Film zawsze będzie subiektywnym medium. Jakie filmy niektórzy ludzie uważają za klasyki, inni czasami uważają za najgorsze filmy wszechczasów. Naprawdę nie ma ustalonych kryteriów tego, czym powinien być „Najlepszy film”, ale wszyscy możemy się zgodzić, że czasami rozdanie Oskarów po prostu nie jest prawidłowe.
Zwykle możemy im wybaczyć, że źle zrobili najlepszą grę aktorską lub montażową, ale jeśli chodzi o najlepszy film, Akademia wydaje się dość często nie na miejscu. Wyborcy stosują te same przewidywalne metody, skłaniając się ku filmom bardziej sentymentalnym lub inspirującym. Poniższe filmy niekoniecznie są złe, ale bardziej przypominały tanie policjantki niż prawdziwych zwycięzców.
Oto 13 najgorszych filmów, które zdobyły najlepszy film na rozdaniu Oskarów.
14 Chicago (2002)
Wszyscy wiemy, co Akademia myśli o musicalach. Z Oliverem! a My Fair Lady będąc weteranami Oscara, wyborcy nie mogą oprzeć się jednemu lub dwóm. Chicago zdominowało rozdanie Oscarów w 2003 roku, zdobywając sześć Oscarów. Większość wielkich gwiazd była nominowana i otrzymała nagrody za najlepszą scenografię i kostiumy.
Chicago skupia dwie morderczynie, Velmę (Catherine Zeta Jones) i Roxie (Renee Zellweger), i ich walkę o światło reflektorów i wolność. Na scenie to świetna zabawa, ale kiedy pojawił się na dużym ekranie, pizzazz tam nie był. Satyryczne elementy, które sprawiły, że Broadway grał tak wspaniale, zostały natychmiast pokonane przez seksowne i błyszczące sety oraz okropny śpiew wielkich gwiazd, które po prostu chciały wypłaty (Richard Gere, ktoś?). Zeta Jones mogła być fantastyczna jako Velma Kelly, ale to nie czyni całego filmu najlepszym materiałem filmowym. To był bałagan, którego nawet Billy Flynn nie mógł obronić.
Co powinno być wygrane: Pianista , Gangi Nowego Jorku
13 Kramer kontra Kramer (1979)
Jeśli chodzi o głupie melodramaty, Kramer kontra Kramer jest całkiem zwyczajny. Skupia się głównie na relacji między pracoholikiem a jego synem po rozwodzie, który rozdziera ich rodzinę. Następnie dochodzi do paskudnej walki o opiekę, która ilustruje prawdziwe postacie Teda i Joanny oraz jak małe dziecko może to zmienić.
W całym filmie nie ma nic szczególnie znaczącego, poza wyjątkowymi kreacjami Dustina Hoffmana i Meryl Streep (za które słusznie zdobyli Oscary). Sentymentalizm sprawia, że fajny film do obejrzenia raz lub dwa razy - jak film Lifetime - ale nie trzyma świeczki na Czas apokalipsy Francisa Forda Coppoli.
Co powinno być wygrane: Apocalypse Now
12 Zwykłych ludzi (1981)
Rok 1981 był szczególnie szalony pod względem nagród filmowych. Jeden z najlepszych filmów Martina Scorsese, Wściekły byk został zlekceważony przez większość dużych nagród (ale przynajmniej Robert De Niro otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora) na rzecz bardzo zwyczajnego filmu zatytułowanego Zwykli ludzie . Film opowiada o rodzinie, która próbuje opłakiwać i leczyć najstarszy syn, który zginął w wypadku na łodzi. Najmłodszy syn, Conrad, odczuwa poczucie winy i zespół stresu pourazowego, podczas gdy jego matce, Beth, zależy tylko na tym, aby wrócić do normalności, zamiast pomagać mu.
