Edgar Wright, czy z własnego wyboru, czy nie, spędza dużo czasu rozwijając swoje filmy. Był związany z Ant-Manem Marvela przez ponad dekadę, zanim rozstał się ze studiem przed rozpoczęciem produkcji. W przypadku Scott Pilgrim vs. the World zlecono mu przekształcenie tego komiksu w film sześć lat przed jego otwarciem w kinach.
W swoim filmie o napadzie z 2017 roku, Baby Driver, żongluje tym pomysłem również przez 10 lat, a od tego, co widzieliśmy podczas wizyty w Atlancie w kwietniu 2016 roku, z łatwością stał się jednym z naszych najbardziej oczekiwanych filmów 2017 roku. To dzięki w rzeczywistości pewne opóźnienia, że produkcja filmu przeniosła się do Atlanty, a Wright wykorzystał, ustawiając tam historię, konsultując się z prawdziwym amerykańskim byłym więźniem i przygotowując całą muzykę przed rozpoczęciem zdjęć.
Poniżej znajduje się nasza rozmowa z zestawu Baby Driver pomiędzy ujęciami, podczas których kot i załoga kręcili sekwencję z samochodem na gimbalu, i koniecznie sprawdź tutaj zupełnie nowy zwiastun.
Jak długo rozwija się Baby Driver?
Edgar Wright: Wpadłem na ten pomysł przez długi, długi czas. Potem w 2007 roku zacząłem to pisać.
Jest oparty na filmie Mint Royal?
Edgar Wright: Tak, od tego czasu jest rozwijany. Zacząłem nad nim pracować po Hot Fuzz, a potem skończyłem pisać po Scott Pilgrim. Tak więc proces poszukiwań i prób zrozumienia historii i innych rzeczy, i to pierwszy scenariusz, który napisałem samodzielnie przez długi czas, odkąd byłem nastolatkiem. Pierwszy scenariusz solo, jaki napisałem od czasu mojego pierwszego filmu. Więc tak, długo.
Powiązane: Edgar Wright wyjaśnia pochodzenie Baby Driver
W jaki sposób Baby Driver zmienił się i rozwinął jako idea przez cały ten czas?
Edgar Wright: Bardzo. Myślę, że na początku była to bardziej koncepcja i wiedziałem, co chcę zrobić tonalnie i jakiego rodzaju film chciałbym, aby był, zamiast tego, jakie było ogólne założenie, i była to przyjemna podróż odkrywcza, jeśli chodzi o rozpoczęcie aby zbudować fabułę, postacie, zwroty akcji i tym podobne. A także, kiedy zacząłem pisać, zacząłem rozmawiać z byłymi więźniami i prawdziwymi kierowcami uciekinierów, ludźmi z FBI i tak dalej, i to zawsze jest dla mnie fascynujące. To też było (interesujące), bo to amerykański film i kryminał. Spotkałem niesamowitego faceta, byłego skazanego, który jest teraz pisarzem o nazwisku Joe Loya, który napisał książkę zatytułowaną „Człowiek, który przerósł swoją więzienną celę”. Znalazłem go przez badacza i zaprzyjaźniliśmy się.Więc kiedy pisałem strony, czasami wysyłałem je do niego i mówiłem: „Czy to brzmi trochę naprawdę?”. Naprawdę zdaję sobie sprawę, że jestem Anglikiem i klasą średnią i piszę amerykański film kryminalny, więc równie dobrze mogę uzyskać zgodę od kogoś, kto jest w środku od dziesięciu lat.
Słyszeliśmy ten film w porównaniu do musicalu. Zastanawiałem się, czy możesz porozmawiać trochę o tym, jak odnosi się on do tego gatunku, a także o czasie, w którym choreografia do ścieżki dźwiękowej - muzyka, której Baby słucha w całej historii.
