Piętnaście lat temu HBO wyemitowało pierwszy odcinek wielkiego dzieła Davida Simona The Wire. To, co zaczęło się jako dramat policyjny oparty na doświadczeniach Eda Burnsa, byłego detektywa policji miejskiej Baltimore i współautora serii, szybko stało się wewnętrznym spojrzeniem na amerykański handel narkotykami od sprzedawców niskiego szczebla na rogach ulic. droga do zyskujących polityków obiecujących zmianę. Przez pięć sezonów serial budził wątpliwości dotyczące ekonomicznych, rasowych i społeczno-politycznych konsekwencji ignorowania palącej kwestii narkotyków w Stanach Zjednoczonych, a zarówno widzowie, jak i krytycy nadal zasypywali serię najwyższymi uznaniami.
Patrząc wstecz na jeden z najlepiej ocenianych przez krytyków programów wszechczasów, zawiłości The Wire pozostają wyjątkowe, nawet gdy telewizja nadal wkracza w swój złoty wiek. Od ukrytych metafor po szokujące sceny śmierci, Simon był w stanie imponować na każdym poziomie. Aby uczcić jego osiągnięcia, ponownie obejrzeliśmy niezliczone niezapomniane chwile, aby zebrać to, co najlepsze z najlepszych. To był niemożliwy wyczyn, który ograniczył naszą selekcję do zaledwie piętnastu zgłoszeń, ale z radością ogłaszamy, że udało nam się podsumować niektóre z najlepszych scen z serialu, aby pokazać, jak naprawdę wyjątkowa była ta seria.
Tak więc, aby upamiętnić piętnastą rocznicę jednego z najlepszych programów telewizyjnych, przedstawiamy 15 najlepszych momentów z drutu.
15 Kenard Kills Omar (Sezon 5, odcinek 8)
W czwartym sezonie, odcinek „Home Rooms”, mężczyzna Omar Little budzi się w pustym pudełku Honey Nut Cheerios. Po założeniu szlafroka idzie nieuzbrojony do pobliskiego sklepu na rogu, tylko po to, by wyrazić swoje rozczarowanie, gdy odkrywa, że sklep ma tylko zwykłe cheerios. Ten prosty dzień z życia najpopularniejszej postaci serialu może niektórym wydawać się przypadkowy, ale pozornie nieistotna scena okazałaby się zapowiedzią jednej z najbardziej szokujących scen śmierci w telewizji.
Po okradzeniu Marlo Stanfielda Omar musi stawić czoła najcięższym napastnikom ulic. Wywabiony z ukrycia przestępca ze strzelbą wypowiada wojnę narkotykowemu królowi, okradając jego rogi i wyrzucając narkotyki. Po zebraniu dużej nagrody za głowę Omar spotyka swój koniec w sklepie spożywczym, kupując paczkę papierosów Newport. Opuszczając gardę, zostaje postrzelony w bok głowy przez Kenarda, młodego chłopca pracującego na rogach dla Marlo. Chwila jest kolejnym rzadkim zdarzeniem, w którym Omar jest odwracany od otoczenia, ale w przeciwieństwie do swojej pierwszej wizyty w sklepie spożywczym, tym razem jego błąd okazał się kosztowny.
14 Frank odwiedza Ziggy'ego w więzieniu (sezon 2, odcinek 11)
Po skupieniu się na wewnętrznym kręgu handlarzy narkotyków w pierwszym sezonie, The Wire przeniósł się do pracy białej rodziny sztauerów z klasy średniej, pracujących w portach Baltimore, przemycających narkotyki do miasta w ramach międzynarodowej organizacji przemytniczej. Jako uparty, nieudolny beneficjent ciężkiej pracy ojca, Chester „Ziggy” Sobotka był w rodzinie czarną owcą. Znany z tego, że wpadał w kłopoty ze schematami zarabiania pieniędzy, które często przynosiły odwrotny skutek, próbował przynieść więcej gotówki do doków, kradnąc samochody i sprzedając je z pomocą George'a Glekasa, właściciela magazynu powiązanego z organizacją przemytniczą. Kiedy jego plany się nie udają, Ziggy strzela i zabija Glekasa, co prowadzi do jego dożywotniego więzienia.