Zwycięstwo w kategorii „Najlepszy film” pokazuje, że wyborcy często wolą „realistyczne” dramaty rodzinne od filmów, które przekraczają granice. Ludzie uwielbiają bronić tego filmu, ponieważ twierdzą, że otwarcie omawia chorobę psychiczną, podczas gdy uznanie tego wciąż było tematem tabu. Chociaż może to być prawda, szybko zostało zakopane i teraz prawie się o tym nie mówi. Poza tym gra jak zwykły film telewizyjny. Z drugiej strony Wściekły byk to fascynujące studium postaci, które pokazuje również inny rodzaj choroby psychicznej i wielokrotnie zostało nazwane najlepszym filmem lat 80-tych.
Co powinno wygrać: Wściekły byk
11 Dookoła świata w 80 dni (1956)
Często uważany za najgorszego zdobywcę najlepszego filmu wszechczasów, nie jest do końca jasne, w jaki sposób Dookoła świata w 80 dni dostało się do biegania, nie mówiąc już o tym, jak odeszło z faktyczną nagrodą. Najprawdopodobniej miało to związek z obscenicznymi żądaniami, jakie miała produkcja. Użyli ponad 140 zestawów, 8 552 zwierząt, 74 000 kostiumów i ponad 68 000 statystów. To ustanowiło wiele rekordów w przemyśle filmowym (niektóre nie zostały osiągnięte od tamtej pory), ale nadal brakowało iskry, jaką miała powieść Julesa Verne'a. Płytka, przewidywalna komedia pokonała eposy, takie jak Dziesięć Przykazań oraz Król i ja. Film był tak długi jak inni nominowani, ale opierał się na ładnym pochodzeniu i płytkich karykaturach kultury, używając tandetnej, „etnicznej” muzyki i stereotypowych kostiumów, aby pokazać odległości, jakie pokonują jego bohaterowie.
Jedyną pozytywną rzeczą, która wyszła z filmu, było stworzenie roli epizodycznej. Występuje w nim ponad 40 znanych aktorów, takich jak Frank Sinatra i Peter Lorre, w małych rolach tylko w jednej lub dwóch scenach. To jedyna rzecz, którą zapamiętano o niezapomnianym zwycięzcy, a nawet tym nie ma się czym chwalić.
Co powinno być wygrane: dziesięć przykazań, król i ja
10 tańców z wilkami (1990)
Rok 1990 był fantastyczny dla filmu. To był rok Goodfellas , Ghost , a nawet niesławnego ojca chrzestnego III . Jednak pomimo tego, że te kultowe filmy ubiegały się o najlepszy film, wszyscy przegrali z barwą Kevina Costnera. Dances With Wolves gra aktora i reżysera jako porucznika Dunbara, oficera wojskowego stacjonującego w odległej placówce na terytorium Dakoty podczas wojny secesyjnej. Tam zaprzyjaźnia się z wilkami i miejscowym plemieniem Siuksów. Następnie zakochuje się w pięknej Stands With a Fist i musi podjąć decyzję, która wpłynie na niego i jego nową rodzinę. Tańce z wilkami mogły mieć wpływ kulturowy, ale do tej pory zapamiętano je tylko jako porównanie z Avatarem Jamesa Camerona zamiast lepszego filmu.
Aż do wygranej w 2007 roku w The Departed , Martin Scorsese nigdy nie zdobył uznania, na jakie zasługiwał. Zamiast tego przegrał romans z wojną secesyjną, w którym było więcej napisów niż akcji.
Co powinno wygrać: Goodfellas
9 Angielski pacjent (1996)
Elaine Benes nie myliła się, wyrażając swoją nienawiść do The English Patient . Często nazywany jednym z najnudniejszych filmów XXI wieku, The English Patient w jakiś sposób zdołał obudzić wyborców na tyle, by nadać mu złotą statuetkę. Ta trwająca dwie i pół godziny akcja rozgrywa się głównie w retrospekcjach, gdy kartograf przeżywa na nowo swój gorący romans na łożu śmierci.