Edgar Wright: To znaczy, jest i nie jest. Nie w tym sensie, że to nie jest jak Mamma Mia, nie wiem, dlaczego to była pierwsza rzecz, która przyszła mi do głowy, ale jest w tym dużo muzyki, jeśli chodzi o postać Ansela (Elgorta) cały czas gra muzykę. Więc to nie jest film, w którym ktoś głośno śpiewa, ale bierze rzeczy z filmów Scorsese, Tarantino lub Soderbergha, a w tych filmach masz ścieżkę dźwiękową w stylu szafy grającej, a pomysł polega na tym, że główna postać faktycznie gra te piosenki. Więc piosenki zawsze pochodzą z źródeł, są albo w uszach, albo grają w restauracji lub grają na stereo, więc zawsze są w scenach. Więc to jest tak naprawdę założenie.
Czy dźwięk od ściany do ściany?
Edgar Wright: Jest w tym DUŻO muzyki, tak … To dużo pracy. Mamy świetną osobę, która zajmuje się tym od dawna i właściwie mieliśmy czas, aby to zrobić. Zamierzaliśmy kręcić wcześniej, a potem trochę opóźniliśmy z kilku powodów, co właściwie dało nam czas na wyczyszczenie całej muzyki. Tak więc niezwykłe było to, że usunęliśmy całą muzykę przed rozpoczęciem zdjęć, więc możemy odtwarzać ją na planie, wiedząc, że to jest utwór, którego będziemy używać.
Czy oglądanie Mad Max: Fury Road w zeszłym roku dało ci chwilę na zastanowienie się nad zrobieniem tego, czy może rozpaliło cię to w brzuchu, żeby zrobić to więcej?
Edgar Wright: Nie, mam na myśli, to niesamowite dzieło i myślę, że każdy reżyser, który widział ten film, powiedział: „O mój Boże, co za arcydzieło”. Poznałem George'a (Millera) przez to, ponieważ tak naprawdę nigdy go nie spotkałem, a mój projektant dźwięku pracował na Fury Road, więc spotkałem George'a tuż przed tym, jak wyszło, i zrobiłem z nim Q&A i Od tamtej pory widziałem go kilka razy. Myślę, że widziałem ten film cztery razy, zanim się ukazał, a także zapłaciłem za obejrzenie go w weekend otwarcia, ponieważ chciałem go wspierać. Ale nie wiem, ten film jest niesamowity, zwłaszcza dla reżysera, który przyszedł w wieku 71 lat i po prostu wytarł podłogę wszystkim po 19 latach nie kręcenia filmu akcji na żywo, jest naprawdę niesamowity.
Czy są więc jakieś szczególne wpływy na Baby Driver?
Edgar Wright: Myślę o rzeczach z czasów, gdy dorastałem. Oczywiście filmy Scorsese czy Tarantino, ale duży wpływ na mnie mają filmy Waltera Hilla. Wczesne filmy Waltera Hilla, takie jak The Driver and The Warriors, uwielbiam te filmy i podobał mi się jego styl. Walter jest kimś innym, kogo poznałem, wykonując pytania i odpowiedzi, więc całkowicie go wykończyłem, powiedziałem: „Wiesz, że totalnie cię okradam, prawda? Nazwiemy to wielkim hołdem dla ciebie. Więc myślę, że wiele z tych filmów miałoby duży wpływ, The Driver. Co, jeśli nigdy go nie widziałeś, jest naprawdę świetne.
Na początku produkcji opublikowałeś zdjęcie Davida Bowiego i słyszeliśmy, że naprawdę interesujesz się jego muzyką i miał na ciebie duży wpływ. Zastanawiałem się, czy miał jakiś wpływ na historię.
Edgar Wright: Cóż, nie wiem, czy o tym wiesz, ale zmarł na początku tego roku (śmiech). Nie, to jeden z moich ulubionych artystów, a ja jestem po prostu wielkim fanem Bowiego i było mi bardzo smutno go zobaczyć. Ale była to również dobra wymówka, by ponownie połączyć się ze wszystkimi jego piosenkami. W tym filmie nie ma piosenki Davida Bowie.
Ponieważ muzyka jest tak dużą częścią filmu, a ty kręcisz w Atlancie, a dzieje się to w Atlancie, czy masz jakąś muzykę z Atlanty? Mastodon, muzyka trap czy coś w tym?
