Właściwie wykonany horror jest jednym z najbardziej ekscytujących, a nawet artystycznych gatunków filmowych. Rosemary's Baby, The Texas Chainsaw Massacre, The Shining, The Babadook - to tylko niektóre z powszechnie uznanych horrorów. Nigdy się nie starzeją i nigdy nie tracą wpływu. Wielki przerażający film ma oryginalność, styl, trójwymiarowe postacie i historię, w którą naprawdę można się wciągnąć. To potężna mieszanka.
Z drugiej strony złe horrory opierają się na stereotypach. Jeśli mamy być szczerzy, dobre horrory często też je zawierają. Klisze można oczywiście znaleźć w każdym gatunku, ale horror wydaje się na nie szczególnie podatny. Jeśli oglądasz dużo horrorów, z pewnością zauważyłeś, że wiele z nich pojawia się raz po raz. (I znowu i znowu.) Prawdopodobnie zmęczy cię ich oglądanie. My też. Dlatego jesteśmy tutaj, aby wskazać niektóre z najbardziej rozpowszechnionych i męczących stereotypów. Te zmęczone standardy gatunkowe były tworzone tyle razy, że zaskakujące jest to, że nadal ktoś ich używa.
Oto 15 najgorszych klisz z horroru, które po prostu są używane.
15 Movie Google
Horrory często starają się wykorzystywać nowoczesne technologie. Widzieliśmy przerażające filmy oparte na telefonach komórkowych, komputerach, domowych urządzeniach wideo i innych współczesnych udogodnieniach. Czasami takie rzeczy są skuteczne, pomagając wprowadzić horror w XXI wiek. Innym razem może to wyglądać tak głupio. Jednym z częściej używanych stereotypów opartych na technologii jest Internet, a konkretnie Google (lub jego ogólna wersja, ponieważ moloch wyszukiwania nie chciał mieć udziału w filmie).
Widzieliście to wiele razy. Bohaterowie odkrywają, że dzieje się coś przerażającego. Może jakiś zabójca na wolności jest na wolności, a może badają, dlaczego zjawiska paranormalne zachodzą w określonym miejscu. Co oni robią? Przeprowadź oczywiście wyszukiwanie w Google! Oczywiście popularna wyszukiwarka dostarcza im wszystkich potrzebnych informacji w zaledwie kilka sekund. Chociaż prawdą jest, że w dzisiejszych czasach informacje są dosłownie na wyciągnięcie ręki, „movie Google” wydaje się wygodnym sposobem na skrócenie kroku w rozwoju fabuły lub zapewnianiu ekspozycji. Niektóre z najnowszych filmów, w których pojawił się ten frazes, to Ciemność i Nieznajomi.
14 Instytucje psychiatryczne i domy dziecka
Jeśli tworzysz listę z natury strasznych ustawień, może się okazać, że nie ma wielu opcji. Dobry scenarzysta i / lub reżyser może teoretycznie przerazić każdą lokalizację. Nadal istnieje wyzwanie związane z przekształceniem, powiedzmy, przedszkola w miejsce, w którym będą drżeć publiczność. W rezultacie kilka ustawień, które same w sobie są niesamowite, często jest używanych na ekranie.
Dwa najpopularniejsze z nich to zakłady psychiatryczne i opuszczone domy dziecka. Często są stare i zgniłe i na ogół zrobione z zimnej, niechcianej cegły. Instytucje psychiatryczne w filmach prawie zawsze mają ten pokój w piwnicy, w którym kiedyś miały miejsce przestarzałe procedury psychiatryczne - pomyśl o leczeniu szokowym lub trepanacji (akt wiercenia dziury w czyjejś czaszce). W międzyczasie sierocińce zazwyczaj są domem dla duchów maltretowanych dzieci. Odpowiednio zatytułowane The Orphanage i The Devil's Backbone to tylko dwa horrory, których akcja rozgrywa się w sierocińcach, a lista notabli osadzonych w instytucjach psychiatrycznych obejmuje Shutter Island, Session 9, The Ward, Gothika i Stonehearst Asylum. Jest ich znacznie więcej. Tak wielu, że lokalizacje zaczynają tracić część na skuteczności.Widzowie po prostu zmęczyli się oglądaniem ich tak często.
13 Upadające bohaterki
Z powodów, które w zależności od Twojej perspektywy są mizoginistyczne, psychosomatyczne lub jedno i drugie, kobiety są najczęstszymi celami horrorów. Ciągle grozi im poważne niebezpieczeństwo. Z drugiej strony, wiele niedawnych filmów przerażających uczyniło ich przynajmniej silnymi i pomysłowymi. Dobrymi przykładami są Don't Breathe i Lights Out. Mimo to idea „damy w niebezpieczeństwie” stała się nieodłączną częścią tego gatunku.
