Większość filmów ma strukturę trzech aktów, która prawie nigdy nie odbiega od kina głównego nurtu. Stosowana od zarania dziejów jako wzór w scenariuszach, trójaktowa struktura dzieli narrację na układ, konfrontację i zwykle satysfakcjonującą rozdzielczość. Poniższe filmy na tej liście przedstawiają jednak wszystko, ale często przepisują tę strukturę od nowa lub w większości przypadków po prostu wyrzucają ją przez okno.
Czasami w kinie, im bardziej zagmatwany film, tym lepiej, ponieważ wywołuje internetowe debaty i dyskusje na temat pewnych tajemnic i zagadek. Nikt nie kocha klasycznego letniego przeboju bardziej niż ci z nas jako Screen Rant, ale czasami miło jest obejrzeć film i poczuć, że musimy obejrzeć go jeszcze kilka razy, aby dowiedzieć się, co dzieje się pod powierzchnią. Poniższe filmy na tej liście to jedne z najbardziej kłopotliwych i zagmatwanych rzeczy, które spowodowały, że drapaliśmy się po głowach i gryziliśmy mózg. Jeśli nie widzieliście wcześniej niektórych z tych zagadkowych fragmentów kina, to ostrzegamy, MASYWNE SPOILERY są przed Wami.
Oto 15 najbardziej zagmatwanych filmów wszechczasów.
15 Międzygwiezdny
Reżyser Christopher Nolan z pewnością nie jest zainteresowany pójściem na łatwiznę, jeśli chodzi o wyjaśnianie rzeczy swoim widzom. Filmy takie jak Prestiż i Incepcja zajmują się bardzo złożonymi tematami, jednocześnie wyczarowując tak wiele warstw narracyjnych, że możesz nie w pełni przyswoić informacje, dopóki nie zostaną powtórzone. Nie ma nic bardziej zagmatwanego niż jego epicka gra kosmiczna Interstellar, w której Matthew McConaughey gra kosmicznego kadeta Coopera poszukującego nowej planety, która uratuje ludzkość przed zagładą.
Gdy film dobiega końca i wydaje się, że wszystko jest stracone, Cooper ląduje prosto w gigantycznym tunelu czasoprzestrzennym. Uspokojony, że nie został zniszczony na milion kawałków, zdaje sobie sprawę, że tunel czasoprzestrzenny jest w rzeczywistości urządzeniem wysłanym przez istoty z piątego wymiaru, aby mógł komunikować się z córką w przeszłości za pomocą grawitacji. W ten sposób córka Coopera jest w stanie rozwiązać równanie, które męczy jej mózg, umożliwiając podróżowanie międzygwiezdne. Ta scena pozostawiła widzom więcej niż kilka pytań, pozostawiając widzów do zastanowienia się, kim naprawdę były istoty piątego wymiaru, i wywołała debaty online, które trwają do dziś. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, oto przydatne wyjaśnienie, które opublikowaliśmy niedługo po jego opublikowaniu.
14 12 Małp
Nie ulega wątpliwości, że filmy o podróżach w czasie są objęte mylącymi paradoksami, które prowadzą do jeszcze bardziej zagmatwanych pytań. Czy rodzice Marty'ego McFly'ego nie powinni go rozpoznać po zerwaniu z ich historią? Jak Kyle Reese mógł podróżować w przeszłość, by zostać ojcem człowieka, który go tam wysłał? To tylko niektóre z pytań, które powstały w wyniku zagmatwanych zagadek związanych z podróżami w czasie. Na szczęście 12 Małp przedstawia rozwiązanie tego problemu: ten czas jest linią prostą, której nie można zmienić ani zmienić. Nie oznacza to jednak, że proste linie są mniej zagmatwane niż krzywe.