W odcinku „Bad Dreams” Frank składa synowi ostatnią wizytę. W scenie Ziggy odrywa się od postaci, gdy płacze nad swoimi działaniami. Wyraża rozczarowanie, że nigdy nie spełnił oczekiwań ojca, a kiedy przeprasza, ojciec mówi mu, że łączy ich więcej niż on wie. Po emocjonalnym załamaniu akceptuje swój los i odchodzi, nigdy więcej nie dając się zobaczyć Frankowi.
13 Przemówienie z papierowej torby Bunny Colvin (sezon 3, odcinek 2)
Oprócz realistycznego przedstawienia miejskiej przestępczości, The Wire podniósł dociekliwe pytania o hierarchiczną naturę wymiaru sprawiedliwości. Uwięzieni w nieuniknionej sieci praw i przepisów detektywi z Baltimore zostają zdegradowani do drobnych zawodów, zmuszeni do patrolowania ulic, aby zapobiec sprzedaży dalszych narkotyków, zamiast skupiać się na zapobieganiu większej liczbie morderstw. W trzecim odcinku sezonu „All Due Respect”, Major Howard „Bunny” Colvin wysuwa te kwestie na pierwszy plan, przypominając sobie ważne wydarzenie z przeszłości Baltimore.
Po tym, jak detektyw Kenneth Dozerman zostaje postrzelony podczas próby kupienia trzech fiolek poza ulicami, Colvin opowiada w swoim pokoju oficerów narkotykowych o czasie, kiedy po raz pierwszy spożywanie alkoholu było zabronione na ulicach. Zamiast aresztowania przez policję każdego, kto pił na rogu ulicy, osiągnięto obywatelski kompromis. Cywile zaczęli umieszczać swoje butelki w brązowych papierowych torbach, ukrytych przed opinią publiczną, aby funkcjonariusze mogli przymknąć oko i zająć się pilniejszymi kwestiami. W przeciwieństwie do alkoholu Colvin przypomina w pokoju, że nigdy nie było papierowej torby do ukrywania narkotyków, więc zamiast tego policja musi nadal egzekwować prawo wobec każdego użytkownika narkotyków, podczas gdy inne sprawy pozostają bez opieki.
12 Bubbles Speaks About Sherrod (sezon 5, odcinek 9)
Jeśli widzowie najbardziej sympatyzują z postacią z The Wire , to Bubbles. Uzależniony od heroiny informator policyjny miał z tym problem w późniejszych sezonach serialu. Kiedy jego protegowany i przyjaciel Sherrod przedawkował złą porcję, którą sam ugotował, Bubbles wpada w głęboką spiralę poczucia winy, obwiniając siebie za wczesne odejście przyjaciela. Po wyznaniu swoich czynów policji w Baltimore, Bubs bezskutecznie próbuje powiesić się w pokoju przesłuchań w wydziale zabójstw, ostatecznie osiągając dno pod koniec czwartego sezonu.
Zanim nadejdzie piąty sezon, Bubbles był czysty od ponad roku, uczęszczając na spotkania Anonimowych Narkomanów i mieszkając w piwnicy swojej siostry. W chwili jasności dla byłego użytkownika, w końcu odpuszcza ciężar swojej przeszłości, kiedy po raz pierwszy mówi o Sherrodzie podczas spotkania. Podczas swojego przemówienia pokazuje swoją wrażliwość, gdy otwiera się na innych członków NA, iw wzruszającej chwili szczerości bierze na siebie winę za swoje czyny, mówiąc grupie: „Nie ma wstydu w trzymaniu się żalu, o ile zrobisz miejsce również na inne rzeczy ”.
