Tytuły odgrywają ważną rolę w marketingu, odbiorze, a nawet zrozumieniu filmu - często są pierwszą informacją, jaką otrzymuje widz. Ponieważ tytuł musi być jednocześnie atrakcyjny, zapadający w pamięć, oryginalny i zamknięty w sobie, dobry tytuł może być trudny do zdobycia. Efektywny tytuł może przekazywać temat lub ton, zanim widzowie zaczną oglądać film.
Czasami jednak tytuł nie zasługuje na film, który opisuje - jest całkowicie nieefektywny i dezorientujący dla potencjalnego widza. Straszny tytuł może odstraszyć widza lub zniszczyć kampanię marketingową, nawet w przypadku inteligentnie wykonanego filmu.
W przypadku tej listy skupiliśmy się na tytułach filmowych, które fałszywie przedstawiały filmy, wpływały w jakiś sposób negatywnie na odbiór filmu lub, bardziej ogólnie, nie miały sensu. Chociaż często trudno jest udowodnić dokładny wpływ, jaki tytuł miał na wyniki finansowe filmu, brana jest pod uwagę refleksja na temat negatywnego wpływu tytułu na odbiór popularny i krytyczny.
Bez zbędnych ceregieli, oto 12 wspaniałych filmów ze strasznymi tytułami.
12 Mechaniczna pomarańcza (1971)
Film Stanleya Kubricka Mechaniczna pomarańcza został opisany jako kinowe arcydzieło. Jego tytuł, zaczerpnięty z książki Anthony'ego Burgessa o tym samym tytule, nie pojawia się w filmie. W książce Burgessa do tytułu powoływano się wielokrotnie, ao jego znaczeniu pisał we wstępie, a także w kolejnych artykułach. Tytuł pojawia się również w opowieści jako nazwa rękopisu, nad którym pisarz pracuje, zanim Alex i jego gang włamują się do domu pisarza. Alex nawet czyta na głos akapit z rękopisu, zanim go zniszczy.
W przeciwieństwie do książki Kubrick celowo pomija nazwę rękopisu, a Alex (Malcolm McDowell) nie czyta jej po włamaniu do domu. Dlatego też w momencie premiery tytuł nie miał żadnego kontekstu dla widzów, którzy nie znali jeszcze dzieł Burgessa. Krytykowi filmowemu Stanleyowi Kauffmannowi nie podobał się fakt, że Kubrick pominął jakąkolwiek wzmiankę o tytule w filmie - ale ogólnie kontrowersyjny odbiór Mechanicznej pomarańczy koncentrował się bardziej na brutalnej i seksualnej treści filmu, niż na jego kłopotliwym tytule.
11 Edge of Tomorrow / Na żywo. Umierać. Powtarzać. (2014)
Na podstawie powieści Hiroshiego Sakurazaki All You Need Is Kill, Edge of Tomorrow to inteligentny i pełen akcji film science fiction. Fabuła koncentruje się na majorze Williamie Cage (Tom Cruise), niechętnym żołnierzu, który za każdym razem, gdy ginie w walce, powraca na początek dnia. Ten wojenny Dzień Świstaka pozwala Cage'owi poznać nadchodzące wydarzenia i odpowiednio dostosować swoją strategię. Wielu fanów filmu obwinia ogólny tytuł za przeciętne wyniki kasowe filmu.
Kiedy Edge of Tomorrow został wydany na DVD i Blu-ray, marketing został przeprojektowany, aby zniwelować podkreślenie tytułu na rzecz sloganu filmu - Live. Umierać. Powtarzać. Chociaż slogan lepiej oddaje fabułę filmu, ta rebranding doprowadziła do pewnych nieporozumień związanych z tytułem. Obecnie film jest wymieniony jako Edge of Tomorrow w internetowej bazie danych filmów i jako Live Die Repeat: Edge of Tomorrow na Rotten Tomatoes.
10 Buntowników z dobrej woli (1997)
Tytuł Good Will Hunting wydaje się całkowicie oderwany od filmu - być może dlatego, że pierwotnie był przeznaczony na inny film. Matt Damon i Ben Affleck napisali już swój scenariusz, który miał wygrać Oscara, ale nie byli zgodni co do tego, jak powinien zostać nazwany główny bohater i jak powinien zostać nazwany film. Ich przyjaciel, Derrick Bridgeman, napisał kolejny scenariusz, który nazwał Good Will Hunting, a Damon i Affleck kupili od niego tytuł za 10 000 dolarów. Dodając tytuł do własnego scenariusza, zmienili imię głównego bohatera (granego przez Damona) z Nate i urodził się Will Hunting.
Nadal nie jest jasne, do czego odnosi się tytuł: może to oznaczać, że bohater, Wola łowczy, jest dobry, albo że bohaterowie szukają dobrej woli, czy też jakieś połączenie „dobrej woli” i „polowania na wolę”. Po dziewięciu nominacjach do Oscara i dwóch zdobywcach Oscara nie ma oficjalnego wyjaśnienia ani powszechnego konsensusu co do znaczenia tego tytułu.