Edgar Wright: Był utwór, jedyny, którego nie mogłem wyczyścić, to był z Atlanty. Próbowałem znaleźć coś innego, ale chcę znaleźć coś, co przypomina dźwięk Atlanty. Utwór, którego chciałem użyć, nie wyczyścił żadnego ze swoich próbek. Zobaczymy, będzie coś.
Co takiego było w Anselu, że chciałeś, aby był główną rolą?
Edgar Wright: Podoba mi się, że jest bardzo muzykalny. Gra na instrumentach, umie tańczyć. Jest też didżejem, pisze muzykę, więc ten aspekt … Jest też bardzo młody, więc kwalifikuje się jako dziecko. Jest też pomysł, że ktoś taki jak on, Ansel właśnie skończył 22 lata, ale mieć go w tej samej klatce z Jonem Hammem, Jamiem Foxxem, Kevinem Spacey i Jonem Bernthalem, to świetnie. Chcesz poczuć się, jakby postać była bardzo młoda, o to chodzi w filmie.
Tytuł ma ten sam tytuł, co piosenka Simona i Garfunkela. Czy to daje nam wgląd w to, skąd się wziął? Czy jest tam jakieś połączenie?
Edgar Wright: Nie, po prostu bardzo lubię tę piosenkę. Nie jest inspirowany tekstami tej piosenki, nie ma tak naprawdę nic wspólnego z filmem, ale ta piosenka i ten album, który bardzo kochałem jako dziecko.
Kiedy podjęto decyzję o umieszczeniu filmu w Atlancie i jak to pomogło w opracowaniu filmu?
Edgar Wright: Właściwie było dobrze, ponieważ jak zapewne wiesz, kręconych jest tutaj wiele filmów, ale niewiele z nich jest tutaj. Myślę, że jedną z frustracji jest to, że kiedy gdzieś kręcisz, a tego nie ma - staje się to dużo dodatkowej pracy. Tak więc, gdy tylko dowiedzieliśmy się, że jest taka możliwość i zacząłem się temu przyglądać, postanowiłem przepisać to dla Atlanty i od razu zainwestowałem w zrobienie tego tutaj. Są też elementy tej historii, które mają tu wiele sensu w kontekście sceny muzycznej i miłości do samochodów. Nigdy w życiu nie widziałem miasta z większą liczbą samochodów typu muscle car … i przestępczością. Więc faktycznie działało całkiem nieźle. Myślę, że chodzi o to, że kiedykolwiek byłem tu wcześniej i byłem tu tylko z trasami prasowymi, ponieważ Shaun of the Dead był pierwszym razem, gdy przyjechałem do Atlanty,więc myślę, że ostatnie kilka razy, kiedy byłem, naprawdę nie chodziłem do miejsc turystycznych, ale próbowałem zobaczyć resztę miasta i miejsca, do których zwykle się nie chodzisz.
Masz tu eklektyczną grupę z Jonem Bernthalem, Jonem Hammem i Jamiem Foxxem, masz ludzi w każdym miejscu. Jak wybrałeś tych ludzi z milionów, które mogłeś wybrać?
Edgar Wright: Myślę, że to byli po prostu właściwi ludzie do pracy w każdej roli, to byli ludzie, do których przyszliśmy. Przeczytałem scenariusz w 2012 roku i myślę, że Jon Hamm był jedynym aktorem w tym czasie, który gra tę samą postać, którą jest w filmie.
(vn_gallery name = "Obrazy z filmu Baby Driver")
Więcej: Edgar Wright wyjaśnia pochodzenie Baby Driver
Utalentowany, młody kierowca uciekiniera (Ansel Elgort) opiera się na rytmie swojej osobistej ścieżki dźwiękowej, aby być najlepszym w grze. Kiedy spotyka dziewczynę swoich marzeń (Lily James), Baby widzi szansę, aby porzucić swoje przestępcze życie i uciec na czystą ucieczkę. Ale po zmuszeniu do pracy dla szefa przestępczości (Kevin Spacey), musi zmierzyć się z muzyką, gdy skazany na zagładę napad zagraża jego życiu, miłości i wolności.