11 Carver Drops Randy Off At The Group Home (sezon 4, odcinek 13)
W czwartym sezonie David Simon wyskoczył z kąta do klasy, przedstawiając nam czterech nastoletnich chłopców - Dukie, Michael, Namond i Randy - wszyscy zdolni bystrzy umysły dorastający na rogu. Jeden z najzdolniejszych z całej czwórki, Randy wpadł na pomysł zarobienia dodatkowych pieniędzy na sprzedaży przekąsek innym uczniom. Pomimo swojej inteligencji, naiwność Randy'ego dopada go, gdy nieświadomie angażuje się w morderstwo lokalnego dilera narkotyków imieniem Lex po przekazaniu mu wiadomości od organizacji Stanfield.
Po dowiedzeniu się o śmierci Lexa, z Randym kontaktują się Herc i Carver, którzy desperacko szukają informacji na temat załogi Stanfielda. Kiedy ulice dowiadują się o jego związku z policją, Randy zostaje okrzyknięty zniczem. Carver robi wszystko, co w jego mocy, by go pocieszyć, próbując znaleźć dla niego kolejnego przybranego rodzica, który ucieknie przed terroryzującymi groźbami innych dzieciaków na rogu, ale nie wychodzi. W chwili porażki Carver niechętnie prowadzi Randy'ego do domu grupowego, gdzie natychmiast zauważa onieśmielające spojrzenia pozostałych chłopców. Po odprowadzeniu go do swojego pokoju, Carver wraca do swojego samochodu i uderza w kierownicę, sfrustrowany brakiem pomocy.
10 Avon i Stringer Talk on the Balcony (sezon 3, odcinek 11)
Jeśli chodzi o Avona i Stringera, obaj przyjaciele byli skrajnymi przeciwieństwami. Dorastając na ulicach Baltimore, Avon zdawał sobie sprawę, jak ważna jest reputacja. Zdobył szacunek, wspinając się po szeregach i narzucając swoją wolę każdemu, kto mu się sprzeciwiał. Jego imperium zostało zbudowane na strachu i zwerbował Stringera, aby utrzymać wszystkich w ryzach.
Dla Stringera gra była tylko środkiem do celu, sposobem na zarobienie wystarczającej ilości pieniędzy, aby legitymizować działalność załogi i przymknąć oko na przestępczość. Był człowiekiem z pieniędzmi i stając się człowiekiem zamożnym, myślał, że będzie nietykalny dla wszystkich pod nim.
Obaj zderzali się, jak przeprowadzić grę narkotykową i na koniec obaj się poddali. W kulminacyjnej scenie oboje spędzają chwilę na balkonie apartamentu Avon na ostatnim piętrze z widokiem na panoramę Baltimore. Bez wiedzy Avona, Stringer skontaktował się już z majorem Colvinem w celu uzyskania informacji na temat kryjówki broni Avon. W międzyczasie Avon dostarczył bratu Mouzone informacji o miejscu pobytu Stringera, co było decyzją, która doprowadziłaby do jego śmierci. Wspominają prostsze czasy swojej młodości, wiedząc jednocześnie, że los drugiego nie będzie szczęśliwy.
9 Bodie Dies Protecting His Corner (sezon 4, odcinek 13)
Z uwagi na dużą obsadę drugoplanowych postaci wchodzących i wychodzących, przedstawienie śmierci w The Wire było bezkompromisowo tragiczne. Kiedy postać wyszła, nie było czasu na opłakiwanie straty. To była konsekwencja gry i jeśli miałbyś szczęście, dożyłbyś dorosłości.
Zanim nadszedł czwarty sezon, wygląd ulic się zmienił. Organizacja Stanfield przejęła zakamarki, które kiedyś należały do załogi Barksdale i nie było już ochrony dla lojalistów, takich jak Bodie. Wsparty w mniej pożądanym kącie przez strażników Marlo, odzyskał swoją reputację, sprzedając produkt wyższej jakości dostarczany przez Prop Joe. Kiedy Marlo zainteresował się rogiem, zmusił Bodiego do pracy dla niego, ale z czasem bezwzględna etyka Marlo zebrała swoje żniwo i Bodie zaczął rozmawiać z policją. Łapiąc wiatr w jego działaniach, wszystko doszło do szczytu, gdy Chris Partlow i Snoop zaatakowali go na jego rogu. Odmawiając oddania swojego miejsca, obaj rozproszyli go, gdy Michael podkradł się od tyłu i strzelił mu w tył głowy, eliminując ostatniego pozostałego członka gangu Barksdale.