Rozgrywający się w rzeczywistości, w której prawie cała ludzka populacja została zniszczona przez strasznego wirusa, Cole (Bruce Willis) zostaje wysłany w przeszłość, aby zebrać informacje, które pomogą tym w przyszłości. Wyjaśnia się, że wydarzeń z przeszłości nie można zmienić, więc wirus zawsze będzie wypuszczany na populację. Zapominając o tym, Cole próbuje zapobiec wybuchowi epidemii, ale kończy się postrzeleniem. W tym momencie zdaje sobie sprawę, że był człowiekiem, którego widział, jak został zabity na lotnisku, gdy był młody. Wydarzenia w 12 Małpach są trudne do wyśledzenia, wymieniając je w porządku chronologicznym, a kształtują się one dopiero po powtórnym obejrzeniu.
13 Memento
Podczas gdy Christopher Nolan włamał się do głównego nurtu swoją serią hiper-ugruntowanych filmów o Mrocznym Rycerzu, rozpoczął karierę od zagadkowego Memento z pierwszej dekady XXI wieku. W filmie wystąpił Guy Pearce jako Leonard Shelby, człowiek, który cierpi na tak utratę pamięci krótkotrwałej, że sprawia, że Dory z Finding Nemo wydaje się kompetentna w porównaniu. Leonard poluje na mężczyznę, którego uważa, że zgwałcił i zamordował swoją żonę, co jest łatwiejsze do powiedzenia niż do zrobienia, kiedy nie pamiętasz, co wydarzyło się dwie minuty temu.
Historia jest również opowiadana w odwrotnej kolejności, co z pewnością jest zgrabnym zabiegiem teatralnym, ale zdecydowanie nie pomaga przy próbie przedstawienia skoncentrowanej narracji. Nie pomaga też to, że pobieżny przewodnik Leonarda, Teddy, ciągle zmienia swoją opowieść o historii Leonarda. W punkcie kulminacyjnym filmu, który jest tak naprawdę jego początkiem (wiemy!), Teddy rzuca na publiczność kilka bomb, w tym fakt, że Leonard zabił mężczyznę, którego szukał lata wcześniej i którego nie pamięta, i że Leonard mógł sam zabić swoją żonę. Oczywiście Teddy może kłamać, a pod koniec jest tak wiele zwrotów akcji, że publiczność nie jest pewna, w co wierzyć.
12 Pi
Reżyser filmowych magów myśli, takich jak Czarny łabędź i Requiem dla snu, Darren Aronofsky jest twórcą filmowym, który uwielbia zmieniać oczekiwania widzów. Żaden z jego filmów nie jest tak pokręcony jak thriller / tajemnica Pi z 1998 roku, co gwarantuje, że widz drapie się po głowie, zanim zaczną się napisy końcowe. Fabuła koncentruje się na utalentowanym, ale paranoicznym matematyku, Maxie Cohenie, i jego poszukiwaniu kluczowej liczby, która jego zdaniem kontroluje całą strukturę wszechświata.
Jego poszukiwania komplikuje fakt, że Max cierpi na częste wybuchy paranoicznych urojeń i niepokoju społecznego. Ten niepokój narasta przez cały film, dopóki Max się nie zatrzaśnie, a raczej nie ćwiczy. W akcie desperacji i kompletnego załamania psychicznego Max bierze wiertarkę i wykonuje niezaplanowaną operację na głowie. Zanim widz skończy Pi, możesz mieć wrażenie, że masz również wiertarkę do głowy.
11 Donnie Darko
Do dziś, 15 lat po premierze, widzowie wciąż zastanawiają się, o co chodziło Donnie Darko. Przez niektórych uważany za bałagan filmowy, przez innych kultowy, eksperymentalny thriller Richarda Kelly'ego jest jednym z najbardziej polaryzujących filmów w historii. Jake Gyllenhaal gra nastolatka Donniego Darko, który jest nękany halucynacjami demonicznego królika imieniem Frank. Królik zmusza Donniego do okropnych aktów wandalizmu i ostatecznie ujawnia nastolatkowi, że świat wkrótce dobiegnie końca.