9 Inglourious Basterds (2009)
Inglourious Basterds to tytuł Quentina Tarantino o wątpliwym pochodzeniu. Zarówno tytuł, jak i film wydają się czerpać inspirację z włoskiego filmu wojennego Inglorious Bastards z 1978 roku, który jest także kroniką historii grupy amerykańskich żołnierzy podczas II wojny światowej. Tarantino stwierdził, że jego tytuł to „sposób pisowni w Tarantino”. Zapytany na festiwalu w Cannes, dlaczego wybrał niepoprawną pisownię obu słów, odpowiedział: „Nigdy tego nie wyjaśnię”.
Fani filmu nie są pewni, czy błąd ortograficzny ma odzwierciedlać nauczanie samozwańczych „Bękartów” w filmie, czy jest to taktyka mająca na celu uniknięcie naruszenia praw autorskich, czy też Tarantino, którego wersje robocze, które wyciekły, dowiodły, że jest notorycznie zła pisownia - po prostu błędnie napisałem tytuł i tak go zostawiłem.
8 Księga dżungli (1967)
Księga dżungli to klasyczny film animowany Disneya oparty na książce Rudyarda Kiplinga o tym samym tytule. Zbiór opowiadań Kiplinga jest także inspiracją dla dwóch nadchodzących filmów, projektu wyreżyserowanego przez Jona Favreau dla Disneya oraz projektu Warner Bros. w reżyserii Andy'ego Serkisa.
Jednakże, chociaż Księga Dżungli to przyjemna nazwa zbioru opowiadań, które mają miejsce w indyjskiej dżungli, nazwanie filmu „książką” jest dziwne i wyraźnie niedokładne. W filmie nie ma wzmianki o książce, z wyjątkiem początkowej sekwencji tytułowej, która pokrótce przedstawia książkę zatytułowaną Księga dżungli. Książka otwiera się, a widz wchodzi w świat opowieści. Ale to nie jest wyjątkowa cecha filmu Księga dżungli i jest używana w innych klasykach Disneya, takich jak Śpiąca Królewna, Królewna Śnieżka i Robin Hood. Co więcej, w tytułowej sekwencji filmu odnotowano, że jest on oparty na „Historiach Mowgliego”, które znajdują się w książce Kiplinga, a nie na całym tomie. Biorąc pod uwagę zmianę medium, Księga dżungli jest jednocześnie tytułem nijakim i zagadkowym.
7 W pogoni za szczęściem (2006)
The Pursuit of Happyness opowiada historię Chrisa Gardnera, biednego sprzedawcy, który po dokonaniu drogiej inwestycji traci dom, małżeństwo i pieniądze. Gardner i jego syn przeżywają bezdomność i biedę, gdy Gardner pracuje, aby znaleźć pracę jako makler giełdowy. Will Smith, który grał Gardnera, był nominowany do swojego drugiego Oscara za tę rolę.
Widzowie byli zdziwieni błędem w pisowni The Pursuit of Happyness, co wywołało debaty nad tym, dlaczego w tytule popełniono błąd. Błąd w pisowni „szczęście” pojawia się w filmie, ale jak na ironię, Gardner skarży się, że słowo to zostało błędnie zapisane na muralu stojącym obok przedszkola jego syna. Z jego komentarzy wynika, że Gardner w rzeczywistości dąży do „szczęścia”, a „szczęście” nie jest akceptowalnym substytutem.
6 Quantum of Solace (2008)
Po tym, jak Casino Royale przedstawiło widzom Jamesa Bonda Daniela Craiga, fani z niecierpliwością czekali na kolejną odsłonę. Ale tytuł kontynuacji, Quantum of Solace, zdezorientował zarówno krytyków, jak i publiczność, i spotkał się z ostrą krytyką.
Quantum of Solace brzmi imponująco i nieuchwytnie, ale nie wpływa na film ani go nie rozszerza. Nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę, że tytuł został zaczerpnięty z opowiadania Iana Fleminga, który w inny sposób nie był związany z wydarzeniami w filmie.
Być może zemstę Bonda należy rozumieć jako pogoń za kwantem pocieszenia - ta zemsta pozwala mu znaleźć odrobinę wewnętrznego spokoju - ale użycie niejasnego i zbyt skomplikowanego tytułu nie pomaga przywołać tego pomysłu. Co gorsza, scenarzyści nazwali organizację przestępczą, na którą poluje Bond, „Quantum”, mimo że nie dają pocieszenia. Wydaje się, że jest to ostatnia próba nadania tytułowi bardziej spójnego charakteru, ale ostatecznie wprowadza więcej zamieszania.
5 Wściekłych psów (1992)
Tytuł uznanego przez krytyków debiutu reżyserskiego Quentina Tarantino pochodzi od jego ustnego rozprawienia się z francuskim filmem Au Revoir Les Enfants podczas pracy w sklepie wideo. Patron źle zrozumiał rekomendację Tarantino i pomyślał, że powiedział: „Wściekłe psy”. Inni spekulowali, że tytuł może być częściowym hołdem dla Straw Dogs Sama Peckinpaha, filmu, który Tarantino bardzo podziwia.