8 Michael i Dukie żegnają się (sezon 5, odcinek 9)
Jedną z fundamentalnych nauk The Wire jest to, że systemowa natura klas społecznych może mieć trwały efekt, który jest zakorzeniony w naszej kulturze. Od najmłodszych lat zbyt wielu Afroamerykanów z niższej klasy uczy się handlować narkotykami za szybką gotówkę, tworząc niekończący się cykl, który z czasem zacznie ich odczłowieczać. Pod koniec piątego sezonu jesteśmy świadkami, jak wielu młodych chłopców z narożnika zaczyna równolegle z działaniami innych postaci, kontynuując cykl przestępczości przedstawiony w serialu.
Zmuszony do gry w narkotyki, ostatnie działania Michaela w serii są równoległe do działań Omara. Wierząc, że rozmawia z policją jako informator, Marlo uderza Michaela, ale kiedy łapie się na planie, odwraca sytuację załogi Stanfielda, zabijając Snoopa i uciekając. Podrzucając Dukie do opuszczonego budynku, w którym przyjmie życie uzależnionego od heroiny, równolegle do działań Bubblesa, obaj dzielą ostatnie pożegnanie. Przed odejściem Dukie po raz ostatni błaga przyjaciela, wspominając dni ich młodości, ale Michael odrzuca to wspomnienie, wiedząc, że jego szczęśliwe dni mają za sobą.
7 Snoop kupuje gwoździarkę (sezon 4, odcinek 1)
W czwartym sezonie istniały obawy, że śmierć Stringera Bella oznaczałaby gorszą zmianę w jakości serialu, ale David Simon szybko udowodnił, że załogi Marlo nie można lekceważyć. Pojawiająca się w trzecim sezonie Felicia „Snoop” Pearson została pokazana jako nowy rekrut organizacji Stanfield, trenujący pod skrzydłami Chrisa Partlowa. Działając jako mięsień dla Marlo, stała się egzekutorem, który nie bał się brudzić sobie rąk.
Wydając się początkowo komiczną sceną, Snoop przeszukuje wnętrze sklepu z narzędziami w poszukiwaniu zamiennego pistoletu do gwoździ w sezonie czwartym na zimno. Kiedy pracownik przychodzi jej z pomocą, pyta, czy interesuje się konkretnym pistoletem na ścianie. Gdy pyta więcej o jej użycie w broni, widzowie mogą spekulować, jaki zły uczynek zaplanowała.
Chociaż jaśniejszy ton otwarcia czwartego sezonu sugerowałby odchylenie od powagi wykazywanej przez załogę Barksdale, okazuje się, że jest odwrotnie. Snoop później użył pistoletu do zabicia pustych budynków, aby ukryć morderstwa załogi, nadając tej chwili nowe znaczenie.
6 „Come at the King, You Best Not Miss” (sezon 1, odcinek 8)
Dołączony do każdego odcinka jako świadectwo ulic, epigraf wypowiadany przez bohatera służył jako sposób na nadanie widza tonu. Dla niektórych początkowy cytat widziany na początku każdego odcinka służył jako epitafium - ostatnia bryłka mądrości, zanim postać umarła z jakichś niefortunnych okoliczności. Dla innych ich cytat był częścią krzywej uczenia się, zestawu zasad, według których należy żyć, aby przetrwać na ulicach Baltimore.