Chociaż większość zgodziłaby się, że debiutancki film Kelly jest bardzo oryginalny, prawie wszyscy zgodziliby się, że jest on również bardzo zagmatwany, zwłaszcza druga część. Pojęcia takie jak tunele czasoprzestrzenne i inne istoty wymiarowe wchodzą w tę mieszankę, która sprawia, że Donnie Darko jest zaskakująco zaskakujący, zwłaszcza jeśli ogląda się go po raz pierwszy. Od czasu premiery filmu Kelly przeprowadził wywiady, w których wyjaśnia pewne rzeczy, takie jak tunele czasoprzestrzenne wysyłane z powrotem przez tajemnicze istoty, aby pomóc Donnie'emu stawić czoła przeznaczeniu. Jednak bez tych dodatkowych informacji wiele szczegółów w Donnie Darko może ci umknąć, ponieważ w końcu rozgrywa się w bardzo szalonym świecie.
10 Gumka
David Lynch jest prawdopodobnie nieoficjalnym królem, jeśli chodzi o dziwne i dziwaczne filmy, a nic nie jest dziwniejsze niż jego pierwszy wysiłek, Eraserhead. To film, który Stanley Kubrick pokazał obsadzie The Shining, aby uzyskać właściwy nastrój, więc od razu można powiedzieć, że dziwaczny obraz Lyncha będzie dziwaczny na zupełnie nowym poziomie. Historia, jeśli ktoś odważył się to tak nazwać, dotyczy mężczyzny o imieniu Harry Spencer, który zostaje z mutantem, gadzim dzieckiem, którym musi się opiekować po tym, jak dziewczyna go porzuciła.
Podczas gdy film ma dość liniową fabułę, otaczające go wydarzenia są zupełnie inne. Wśród wielu scen, które wprawia widza w osłupienie, są kurczak tryskający krwią, gigantyczne plemniki z kreskówek i kobieta mieszkająca w kaloryferze. Być może najbardziej koszmarnym z nich wszystkich jest zmutowane dziecko Harry'ego, które wydaje tak mrożące krew w żyłach krzyki, że najbardziej oddany rodzic biegnie po wzgórzach. Gdybyś zapytał dziesięć różnych osób, jaka jest ich interpretacja Eraserhead, prawdopodobnie otrzymałbyś dziesięć różnych odpowiedzi, ale to jest część odwołania, które sprawiło, że film Lyncha stał się kultowym zjawiskiem, jakim jest dzisiaj.
9 Drzewo życia
Pozornie film Terrence'a Malicka The Tree of Life z 2011 roku jest jedynie o rodzinie mieszkającej w Waco w Teksasie w 1956 roku. Opowiada o utracie niewinności przez najstarszego syna, który zmaga się ze sprzecznymi naukami swoich rodziców. Potem film staje się dziwny, naprawdę dziwny. Jak Kubrick 2001: A Space Odyssey, dziwne. Losowe sceny są wplecione w narrację, która przedstawia stworzenie wszechświata, początek życia na Ziemi i jego ostateczne zniszczenie, gdy Słońce przechodzi w stan supernowej. Nie to, co nazwałbyś typowym dramatem rodzinnym.
Jeszcze bardziej zaskakujący jest finał filmu, który rodzi więcej pytań. To seria ujęć z wizualną reprezentacją śmierci i zmartwychwstania, kończąca film jakimś pozytywnym akcentem na temat żywego życia. Film Malicka jest często krytykowany przez widzów za to, że jest trochę zagracony, aby uporządkować wszystkie szczegóły w spójną całość. Jednak po premierze otrzymał również pochlebne recenzje od krytyków, więc być może film wymaga po prostu wielokrotnych oglądania, aby naprawdę pozwolić materiałowi o wszechświecie i życiu zatopić się.
