Z wykwalifikowanymi i charyzmatycznymi kapitanami w kokpicie oraz solidną załogą lotniczą, która pomaga w tym wszystkim, ten film pokładowy okazuje się być w porządku za cenę biletu.
W Non-Stop Liam Neeson gra Billa Marksa, smutnego marszałka lotnictwa Stanów Zjednoczonych, który leci non-stop międzykontynentalny do Londynu, by skończyć uwikłany w dziwaczny incydent terrorystyczny. Podczas startu Marks otrzymuje SMS-a od niewidocznego antagonisty obiecującego, że będzie zabijał pasażera co dwadzieścia minut, chyba że Marks znajdzie sposób na przelanie setek milionów dolarów na określone konto bankowe.
Kiedy zagrożenie okaże się wiarygodne, Marks znajduje się w środku śmiertelnej gry na krótkim zegarze. Jednak im bardziej próbuje dotrzeć do sedna sprawy, tym bardziej Bill Marks zaczyna pogrążać się głębiej w starannie zaplanowanym planie, który może kosztować życie wszystkich jego pasażerów - i to znacznie więcej.
Od samego początku swojej historii, Non-Stop to ryzykowna propozycja: jednoetapowy thriller w jednej z najbardziej ograniczonych przestrzeni publicznych, jakie można sobie wyobrazić (komercyjny samolot pasażerski); słabe urządzenie (przeznaczone do gry słów) napędzające fabułę (w tym przypadku wiadomości tekstowe); z wiszącym nad tym wszystkim biegnącym zegarem. Jednak pomimo faktu, że film w zasadzie trafia w prawie każdy z najbardziej oczywistych klisz i luk logicznych, które prawdopodobnie sobie wyobraziłeś, marka gwiazdy akcji Liam Neeson (z dodatkową pomocą utalentowanych współpracowników) zapewnia wystarczająco dużo paliwo do zasilania non-stop do miejsca docelowego.
Reżyser Jaume Collet-Serra jest najbardziej znany z dodawania odrobiny dodatkowego talentu do filmów klasy B, takich jak House of Wax (2005), Orphan - i oczywiście Unknown , jego poprzednia para z Liamem Neesonem. Non-Stop unosi się na tej samej wysokości, co większość innych prac Collet-Serry: bardziej zabawne niż oczekiwano, sprytnie i stylowo wykonane pod wieloma względami, ale okazało się, że szybuje na oparach po poważnym badaniu.
Na froncie reżyserskim Non-Stop wykorzystuje ścisłe kadrowanie i inteligentne blokowanie, aby jak najlepiej wykorzystać swoją scenerię, wykorzystując ograniczoną przestrzeń jako korzystny sposób na ograniczenie możliwości obserwowania ujęcia przez widza. Kinowa sztuczka nie wystarczy, aby całkowicie uratować film przed stosem bagażu logistycznego („Jak nikt tego nie słyszał / nie widział?” „Czy nie byłbyś w stanie tego łatwo zauważyć?”), Ale wystarczy, aby zachować rzeczy interesujące i naglące z chwili na chwilę, gdy zarówno Marks, jak i widzowie próbują uchwycić salonowe sztuczki wykonywane przez magików, którzy wydają się czaić tuż poza kadrem. Kinematografia jest szorstka i żywa i wygląda znacznie lepiej niż rzeczywisty materiał, z którego jest obsługiwany - co jest prawie wizytówką Colleta-Serry: filmy klasy B z wartościami produkcji filmu A.
Scenarzyści / scenarzyści John W. Richardson, Ryan Engle i Christopher Roach są nowicjuszami w grze w pisanie filmów fabularnych (Richardson i Roach są redaktorami reality TV, a Engle właśnie bierze udział w kilku dużych projektach filmowych). Podczas gdy trio udaje się stworzyć ciasną, pełną emocji jazdę i udaje im się żonglować wieloma punktami fabuły, które rzucają w powietrze z rozsądną zręcznością, brak doświadczenia pokazuje się w liczbowych zwrotach fabuły i burzliwych sekcje zepsutej logiki, przez które próbują przejść, podrzucając nowy rozwój i / lub czerwony śledź, aby rozproszyć wzrok i umysł.
Ostatnie zwroty akcji i odkrycia to chaotyczna sprawa, dobrze zagrana przez obsadę, ale pełna tak wielu logicznych dziur - obciążona ciężką pontyfikacją - kończy się cudem, że ciśnienie w kabinie historii utrzymywało się tak długo, jak to było. Na papierze ten film pogrąża się w swobodnym spadku i nigdy się z niego nie wycofuje, ale na szczęście Collet-Serra i jego obsada stanowią spadochron bezmyślnej rozrywki z gatunku dreszczyku emocji, aby złagodzić katastrofę narracyjną.
Liam Neeson stał się mało prawdopodobną gwiazdą akcji, jaką Jason Statham był w czasach poprzedzających Transporter. Widok wysokiego, szorstkiego mężczyzny pchającego pasażerów w tę iz powrotem przez samolot, krzyczącego na nich i / lub przesłuchiwanych, powinien stać się męczący i śmieszny po około dwudziestu pierwszych minutach, ale rozsądna ojcowska duma Neesona (serce serii Taken) sprawia, że to działa i utrzymuje irlandzkiego aktora w kontroli nad filmem, zamiast pozwolić, by jego utalentowani współpracownicy odeszli z każdą sceną. Rzeczywiście, wiele Non-Stop funkcjonuje tylko jako środek do rozrywki marki Neeson, ale ważne jest to, że z odpowiednim przewodnikiem na miejscu, lata.
Julianne Moore i grupa solidnych aktorów charakterystycznych - Michelle Dockery (Downton Abbey), Corey Stoll (House of Cards), Scoot McNairy (Argo) Jason Butler Harner (Alcatraz), Anson Mount (Hell on Wheels), Omar Metwally (Rendition) i Nate Parker (The Great Debaters) - mają za zadanie utrzymać wysokość gdzieś pomiędzy urokiem a podejrzliwością podczas lotu tej Whodunit. Każdy z nich wykonuje na tyle dobrą robotę, że wykrycie sprawcy nie jest tak łatwe, jak można by się początkowo przypuszczać; Jednak po zakończeniu pokazów widzowie będą doskonale zaznajomieni z niektórymi sztuczkami i zwrotami akcji, które są zardzewiałymi podwoziami tego nieoryginalnego thrillera.
W końcu pasażerowie na pokładzie filmu Non-Stop będą mieli po drodze dużo wyboistego powietrza, a potem będą mieli mnóstwo bagażu do sortowania. Ale z wykwalifikowanymi i charyzmatycznymi kapitanami w kokpicie oraz solidną załogą lotniczą, która pomaga w tym wszystkim, ten film pokładowy okazuje się być w porządku za cenę biletu. Odchyl siedzenie, opuść stolik z tacą, wyłącz górne światło (mózg) i pozwól temu samolotowi zabrać Cię do celu.
(głosowanie)
__________________________________________
Non-Stop gra teraz w kinach. Trwa 106 minut i ma ocenę PG-13 za intensywne sekwencje akcji i przemocy, trochę języka, zmysłowości i odniesień do narkotyków.
Chcesz porozmawiać o filmie bez rujnowania go innym? Przejdź do naszej nieprzerwanej dyskusji o spoilerach.
Śledź mnie i rozmawiaj o filmach @ppnkof
Nasza ocena:
2,5 z 5 (dość dobrze)