Juliette Binoche i Ralph Fiennes są przyzwoici w swoich rolach i mają dobrą chemię, ale tempo jest wolniejsze niż leniwy ślimak. Musisz tylko usiąść i modlić się, aby to w końcu się skończyło. Najwyraźniej długie ujęcia Sahary były bardziej interesujące niż urzekający występ Frances Mcdormand w Fargo .
Co powinno być wygrane: Fargo
8 Zakochany Szekspir (1998)
Nawet jeśli jest pełen historycznych nieścisłości, utwór z epoki nadal jest dziełem z epoki Akademii, zwłaszcza jeśli jego temat jest prawdopodobnie najsłynniejszym pisarzem wszechczasów. Zakochany Szekspir ma pięknego chłopca walczącego artystę, Willa Szekspira (Joseph Fiennes), który tęskni za bogatą Violą (Gwyneth Paltrow). Muszą się spotkać w tajemnicy, ponieważ obiecał jej już Lord Wessex. Zaczynasz brzmieć znajomo? To dlatego, że Szekspir używa Violi i ich romansu jako inspiracji do napisania Romea i Julii , prawdopodobnie jego najsłynniejszej sztuki.
Film ma swój urok i jest jednym z lepszych romansów z epoki, ale nie miał powodu, by zdobyć nagrodę. To, że Szeregowiec Ryan stracił Best Picture na rzecz Fiennesa noszącego eyeliner, do dziś sprawia, że ludzie drapią się po głowach.
Kto powinien był wygrać: Szeregowiec Ryan
7 Forrest Gump (1994)
Tom Hanks szarpał za serce wyborców Akademii w 1995 roku jako poczciwy Forrest Gump. Film prowadzi tępego bohatera przez wiele ważnych wydarzeń w XX wieku i włącza go w tę mieszankę za pomocą fotografii kompozytowej. Z restauratora staje się mistrzem ping ponga, a raz nawet spotyka Johna Lennona w talk show. Ale pozbądź się absurdalnej fabuły, a wszystko, co pozostało, to duża dawka sap melodramatu.
Jeśli Akademia potrzebowała inspirującego wyciskacza łez, powinna była wybrać „ Odkupienie Shawshank”. Relacja między Ellisem i Andym była znacznie lepsza niż Forrest i Bubba. Przynajmniej Shawshank Redemption nie zapewniło nam najbardziej przereklamowanej restauracji, jaka istnieje.
Co powinno być wygrane: Shawshank Redemption, Pulp Fiction
6 Cimarron (1931)
Rok 1931 był świetnym okresem dla dramatów i horrorów. Niestety, żadna z nich nie przeszła do nominacji. Zamiast tego otrzymaliśmy tylko komedie i dramaty z niższej półki, których nikt nie pamięta. Wśród nominowanych był Cimarron . Choć w latach trzydziestych był przesadnie chwalony, Cimarron jest doskonałym przykładem filmu, który wcale się nie postarzał.
Akcja Yancey Cravat, której akcja toczy się w Oklahomie w czasie pędu lądowego, zamienia obóz przygraniczny w przyzwoite miasto, po czym zostawia swoją rodzinę na zwiedzanie pasma Cherokee. Cimarron był jedynym westernowym filmem, który kiedykolwiek zdobył Oscara aż do „ Tańców z wilkami” w 1990 roku. Może to brzmieć imponująco, ale kosztowna scenografia nie mogła uchronić go przed rozproszonymi historiami i rasistowskimi karykaturami.
Co powinno być wygrane: M (nie nominowany)
5 Wożąc panią Daisy (1989)
Wożąc panią Daisy ma swoje wzruszające chwile i jest świetnym filmem do oglądania z babcią, kiedy musisz robić cotygodniowe wizyty. Morgan Freeman jest fantastyczny jako Hoke Colburn, podobnie jak Jessica Tandy jako tytułowa postać (za rolę, za którą weteranka aktorki zdobyła własnego Oscara). To interesujący wgląd w segregację, ale tak naprawdę to wszystko. Film spędził większość czasu, wciskając znajomy temat do gardła widza.