Nawet najsprytniejsze, najbardziej zaciekłe bohaterki potrafią poddać się stereotypowi horroru, który jest praktycznie tak stary jak sam horror: upadek. Znasz zasady. Kobieta jest ścigana przez zabójcę, potwora lub stwora. Z jakiegoś powodu zdarza się to często w lesie, chociaż taka niezdarność naprawdę może się zdarzyć wszędzie. Ucieka, by uciec (z czym nie powinna mieć problemu, ponieważ seryjni mordercy nie są często znani z rozległego reżimu cardio), kiedy nagle potyka się i upada. To pozwala jej prześladowcy trochę nadrobić zaległości, teoretycznie zwiększając napięcie. W pewnym momencie mogło to być prawdą, ale sztuczka ta była używana tak wiele razy w ciągu dziesięcioleci, że teraz, gdy widzimy upadającą kobietę, częściej myślimy „Nie znowu!”.niż mamy odczuwać jakikolwiek strach o postać.
12 Ogólna aktywność paranormalna
Horror jest bardzo cykliczny. Film wychodzi i jest wielkim hitem, a potem cała masa innych horrorów próbuje zrobić dokładnie to samo. Na przykład, po sukcesie The Ring, horror inspirowany Azją był wściekły. Potem uderzył Saw i „porno z torturami” stało się wielką rzeczą. Obecnie paranormalne chillery są tam, gdzie są, dzięki ogromnemu sukcesowi zarówno Paranormal Activity, jak i The Conjuring.
Dobra, stara historia o duchach jest zawsze mile widziana, ale chcielibyśmy, aby ci nieznośni poltergeiści znaleźli nową torbę sztuczek. W filmach od Annabelle, przez serię Insidious, po niezależny hit We Are Still Here, duchy z Great Beyond zawsze używają dokładnie tych samych środków, aby straszyć swoje ofiary. Trzaskają drzwiami, włączają i wyłączają światła, gwałtownie przesuwają meble, tworzą zakłócenia na ekranach telewizorów i tak dalej. Ta ostatnia jest szczególnie słaba, ponieważ dzięki telewizji kablowej zakłócenia przestają istnieć. Musimy powiedzieć, że duchy filmowe stały się szalenie pozbawione wyobraźni. Jeśli chcą ulepszyć swoją grę, będą musieli zdobyć nowy materiał.
11 Kot przestraszył
Koty. Są urocze. Są milutkie. Nie ma w nich nic strasznego, prawda? Chyba że pojawią się w horrorze. Jednym z najstarszych, najbardziej skrzypiących frazesów jest coś, co nazywa się „przerażeniem kota”. Wiąże się to z chodzeniem głównego bohatera po domu lub podwórku, aby zbadać dziwny hałas. Myślisz, że może jest tam ktoś, kto jest gotowy wyskoczyć z nożem rzeźniczym lub inną zaklinowaną bronią. Wszystko cichnie, a potem wyskakuje kot, przerażając osobę i być może publiczność. Żaden zabójca, tylko kot!
Nieżyjący już krytyk filmowy Roger Ebert zwykł nazywać te koty „kotami sprężynowymi” ze względu na sposób, w jaki zawsze wydają się wchodzić na scenę w powietrzu. Kot Jones przeraża Bretta (Harry Dean Stanton) w Obcym. Ochroniarz zostaje zaskoczony przez jednego z tych kociaków podczas patrolowania terenu szpitala w Halloween II. Kobieta w samochodzie podskakuje, gdy ktoś przebiega przez maskę w Darkness Falls. Demon Knight, When a Stranger Call, Drag Me to Hell, i piątek 13th: Part 2 zastosuj również jakąś odmianę przerażenia kota. (Niedawny Shut In zastąpił szopa pracza kota, za to, co jest tego warte). W całym krajobrazie horroru jest tak wiele zaśmieconych (bez zamiaru gry słów), że pomijamy kilkadziesiąt dodatkowych przykładów. Bez wątpienia możesz wymyślić jeszcze kilka, ale uważamy, że trudniej byłoby ci wymyślić przykład, który cię przestraszył.
10 scen prysznicowych
W 1960 roku Alfred Hitchcock nakręcił jedną z najbardziej szokujących sekwencji w historii kina. Główna bohaterka filmu, Janet Leigh, wchodzi pod prysznic. Kiedy się myje, po drugiej stronie zasłony widzimy cień. Ręka gwałtownie odsuwa zasłonę, a maniak z nożem zaczyna bezlitośnie zadźgać ją na śmierć. Scena kończy się zastrzykiem krwi spływającej do odpływu. Sekwencja jest szokująca z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, był niesamowicie graficzny jak na swoje czasy (chociaż słyszysz więcej niż faktycznie widzisz). Po drugie, nikt nie spodziewał się, że główna aktorka umrze tak szybko w filmie.
Od tego czasu wiele filmów zawiera sceny z prysznicami. Kiedy bierzesz prysznic, jesteś nagi i bezbronny, więc jest to rodzaj naturalnej strefy ataku w horrorze. W zeszłym roku The Forest ma fałszywą, przerażającą wersję sceny Psycho, w której Natalie Dormer nieświadomie bierze prysznic, gdy mężczyzna zbliża się do jej zaparowanych drzwi prysznica. W remake'u Martwego Zła postać kobieca zostaje poparzona przez prysznic, który w niewytłumaczalny sposób zaczyna wypompowywać wrzącą wodę. W The Grudge Sarah Michelle Gellar myje włosy, gdy z tyłu głowy zaczynają wystawać palce. Szczerze mówiąc, prysznic traci na sile. Jak tylko ktoś w nie wejdzie, po prostu siadasz i czekasz, aż wydarzy się coś dziwnego. Nie ma już niespodzianki.
