwych interakcji, a także jednego wręcz przerażającego spotkania, Hector i Poszukiwanie szczęścia jest zbyt czyste - zwłaszcza jak na film o chaosie życia. Bohaterowie poboczni obejmują wiele przykładów lekcji, które można wyciągnąć z nosa, po subtelne okazje do ruminacji na temat ludzkiego szczęścia i wielu sposobów, w jaki może się ono objawiać. W rezultacie historia (i Hector jako postać) przeważnie porusza się po serii odizolowanych punktów fabuły i kolejnych lekcji życia, bez budowania niczego szczególnie głębokiego lub poruszającego. Hector rośnie w swojej podróży - ale to ''jest mało prawdopodobne, aby to, czego nauczył się po drodze, wywarło szczególny wpływ na wielu członków publiczności lub zostało zainspirowane.
Trzeba przyznać, że Pegg jest solidny jak Hector - przekazuje szereg emocji, które pasują do mężczyzny, który jest wrzucony w różne sytuacje o równie zróżnicowanym wachlarzu międzynarodowych postaci. Chociaż wielu widzów prawdopodobnie dobrze zna dziwaczne role komediowe Pegga, jego praca w Hector i Search for Happiness wymaga zarówno wrażliwości, jak i wrażliwości, które powinny przekonać niektórych sceptyków - nawet jeśli wydajność nie jest wystarczająco godna uwagi w sezonie nagród.. Oczywiście nie oznacza to, że Pegg jest zbyt poważny - Chelsom zapewnia również wiele dziwnych momentów, które wykorzystują repertuar komediowy aktora.
Gracze drugoplanowi są równie silni - z zabawnym zestawem krótkich, ale wciąż intrygujących występów, między innymi Jeana Reno, Toni Collette, Stellana Skarsgårda i Christophera Plummera. Większość bardziej znanych aktorów gra w castingach (Skarsgård jest bogatym biznesmenem, a Reno jest porywczym potentatem narkotykowym), ale za część filmu odpowiada w szczególności kilku mniej znanych aktorów, Ming Zhao i Chantel Herman. (i Hectora) najbardziej przenikliwe momenty.
Wreszcie, Pike daje z siebie wszystko jako Clara - chociaż Chelsom słabo radzi sobie z zapewnieniem definicji postaci poza jej związkiem z Hektorem. Clara odnosi sukcesy i jest lubiana, ale pośród porywających światowych spotkań film po prostu nie rozwija jej poza trybem w większej historii - ucieleśniając bezpieczne życie, które Hector stworzył w domu. W pierwszych chwilach film przedstawia Clarę jako pełną życia, piękną i opiekuńczą, ale gdy Hector wyrusza w podróż, szybko zostaje ograniczona do niejasnego zarysu - albo jako przyczepna i zdesperowana osoba, albo niedoceniana ofiara tytułowego bohatera. brak doświadczenia życiowego. Biorąc pod uwagę poprzednią pracę Pike'a, trudno sobie wyobrazić, że przynajmniej na oryginalnej stronie scenariusza Clara miała być tak nijaka jak reszta życia Hectora.
Hector and the Search for Happiness sprawdza każdą skrzynkę niezbędną do stworzenia solidnej opowieści o usamodzielnieniu: występy są mocne, postacie są interesujące, a film przedstawia wartościowy komentarz na temat tego, gdzie każdy z nas znajduje szczęście w życiu. Jednak pomimo swoich mocnych stron film Chelsoma nie ma inwencji i podejmowania ryzyka niezbędnych do odróżnienia historii Hectora od podobnych, które ją poprzedzały. W końcu Hector and the Search for Happiness zawiera w sobie śmiech i relatywny dramat, ale stara się znaleźć równowagę między wciągającymi podróżami a prowokującymi do myślenia celami.
ZWIASTUN FILMU
_____________________________________________________________
Hector and the Search for Happiness trwa 120 minut i ma ocenę R za język i krótką nagość.
Daj nam znać, co myślisz o filmie w sekcji komentarzy poniżej.
Zgadzasz się czy nie zgadzasz z recenzją? Śledź mnie na Twitterze @benkendrick i daj mi znać, co myślisz o Hektorze i poszukiwaniu szczęścia.
Nasza ocena:
3 z 5 (dobre)