8 Tylko Bóg wybacza
Jak większość jego filmów, jak niedawno wydany The Neon Demon, Nicholas Winding Refn Only God Forgives jest trochę trudny do naśladowania. W rzeczywistości można powiedzieć, że jest to bardzo trudne, ponieważ podstawą fabuły są w dużej mierze metafory, które pojawiają się w stanie przypominającym sen. Ryan Gosling gra Juliana, przemytnika narkotyków / promotora boksu, mieszkającego w kryminalnym podbrzuszu Bangkoku. Kiedy jego brat zostaje zabity, Julian wyrusza na poszukiwanie zemsty na winnych, prowadząc go na mroczną ścieżkę przemocy i odkupienia.
Tylko God Forgives to bardziej opowieść fantasy niż opowieść o zemście kupowania liczb. Dialogi są prawie niewielkie, a postacie są prawie całkowicie pozbawione emocji. Film całkowicie lekceważy tworzenie spójnej narracji, ponieważ wiele działań bohaterów nie ma sensu z perspektywy czasu. Raczej Refn w pełni wykorzystuje swoje wizualizacje, aby opowiedzieć swoją historię, z wieloma rolami działającymi jako metafory Boga lub siły wyższej. Pamiętaj, oglądaj ten film tylko wtedy, gdy nie interesuje Cię tradycyjna fabuła, ponieważ Only God Forgives jest bardziej wizualnym doświadczeniem dla zmysłów.
7 Atlas chmur
Mając za pasem tajemnicze The Matrix Revolutions, Wichowscy nie są obcy, jeśli chodzi o filmy, w których widz drapie się po głowie. Jednak ze wszystkich ich filmów nic nie jest bardziej oszałamiające niż film science-fiction Cloud Atlas z 2012 roku, w którym zagrali Tom Hanks, Halle Berry i Hugo Weaving jako różne role i postacie, które rozciągają się na przestrzeni wieków. Chociaż jego wysiłki są z pewnością ambitne, Atlas chmur cierpi z powodu chaotycznej narracji wynikającej ze zbyt wielu wątków, których nie można było śledzić.
Tematem filmu jest to, że działania, które wykonaliśmy w przeszłości, są na tyle potężne, że odbijają się echem w czasie. Wydarzenia z XVIII wieku są wystarczająco potężne, by wzniecić bunt kolejne pokolenia, chociaż można beznadziejnie zagubić się w historii w Atlasie chmur, aby zobaczyć, jak to możliwe. Różne historie i wątki poboczne to bardzo dużo, aby wcisnąć je w 3-godzinny film, zwłaszcza gdy oferują tak małą zapłatę w wielkim schemacie rzeczy. Nie ma też nic bardziej irytującego niż oglądanie tego samego aktora grającego w górę do 7 różnych ról w danym momencie, zwłaszcza Hugo Weaving, który w pewnym momencie przebiera się za dziwacznie dziwną pielęgniarkę.
6 Nagi obiad
Luźna adaptacja z powieści Williama S. Burroughsa, Naked Lunch Davida Cronenberga jest dziwaczna, mroczna i często zaskakująco zabawna. Film opowiada historię Billa Lee, który ma szalone halucynacje po wystawieniu na działanie „proszku na insekty”, co jest jakąś dziwaczną metaforą narkotyków. Po zanurzeniu trochę za dużo w proszku Lee przekonuje się, że jest tajnym agentem, którego kontakty obejmują gigantyczną maszynę do pisania karaluch, która jest kosmitą.
Lee kończy się zabijaniem żony po tym, jak jego halucynacje go pokonują i wkrótce znajduje się w dziwacznym spisku w północnoafrykańskim porcie o nazwie Interzone. Ta narracja jest nie tylko zaczerpnięta z nagiego lunchu Burroughsa, ale także z innych części jego prac. Film, podobnie jak powieści Burroughsa, jest z pewnością surrealistyczny i mroczny. Dziwnie wyglądające postacie pojawiają się i znikają z historii, gdy Lee pozornie staje się bardziej niestabilny. Są momenty, w których możesz pomyśleć, że to, co widzi Lee, jest prawdą, niż są inne, w których jesteś przekonany, że jest szalony. Tak czy inaczej, Naked Lunch to fascynujący kawałek dziwnego kina, nawet jeśli czasami nie wiesz, w co wierzyć.
