Allied jest najbardziej fascynujący jako dramatyczny thriller szpiegowski - mniej jak rozległy romans rozgrywający się na tle II wojny światowej.
Jest rok 1942, a kanadyjski oficer wywiadu Max Vatan (Brad Pitt) trafia na misję do Maroka, udając męża Marianne Beausejour (Marion Cotillard), bojownika francuskiego ruchu oporu, który również pozostaje pod przykrywką. Gdy para przeprowadza tajną operację, w której bierze udział wysoki rangą funkcjonariusz niemieckiej partii nazistowskiej w Casablance, ich udawany związek przekształca się w coś autentycznego … a około rok później oboje są małżeństwem i żyją w błogości. życie w Londynie z ich małą córką.
Szczęśliwe życie Maxa zostaje wtedy wywrócone do góry nogami, gdy pewnego dnia jego przełożeni informują go, że Marianne jest badana i może w rzeczywistości być tajnym niemieckim szpiegiem. Na mocy rozkazu egzekucji na Marianne, gdyby została uznana za winną (coś, co zostanie ustalone w ciągu kilku dni), Max potajemnie podejmuje drastyczne kroki, aby udowodnić swoją niewinność - cały czas walcząc o to, by nawet nie zastanawiać się nad strasznym pytaniem: czy to możliwe, że żaden Marianne ani ich związek jest tym, czym się wydają?
Zdobywca Oscara Robert Zemeckis jest filmowcem, który rzadko pracuje w tym samym gatunku dwa razy i trend ten jest kontynuowany w jego najnowszym dziele reżyserskim Allied, romantycznym dramacie / thrillerze z okresu II wojny światowej. Łącząc Zemeckisa z A-listersami Bradem Pittem i Marion Cotillard, Allied tworzy napięte i wciągające wrażenia wizualne - takie, które zmagają się z moralną i emocjonalną złożonością wojny. Jednak pod pewnymi względami największy atut filmu (ekranowy romans między jego głównymi bohaterami) jest jednocześnie jego najsłabszym elementem.
Scenariusz napisany przez płodnego scenarzystę Stevena Knighta (scenarzystę / reżysera Locke'a i twórcę Peaky Blinders), Allied jest zwarty i zwięzły w swojej strukturze narracyjnej, bez żadnej sceny, która w żaden sposób nie rozwija nadrzędnej fabuły. Zemeckis wzmacnia to poczucie precyzji poprzez swoją reżyserię, tworząc w tym procesie szereg zwięzłych scen i sekwencji napędzanych napięciem, które grożą (a czasem wręcz wybuchają) skutecznie oczyszczającymi wybuchami przemocy w dowolnym momencie. W połączeniu z wyrazistymi zdjęciami autorstwa Dona Burgessa, częstego operatora Zemeckisa, elegancką produkcją / projektowaniem kostiumów oraz wyraźnymi wariacjami nastroju / atmosfery stworzoną przez muzykę kompozytora Alana Silvestri.and Allied tworzy błyszczącą interpretację staromodnego hollywoodzkiego melodramatu z II wojny światowej (z Casablanką jest najbardziej oczywistym przykładem do porównania).
Częścią, z którą zmaga się Allied, jest romantyczna historia, która jest przyćmiona przez elementy dramatu szpiegowskiego. Podczas gdy film z czasów II wojny światowej, taki jak Ang Lee's Lust, Caution bada skomplikowaną dynamikę między dwojgiem ludzi, którzy (z samej natury swoich ról w wojnie) nigdy nie mogą sobie w pełni zaufać, w porównaniu z Allied brakuje głębi i jest powierzchowna. badanie poziomu podobnego związku na tle II wojny światowej. Allied nie zagłębia się zbyt głęboko w konsekwencje rozterki, z którymi borykają się jego bohaterowie, zamiast tego stawia na priorytet trzymające w napięciu sekwencje akcji i rytmy fabularne, które są bardziej ekscytujące niż introspektywne w danym momencie. Rezultatem jest opowieść o zakochanych szpiegach (i wojnie), która jest ekscytująca do oglądania i piękna dla oka, ale jest zbyt powierzchowna, aby pozostawić pożądane trwałe wrażenie.
Występy Brada Pitta i Marion Cotillard w Allied odzwierciedlają ogólne mocne i słabe strony filmu. Para ma prezencję na ekranie i blask niezbędny do tego, aby rozmach romansowy filmu wyglądał świetnie, ale nie ma chemii ekranu, która sugeruje, że istnieje prawdziwa pasja między ich postaciami pod rolami, które sami muszą odegrać. Jak można się jednak spodziewać, Pitt to Cotillard nie ma problemu z noszeniem Alliedów na ramionach podczas nieromantycznych części filmu, w trakcie pokazując swoje dramatyczne kotlety - aw przypadku Pitta podczas imponujących strzelanin i ustawionych sekwencji za liniami wroga w aliantach, jego referencje jako gwiazdy akcji.
Drużyna drugoplanowa w Allied bardzo gra drugie skrzypce po Pitcie i Cotillardzie, ale wyróżnia się obecnością kilku godnych uwagi aktorów charakterystycznych. Ich szeregi obejmują Jared Harris (Mad Men) jako szef Maxa, Frank Heslop i Lizzy Caplan (Masters of Sex) jako Bridget, szczęśliwą siostrę Maxa. Aktorzy tacy jak Matthew Goode (Stoker) i Simon McBurney (The Conjuring 2) również pojawiają się zbyt krótko, ale w kluczowych scenach narracji filmu.
Allied jest najbardziej fascynujący jako dramatyczny thriller szpiegowski - mniej jak rozległy romans rozgrywający się na tle II wojny światowej. To, czego brakuje w treści tematycznej i dźwięcznej opowieści o miłości, nadrabia wypolerowanymi powierzchniami - bo wszystko tutaj (wizualizacje, kostiumy i same główne gwiazdy) wygląda świetnie. Zemeckis nie stracił również ani kroku, jeśli chodzi o konstruowanie ekscytującej sceny akcji lub scenografii, dzięki czemu Allied jest jeszcze bardziej skutecznym ćwiczeniem w filmowaniu napędzanym napięciem. To nie jest tak mocny dramat postaci, jak niektóre wcześniejsze prace reżysera (Cast Away, Flight), ani nie nawiązuje do ducha czasu, jak najsłynniejsze filmy Zemeckisa przed nim, ale Allied jest całkowicie opłacalną opcją dla tych kinomanów w nastroju do obejrzyj dramat dla dorosłych w tej ramce z okazji Święta Dziękczynienia.
ZWIASTUN FILMU
Allied gra teraz w kinach w całym kraju. Trwa 124 minuty i ma ocenę R za przemoc, pewną seksualność / nagość, język i krótkie zażywanie narkotyków.
Daj nam znać, co myślisz o filmie w sekcji komentarzy!
Nasza ocena:
3.5 z 5 (Bardzo dobrze)