W odcinku „Lekcje” sezonu pierwszego otrzymujemy często cytowany epigraf wypowiedziany przez Omara podczas strzelaniny z Wee-Beyem i Stinkumem. Jako niesławny patyk, Omar jest niemal mitologiczną postacią na ulicach, typem Boogeymana, którego obecność wstrząsa społecznością, więc kiedy wojna między załogą Barksdale a złym człowiekiem ze strzelbą się rozgrzewa, Omar opuszcza gang z ostrzeżeniem. Wracając do wcześniejszej sceny, w której D'Angelo porównał władcę ulic do króla w partii szachów, Omar drwi z Wee-Beya po tym, jak nie udało mu się go zabić, mówiąc mu, że jest teraz królem i że załoga Barksdale wkrótce zostanie zdemontowany.
5 The F Word (Sezon 1, Odcinek 4)
Od starannie wyselekcjonowanych kolokwializmów po odniesienia do lokalnych hotspotów w Baltimore, The Wire otrzymał wysokie pochwały za użycie autentycznego żargonu, aby przekazać realistyczny obraz wojny z narkotykami. Nadając ton na początku pierwszego odcinka sezonu „Old Cases”, McNulty i jego partner Bunk przeszukują serię poprzednich spraw morderstw w poszukiwaniu powiązań z organizacją Barksdale. Przeglądając sprawę zamordowanej studentki Deirdre Kresson, niezadowolonej byłej dziewczyny Avon Barksdale, obaj udaje się odtworzyć wydarzenia z jej morderstwa, używając tylko odmian ich ulubionego słowa.
Po usunięciu wszystkich zbędnych słów z gry, zasadniczo niewerbalna scena podąża za McNulty'em i Bunkiem przez kuchnię w mieszkaniu Deirdre, gdy łączą wskazówkę A ze wskazówką B, oferując po drodze zbiorowe westchnienie słów F. Scena nie tylko ufa publiczności na tyle, że pozwala im nawiązać połączenia, ale także pokazuje niewypowiedzianą komunikację między dwoma partnerami, która ma wieloletnie doświadczenie w pracy nad podobnymi przypadkami. Służy również jako odświeżające odejście od poważnego tonu serialu, ponieważ widzowie otrzymują od pisarzy wspaniały moment ekspozycji.
4 Bodie and Poot Kill Wallace (sezon 1, odcinek 12)
Pierwsza duża scena śmierci, która odbiła się echem wśród fanów, upadek Wallace'a był nieunikniony. Szesnastoletni dealer dla ekipy Barksdale pracującej przy niskich projektach, był z natury łagodniejszy niż jego przyjaciele Bodie i Poot. Po tym, jak ekipa Omara Little'a okrada niskie budynki, Wallace'owi przypisuje się dostrzeżenie chłopaka Omara, Brandona i zgłoszenie tego. Kiedy Brandon jest torturowany i zabity, wisiał przed domem Wallace'a, aby wszyscy byli świadkami, zmuszając młodego dealera do podjęcia decyzji, że chce wyjść z gry.
Ostatecznie śmierć Wallace'a jest decyzją biznesową Bodiego i Poota. Po wymiotach po śmierci Brandona, Wallace zaczyna nadużywać heroiny. Kiedy zaczyna rozmawiać z policją, Bodie i Poot otrzymują ultimatum od Stringera: zabij Wallace'a lub zgiń. Po wyjściu na kolację chłopcy zabierają Wallace'a z powrotem do opuszczonego mieszkania, w którym kucał. Wpychając go w róg, błaga o życie, zanim Bodie niechętnie odda pierwszy strzał. To odczłowieczający moment dla dwóch handlarzy narkotyków, którzy zostali zmuszeni do popełnienia niewypowiedzianego czynu, ale jest to chwila miażdżąca dla fanów zmuszonych do oglądania pierwszego dużego wyjścia z serialu.
3 Omar zeznaje przeciwko ptakowi (sezon drugi, odcinek 6)
Zapytaj kogokolwiek, kto jest jego ulubioną postacią z The Wire, a przytłaczająca większość powie Omar. Wśród grona zabójców mężczyzna z blizną na twarzy miał kod. Nigdy nie strzelał do nikogo, kto nie był częścią gry i nigdy nie okradał kogoś, kto na to nie zasługiwał. Omar, często cytowany jako jego decydująca scena z serii, zajmuje stanowisko ubrane w krawat, wyjaśniając, jak działa gra.