5 Mulholland Drive
Gdybyśmy musieli o tym pomyśleć, większość katalogu Davida Lyncha z łatwością znalazłaby się na tej liście. Jego surrealistyczne filmy, takie jak Blue Velvet i Lost Highway, rozgrywane są w sennych światach, w których niezwykłość jest normą. Obok tych filmów znajduje się Mulholland Drive z 2001 roku, na którym nie ma nic konwencjonalnego. Po amnezji po wypadku samochodowym, Rita wędruje do mieszkania Betty Elms, młodej aktorki, która chce osiągnąć sukces. Rita uważa, że prawie została zamordowana, a obie kobiety podążają krętą ścieżką psychotycznej iluzji, która zaciera granicę między snami a rzeczywistością.
Filmy Lyncha przypominają Matrix: nikomu nie można powiedzieć, czym one są, wystarczy je samemu obejrzeć. Mulholland Drive jest opowiadany w nieliniowy sposób z dziwaczną sekwencją po sekwencji, która oferuje tak wiele interpretacji, że przyprawia o zawrót głowy. Wszystko to prowadzi do jednego z najbardziej przerażających i zagmatwanych zakończeń wszechczasów, który wciąż jest przedmiotem wielu debat na temat tego, co dokładnie się wydarzyło. Oczywiście usta Lyncha są zamknięte, co do tego, co właściwie oznaczał film i konkluzja, co sprawia, że jest to o wiele bardziej zaskakujące dla każdego, kto szuka odpowiedzi.
4 Ściana
Dzieło Rogera Watersa Pink Floyd, Ściana jest w połowie autobiografią, a w połowie pokazem pełzania „wtf”. Opowiada historię „Pink”, rockmana, który dorastał w przygnębiającym dzieciństwie, a teraz jest uzależniony od narkotyków, które pomagają mu przetrwać koncerty. Zaczyna budować wokół siebie metaforyczną i psychiczną ścianę, aby być chronionym przez wpływy z zewnątrz, aż ma dość i zaczyna ją burzyć, by się uwolnić.
Stwierdzenie, że The Wall jest głęboko złożona lub zagadkowa, byłoby niedopowiedzeniem roku. Oparta na ich podwójnym albumie i wyreżyserowana przez Alana Parkera fascynująca historia Pink Floyd i ostrzeżenie przed faszyzmem są po prostu szalone. Gdy postać Pink pogrąża się w załamaniu psychicznym, film staje się bardziej dziwaczny, przeplatając kłopotliwe animowane sekwencje pomiędzy scenami, które często są zaskakująco graficzne i niepokojące. Efekt końcowy jest co najmniej chaotyczny, a sam Parker może nie zdawać sobie sprawy z tego, co się właściwie dzieje, ponieważ opisuje The Wall jako „najdroższy film studencki, jaki kiedykolwiek powstał”.
3 Podkład
Jak wspomnieliśmy wcześniej, filmy o podróżach w czasie mogą być trochę zagmatwane, ale żaden z nich nie jest tak zaskakujący jak scenariusz / reżyser Shane Carruth Primer. Niskobudżetowy film Carrutha, nakręcony przy budżecie zaledwie 7000 dolarów, opowiada o dwóch naukowcach, którzy nieumyślnie tworzą podróże w czasie. Podczas gdy pierwsza połowa filmu jest opowiadana w sposób liniowy, druga część jest tak zagmatwana, jak to tylko możliwe. Dwaj główni bohaterowie cofają się w czasie tak często, że jest zbyt wiele ich duplikatów, aby ich wyśledzić. Zanim Primer się skończy, próbujesz dowiedzieć się, czy możesz połączyć wszystkie kropki, aby zrozumieć, jak dokładnie się skończyło i dlaczego.
