Pierwszy odcinek Legionu, nowego serialu telewizyjnego FX X-Men autorstwa maestro Fargo Noaha Hawleya, pozostawił widzom wiele pytań. Które bity (jeśli w ogóle) są prawdziwe? Czy profesor X to ojciec Davida? Jak David i Syd wrócili po zaimprowizowanej zamianie ciał? Co tak naprawdę robi Melanie? Czy Aubrey Plaza naprawdę nie żyje? Dlaczego Rachel Keller nie była w większej liczbie rzeczy? Ale żadna z nich nie jest tak nagląca, jak coś, co powinno być o wiele prostsze: kiedy serial jest już ustawiony?
Pod względem estetycznym to czyste lata siedemdziesiąte, z Hawleyem wyraźnie czerpiącym z niektórych elementów z drugiego sezonu prequelu Fargo - ogólny projekt produkcji i kostiumy wydają się być czymś z niskobudżetowej brytyjskiej produkcji z lat 70., a wybory muzyczne naprawdę to potwierdzają. Jest raczej elegancki niż tandetny, ale w 100% przypadków. Jednak w tym są rozpryski nowoczesności w manierach i strukturze, co daje anachroniczny charakter - jest prawie jak High-Rise lub towarzysz równie trudnej do umiejscowienia serii niefortunnych zdarzeń.
Jednak to, co czyni to tak dziwnym, to brak uwagi poświęconej scenerii. Zazwyczaj film lub serial, którego akcja toczy się w przeszłości, udowadnia ten fakt, przynajmniej na początku. To, że Legion nie jest, jest z pewnością odświeżające w porównaniu z filmami, które są największym współczesnym hitem pop, ale jest tak płomienne, że rozumowanie stało się tajemnicą samą w sobie. Jest to szczególnie prawdziwe, biorąc pod uwagę historię wyższego miejsca showrunnera; Drugi sezon Fargo aktywnie kpił z tropów ustanowionych w pierwszym sezonie w scenerii z 1979 roku, z Patrickiem Wilsonem przy pisunie obok Ronalda Reagana Bruce'a Campbella i „dziurami” w historii, które były zatkane przypadkowym latającym spodkiem. Po prostu okres był postacią. W Legion jest bardziej tonalny, co zwiększa i tak już intensywny niepokój jego historii.
Jak otoczenie wpływa na rzeczywistość programu?
W spektaklu, w którym głównego bohatera definiują jego psychologiczne zdolności, to, co widzimy, jest zawsze podejrzane, a dotyczy to zwłaszcza wizualnych pułapek.
Rzeczywiście, większość „Rozdziału 1” pochodziła z wnętrza umysłu Legionu; Kiedy Syd ujawnia, że David przeżywa swoje wspomnienia, wszystko poza przesłuchaniem staje się wypaczoną interpretacją prawdy i nie jest prawdziwa - wspomnienia zmieniają się, gdy się powtarzają, a ten efekt z pewnością będzie spotęgowany dla kogoś tak potężnego telekinetycznie i niestabilnego psychicznie. I idąc o krok dalej, pojawia się niewielka sugestia, że zmutowany zespół, który uwolnił Davida, również nie jest podstawą - są ujęcia jego rzeczywistości migoczące między pełną akcji ucieczką a nim wciąż w szpitalu.
Biorąc to wszystko pod uwagę, istnieje wszelkie prawdopodobieństwo, że tylko około dwóch sekund Legionu to czysta, nieskażona rzeczywistość, co sprawia, że wpływy z lat 70. XX wieku są tylko tarczą przed prawdą; ponieważ jest we własnych wspomnieniach, David decyduje, kiedy jest, ale przy załamanym umyśle nie jest to w takiej formie, jaką widzowie mogą instynktownie określić.
Ta interpretacja jest poparta przez samego Hawleya. Mówiąc o programie Entertainment Weekly, scenarzysta powiedział, że pierwotnie napisał go tak, aby był w teraźniejszości, ale podczas opracowywania produkcji zdał sobie sprawę, że będzie lepiej działać z innym klimatem.
„Kiedy pisałem scenariusz, założyłem, że jest on osadzony w dzisiejszych czasach iw naszym świecie, i myślę, że sieć też to założyła. Kiedy przyszedł czas na zrobienie tego, pomyślałem o tym bardziej jak o bajce na jakimś poziomie i zdałem sobie sprawę, że chcę zrobić coś subiektywnego. To znaczy, że całe to przedstawienie nie jest światem, to doświadczenie Davida ze świata. Składa swój świat z nostalgii i pamięci, a świat staje się tym. Oglądałem Mechaniczną pomarańczę i Quadrophenia oraz wiele brytyjskich filmów z lat 60. Jeśli chodzi o kostiumy, Clockwork miał specyficzny wygląd, którym chciałem się bawić. Chciałem stworzyć świat, który będzie rządził się swoimi prawami, a chodziło o to, żeby włożyć cię do głowy Davida i zobaczyć rzeczy, które są lub ich nie ma. Zastanawiasz się: kim jest ten facet, jeśli wszystko, co o sobie myśli, jest złe? ”
Szerszy świat X
Oczywiście mówimy o serii X-Men, więc nawet jeśli serial jest raczej wyspiarski, należy wziąć pod uwagę szerszy świat; zwłaszcza, że w komiksach David jest synem profesora X.
W rezultacie, po „Rozdziale 1”, pojawiło się wiele teorii na temat tego, jak Legion pasuje do filmów. Jednak to wszystko jest trochę nie na miejscu; Odkąd został ogłoszony, Legion został ustanowiony jako istota we własnym świecie i chociaż Bryan Singer od tego czasu komentował, mając nadzieję na skrzyżowanie elementów, w tej chwili w 100% nie myśli o tym Hawley. W kilku wywiadach stwierdzono, że najpierw podszedł do nieruchomości od strony fabularnej i zbudował z niej swój własny, unikalny świat, nie zwracając nawet uwagi na filmy (i to nie jest tak, że Singer jest najlepszy w równoważeniu ciągłości, co widać z jego rażącym lekceważenie własnego resetu kanonu w Days of Future Past with Apocalypse).
Widać to raczej z samego serialu, przy czym całe zmutowane zjawisko stanowi nowy rozwój w świecie Legionu, stąd niepokój przesłuchujących i niepamięć Dawida na temat mocy. Mówiąc słowami Hawleya, jesteśmy w równoległym wszechświecie, w którym mutacje są mniej znaną, szeroko niezbadaną ilością.
Chociaż nie daje nam to wielu informacji na temat ustawień okresu, to konkretnie ugruntowuje strukturę świata - jeśli chodzi o ewolucję X-Men, jesteśmy we wczesnych dniach rodzaju mutantów.
-
Na podstawie pierwszego odcinka, Legion jest osadzony w niejasno skonstruowanych późnych latach sześćdziesiątych i wczesnych siedemdziesiątych XX wieku, w których wprowadzono pewną podwyższoną rzeczywistość. Ale biorąc pod uwagę wszystkie drażnienia umysłu Davida i niejasność zakresu jego mocy, wydaje się, że my ” tylko zeskrobałem powierzchnię tego, co naprawdę się dzieje. „Kiedy” to tylko większa część tego, „co”, coś, co z pewnością rozwinie się w ciągu następnych ośmiu tygodni. Na razie brak określonej scenerii okresu jest jednym z wielu subtelnych tików filmowych, które mają na celu wciągnięcie widza w głowę bohatera.