Wyborcy nie wiedzieli, że tego roku zlekceważono jeszcze bardziej odpowiedni film o rasie: Rób, co należy . Kultowy film Spike'a Lee wykorzystuje styl i żywioł, aby opowiedzieć przygnębiającą, ale bardzo istotną historię. Wożenie panią Daisy mogło dotyczyć rasizmu w latach czterdziestych na południu, ale nie było to nic, czego wcześniej nie zrobiono.
Co powinno być wygrane: Rób, co słuszne (nie nominowany), Stowarzyszenie Umarłych Poetów
4 How Green Was My Valley (1941)
Nie wiesz, o czym jest ten film? Nie martw się, mało kto to robi. Jedynym powodem, dla którego jego nazwa jest nadal pamiętana, jest słynne pokonanie Obywatela Kane'a w kategorii Najlepszy film.
Film opowiada o ciężkim życiu w walijskim miasteczku górniczym io tym, jak państwo Morgan chcą zapewnić swojemu najmłodszemu synowi lepsze życie niż oni. Brzmi jak typowy dramat rodzinny połączony z przygnębiającymi i ujmującymi elementami - dwiema cechami, które pochłania Akademia. Korporacyjna chciwość i sanie o imieniu Rosebud najwyraźniej nie wystarczyły, aby przyznać nagrodę jednej z największych inspiracji kinowych wszechczasów.
Co powinno być wygrane: Obywatel Kane
3
2 Przemówienie króla (2010)
Klasyczny, poprawiający samopoczucie kawałek, The King's Speech był uważany za przynętę Oscara, zanim jeszcze został wydany. Chodzi o króla Jerzego VI (Colin Firth), który nagle zostaje zepchnięty na tron po tym, jak jego brat decyduje się poślubić poza rodziną królewską. Jest niepewny siebie i zdenerwowany, zwłaszcza że ma ekstremalną wadę wymowy, która uniemożliwia mu wejście przed mikrofon. Jego logopeda Lionel Logue (Geoffrey Rush) daje mu odwagę i wskazówki, których potrzebuje, aby mówić i być traktowanym poważnie przez swój własny kraj.
Fabuła filmu, choć oparta na prawdziwej historii, mogła wyjść z losowego generatora pomysłów na przynętę Oscara. Firth i Rush osiągnęli świetne wyniki, ale fakt, że (żartobliwie) przewidywany był najlepszy film, zanim jeszcze zostanie opublikowany, pokazał, jak przewidywalni stali się wyborcy.
Co powinno być wygrane: sieć społecznościowa
1 wypadek (2005)
Przy całej tej rozmowie i szumie wszyscy myśleli, że Brokeback Mountain to pewna wygrana w 2006 roku. To było tragiczne, romantyczne i szczególnie kontrowersyjne dla wielu widzów ze względu na homoseksualny związek w centrum filmu. Niestety wyborcy zdecydowali się na bezpieczny wybór: Crash . Crash był filmem, o którym prawie nikt nie wiedział. Nazwa była rzadko wymieniana przez cały rok, dopóki nie zdecydowano się na ostatnią kampanię przed wielkim show. Nawet jego reżyser Paul Haggis uważał, że inne filmy są bardziej godne.
Film to gwiezdny bałagan skupiony wokół wypadku samochodowego. Podczas jednego wydarzenia wiele postaci doświadcza napięcia rasowego, straty i odkupienia. Brzmi interesująco na papierze, ale na ekranie to „Rasizm dla opornych”. Łyżka karmi publiczność problemami rasowymi, których doświadczają te postacie, i po prostu głupi ją, aby publiczność zrozumiała. Upaść zwycięskie Najlepszy obrazu w końcu zaalarmował publiczność, że Akademia mogła zgubili drogę, jeżeli chodzi o wybór „najlepszego” film. Przynajmniej reżyser Brokeback Mountain , Ang Lee, zdobył zasłużoną nagrodę dla najlepszego reżysera.
Co powinno być wygrane: Brokeback Mountain
-
Czy przychodzą Ci do głowy inne okropne filmy, które zdobyły Oscara? Dajcie nam znać w komentarzach!