Primer jest wypełniony tak wieloma krzyżującymi się detalami, że wymagane są wielokrotne obejrzenia. Nikt nie ma prawie gwarancji, że zrozumie ten film przy pierwszym odejściu na drugi krąg. Dwanaście lat po premierze wciąż pojawiają się filmy na youtube i fora internetowe, które próbują wyjaśnić wiele paradoksów w tej historii. Ostrzegam więc, oglądaj Primer tylko wtedy, gdy jesteś przygotowany do przeprowadzenia pewnych badań, aby wszystko zrozumieć.
2 Solaris (1972)
Jednym z najsłynniejszych radzieckich filmowców był Andriej Tarkowski, reżyser, który opowiadał historie poprzez swoją niesamowitą umiejętność uchwycenia natury ludzkiej w emocjonalnym doświadczeniu. Być może jednym z jego najbardziej znanych wysiłków, a także cytowanym jako jeden z najbardziej zagmatwanych, jest Solaris z 1972 roku. Tajemnica science fiction opowiada o psychologu, którego zadaniem jest zastąpienie naukowca na stacji krążącej wokół odległej planety. Po przybyciu na miejsce nasz główny bohater znajduje stację w ruinie, a pozostali naukowcy doprowadzają do szału. Wkrótce wchodzą w kontakt z tajemniczą obcą inteligencją, która nie jest tym, czym się wydaje.
Podobnie jak większość filmów z tej listy, Solaris to film, który trzeba obejrzeć co najmniej dwa razy, aby zrozumieć wszystkie warstwy, które są tutaj odtwarzane. Film Tarkowskiego to film, który stawia poważne pytania o naturę ludzkości i naszą świadomość. Solarisowi często zarzuca się, że jest raczej powolny, ponieważ Tarkowski poświęca tyle czasu na kręcenie drobnych zadań, że widz może być dość niespokojny. Ale intencją Takovsky'ego było stworzenie filmu, który sprawi, że widz będzie czuł różne emocje. Pod tym względem mu się to udaje, po prostu bądź przygotowany na obejrzenie Solaris dwa, a nawet trzy razy, zanim zaczniesz rozumieć głębsze znaczenia.
1 2001: Odyseja kosmiczna
Często wymieniany jako jeden z największych reżyserów wizualnych, Stanley Kubrick nigdy nie grał bezpiecznie, jeśli chodzi o wybór tematyki swoich filmów. Mechaniczna pomarańcza to brutalna opowieść o wolności wyboru, Oczy szeroko zamknięte to studium elitarnej obsesji, a 2001: Odyseja kosmiczna dotyczy ewolucji ludzi, a przynajmniej tak nam się wydaje. Szczerze mówiąc, było tak wiele dyskusji na temat tego, czym właściwie jest rok 2001, nawet 48 lat po jego wydaniu, wciąż jest to jeden z najczęściej omawianych filmów w historii.
Scena, która wywołuje najwięcej dyskusji, to trippy zakończenie filmu, w którym astronauta Dave zostaje wessany do psychodelicznego tunelu czasoprzestrzennego, który wygląda jak pokaz laserowy Pink Floyd. Po zakończeniu Dave obserwuje, jak starzeje się w tajemniczym pokoju. Dave najwyraźniej starzeje się i umiera w ciągu kilku minut, a następnie odradza się jako gigantyczne dziecko w bańce, aby podróżować z powrotem na Ziemię. Kubrick, mistrz wizualny gawędziarz, nie wyjaśnia niczego za pomocą żadnego dialogu, a chociaż na niektóre pytania, które stawia, odpowiada jego mniej uznana kontynuacja, zakończenie 2001 roku wciąż zaskakuje większość widzów, którzy oglądają go dzisiaj, co czyni go naszym wyborem. najczęściej rozmawiano o zagmatwanym filmie wszechczasów.
-
Czy przychodzą Ci na myśl inne filmy, których nadal nie rozumiesz? Dajcie nam znać w komentarzach!