Po tym, jak chłopak Omara, Brandon, zostaje zabity przez załogę Barksdale, Omar przysięga zemstę za niepotrzebne brutalne morderstwo. Jeden z mężczyzn biorących udział w zabójstwie, markiz „Bird” Hilton, zostaje aresztowany po tym, jak Omar wskazał palcem go jako zabójcę świadka stanowego Williama Ganta. Kiedy Omar występuje, by zeznawać przeciwko Birdowi, łamie kodeks ulicy, kłamie na temat bycia świadkiem strzelaniny, ale jak później przyznaje, jego działania są częścią gry. Kiedy Bird posuwa się za daleko, torturując Brandona, Omar odwzajemnia przysługę, leżąc w sądzie. Nawet jeśli nie był tam, by samemu być świadkiem strzelaniny, balistyka pistoletu Birda stała się jedynym dowodem, jakiego potrzebuje.
2 Omar i brat Mouzone zabijają Stringer Bell (sezon 3, odcinek 11)
W serialu z wieloma znakomicie napisanymi odcinkami, przedostatni odcinek trzeciego sezonu pozostaje najbardziej perfekcyjnie wykonany ze wszystkich. Trudno jest wybrać jeden moment z „Middle Ground” jako nasz ulubiony, ale parodią byłoby pominięcie śmierci jednej z największych gwiazd serialu.
Po oszukaniu przez Stringera Bella w drugim sezonie rozsądny zabójca, brat Mouzone, wraca do Baltimore, aby wyrównać rachunki. W uliczce przypominającej western, Mouzone konfrontuje się z Omarem, który jako ostatni zostawił zakrwawionego Mouzone czekającego na karetkę. Zamiast zabijać się nawzajem, obaj zgadzają się, że ich waśń była wynikiem tego, że Bell okłamał ich obu i że trzeba się z nim uporać. Omar i Mouzone śledzą Stringera do miejsca rozwoju. Zdając sobie sprawę, że nie ma wyjścia, mówi im, żeby zabrali się za to, kończąc swoje życie pociągnięciem za spust.
W przypadku serialu śmierć Stringera miałaby poważne konsekwencje, skutecznie zmieniając trajektorię serialu i przekierowując uwagę na ekipę Stanfielda, ale dla miasta Baltimore jego śmierć była tylko kolejną z długiej linii nazwisk odfiltrowanych z listy.
1 D'Angelo wyjaśnia grę w szachy (sezon 1, odcinek 3)
Jak każda wspaniała seria, The Wire był powolny. W trzecim odcinku David Simon zdołał przejąć dominującą kulturowo koncepcję miejskich handlarzy narkotyków i odwrócić stereotyp, pokazując dokładniejszy obraz życia w gorszej sytuacji w Ameryce. Dla wielu widzów styl życia był obcy, ale w jednej scenie scenarzystom udało się podsumować zasady gry w jednej przemyślanej metaforze.
Podczas gry w szachy poza niskimi wzniesieniami Bodie i Wallace są odwiedzani przez D'Angelo. Kiedy zauważa, że obaj grają w warcaby z figurami, proponuje, że nauczy ich zasad gry w szachy. Porównując figury do gry narkotykowej, uczy ich o królu, królowej i pionkach. Biorąc pod uwagę jego słowa, Bodie pyta, jak można zostać królem, podobnie jak kuzyn D'Angelo, Avon, ale Dee informuje ich, że król zawsze pozostaje królem, porównując Bodie do jednego z pionków, które mogą zostać szybko usunięte z gry.. Odmawiając zaakceptowania swojej pozycji jako pionka wspierającego na szachownicy, Bodie zauważa, że silny pionek może nadal przetrwać, ale jak wszyscy trzej się dowiedzą, wszyscy oni są tylko niewielką częścią znacznie większej gry.
-
Czy przegapiliśmy któreś z twoich ulubionych chwil z The Wire ? Dajcie nam znać w komentarzach.