Tarantino zastanowił się nad tytułem, mówiąc: „To termin, który sam wymyśliłem i jest to po prostu idealny tytuł dla tych facetów. Są psami rezerwuarowymi, cokolwiek to do cholery znaczy
„Tytuł filmu, który składa się z dwóch słów połączonych ze sobą, tworząc frazę pozbawioną prawdziwego znaczenia, nie jest nigdzie wspomniany w filmie.
4 Gwiezdne wojny: Część V - Imperium kontratakuje (1980)
Kiedy Star Wars: Episode IV - A New Hope został wydany po raz pierwszy w 1977 roku, był po prostu zatytułowany Star Wars. Jednak tytuł jego kontynuacji, który pojawił się w kinach w 1980 roku, zdezorientował i zaskoczył widzów. Gdy tytuł przewijał się w górę na ekranie, po Gwiezdnych wojnach pojawił się nieoczekiwany podtytuł Epizod V - Imperium kontratakuje. Przypuszczalnie George Lucas próbował ustalić szerszy zakres swojego projektu, ale zdecydował się ujawnić „Odcinek V” w kinie bez wcześniejszego wyjaśnienia w wywiadach poprzedzających premierę filmu. Tytuł skłonił niektórych widzów do myślenia, że przegapili trzy filmy w ciągu trzech lat.
Empire Strikes Back jest dziś uważane przez wielu za najlepszą odsłonę serii Gwiezdnych wojen, ale kiedy została wydana po raz pierwszy, jej znajomy tytuł był nieoczekiwany i niewytłumaczalny.
3 Niezłomny ogrodnik (2005)
Pomimo swojej nazwy, The Constant Gardener nie opowiada o mężczyźnie z kompulsywnym zielonym kciukiem. Czerpiąc tytuł z powieści o tym samym tytule, film opowiada historię Justina Quayle (Ralph Fiennes), brytyjskiego dyplomaty z Kenii, który nieustannie próbuje rozwiązać sprawę morderstwa swojej żony aktywistki (Rachel Weisz). Thriller polityczny i tajemnica, film nie ma nic wspólnego z ogrodnictwem, które jest tylko hobby Quayle'a.
Tytuł filmu jest mylący, ponieważ klasyfikuje go w taki sam sposób, w jaki kategoryzują go koledzy Quayle. Uważają, że Quayle, cichy i delikatny mężczyzna, który lubi ogrodnictwo, nic nie zrobi po tym, jak jego żona zostanie znaleziona zamordowana. Zamiast tego Quayle podróżuje po trzech kontynentach, aby odkryć spisek rządowy i prawdę o śmierci swojej żony.
2 Cinderella Man (2005)
Cinderella Man to film biograficzny Jamesa J. Braddocka (w tej roli Russell Crowe), boksera wagi ciężkiej, który pokonał wszelkie przeciwności i został mistrzem świata wagi ciężkiej po pokonaniu obecnego mistrza Maxa Baera (Craig Bierko). Tytuł, prawdziwy przydomek Braddocka na ringu, wywodzi się z jego baśniowego przejścia od łachmanów do bogactwa.
Pomimo tego uzasadnienia, tytuł lepiej pasowałby do komedii romantycznej lub restartu Disneya z odwróconą płcią niż realistyczna i brutalna relacja historyczna o bokserze, który walczy o utrzymanie swojej rodziny podczas Wielkiego Kryzysu. Ponieważ wielu kinomanów nie zdawało sobie sprawy z przezwiska Jamesa J. Braddocka, zdziwiło ich drażniący rozdźwięk między tytułem filmu a treścią.
1 Niebieski to najcieplejszy kolor (2013)
Niebieski to najcieplejszy kolor to angielski tytuł wydania nagrodzonego Złotą Palmą francuskiego filmu La Vie d'Adele (Chapitres 1 i 2). Zamiast tłumaczyć prosty, pouczający francuski tytuł - „Życie Adele, rozdział 1 i 2” - angielski tytuł został zaczerpnięty z powieści graficznej, która zainspirowała film, Le bleu est une couleur chaude, czyli „Niebieski to gorący kolor ”.
Po trzech godzinach flirtowania i walki, w tym kontrowersyjnej, długiej sceny seksu lesbijskiego między Adèle (Adèle Exarchopoulos) i jej niebieskowłosą kochanką Emmą (Léa Seydoux), publiczność nie otrzymuje żadnego konkretnego wskazania, co oznacza tytuł. Chociaż kolor niebieski może reprezentować Emmę, jej związek z Adele dość szybko przechodzi z gorącego w zimny. Ciepło nie jest specjalnością Emmy. Podczas gdy francuski tytuł koncentruje historię na Adele i wydaje się żartobliwie sugerować późniejsze rozdziały w jej życiu, tytuł angielski pozostawia coś zagubionego w tłumaczeniu.
-
Jest mnóstwo świetnych filmów, ale które z nich mają równie złe tytuły? Dajcie nam znać w komentarzach!