9 Wymówka dotycząca telefonu komórkowego
Telefony komórkowe utrudniają oglądanie horrorów. W dawnych czasach - to znaczy przed 1995 rokiem - bohaterowie mogli utknąć w szczerym polu i istniało żywotne poczucie bezradności. Umieść je w jakimś odległym miejscu i utkną. Nie było sposobu, aby uzyskać pomoc, gdy złoczyńca z opowieści zaczął ich ścigać. W dzisiejszych czasach jedyne, co ktoś w takiej sytuacji musiałby zrobić, to zadzwonić lub wysłać SMS-a z telefonu komórkowego w celu uzyskania pomocy.
Z tego powodu wiele współczesnych horrorów musi się zatrzymać i znaleźć jakieś wyjaśnienie, dlaczego nie mogą tego zrobić. Często jest to realizowane za pomocą wyrzuconej linijki o tym, jak „mój telefon komórkowy nie odbiera tu sygnału”. Ustalając to wcześnie, filmy próbują usunąć poważną niedogodność z fabuły. Problem polega na tym, że telefony komórkowe znacznie ułatwiły życie, dlatego zbyt wiele horrorów musi teraz usunąć je z drogi, aby opowiedzieć swoją historię. Stało się to tak widocznym frazesem, że The Cabin in the Woods grali to dla śmiechu.
Zalecamy pewne wariacje na temat tego tropu, na przykład posiadanie postaci, która (sap!) Nie posiada żadnego. Albo młoda osoba, której mama i tata zabrali swoje. To przynajmniej nadałoby tropowi nieco inny obrót.
8 przerażających dzieciaków
Dzieci są słodkie i niewinne, a horrory uwielbiają je obalać. Trend przerażających dzieci sięga co najmniej do Wioski Przeklętych z lat 60. XX wieku, w której występował gang blondwłosych, oszołomionych dzieci terroryzujących angielską wioskę. Od tego czasu wielokrotnie pojawiali się na ekranie. Filmy takie jak Egzorcysta i Omen robią z nich szczególnie dobry użytek. I nie zapominajmy o bliźniaczkach z Lśnienia.
Przerażające dzieciaki pozostają podstawą tego gatunku. Pojawiają się regularnie, czy to krwiożercza dziewczyna z Let the Right One In, zmarły mały chłopiec Toshio z The Grudge, psychotyczne adoptowane dziecko w Orphan czy opętana dziewczyna z Ouija: Origin of Evil, która bierze paskudną zemstę na szkolny tyran. Nawet jeśli tak naprawdę nie widzisz dzieci w filmie, ich obecność jest często odczuwalna. Więcej niż kilka horrorów wykorzystuje skandujące dzieciaki na ścieżce dźwiękowej. Chociaż przerażające dzieci są na ogół skuteczne, przyzwyczajają się tak często, że zaczynają się męczyć.
7 Tanie wstrząsy
Dobre horrory budują napięcie i napięcie, wciągając Cię w fabułę, dzięki czemu strach pojawia się organicznie. Skaczesz lub krzyczysz, bo zależy ci na tym, co się stanie; jesteś zainwestowany. Tymczasem kiepskie horrory muszą produkować tanie wstrząsy tylko po to, by ludzie nie drzemali. Jednym z najbardziej wszechobecnych sposobów na to jest wyciszenie wszystkiego, a następnie nagły, głośny wybuch w postaci cyfrowego dźwięku przestrzennego. (Zobacz The Bye Bye Man, The Boy lub The Apparition, gdzie znajdziesz kilka wyraźnych przykładów). To zaskakuje ludzi. Biedni filmowcy mają nadzieję, że publiczność przypisuje swoją fizyczną reakcję przerażającemu filmowi, w przeciwieństwie do uznania, że jest to po prostu odpowiednik wyskoczenia i wrzeszczenia „Boo!”. na kogoś.
Kolejnym tanim wstrząsem jest knebel „z lustra w łazience”. Postać otwiera apteczkę, a kiedy ją zamykają, ktoś stoi tuż za nimi, odbity w lustrze. Czasami to zabójca, innym razem ukochana osoba, która po prostu pojawia się, by fałszywie przestraszyć. Sierota, Halloween II Roba Zombie, What Lies Beneath i The Unborn to jedne z filmów, które wyciągnęły tego starego kasztana. Tanie wstrząsy są nadużywaną miarą desperacji i szczerze mówiąc, w dzisiejszych czasach nikogo nie oszukają.
6 Konsultacje z ekspertem w dziedzinie zjawisk paranormalnych
Tak jak działania duchów i demonów stały się frazesem, tak samo dzieje się z kolejnym paranormalnym elementem chłodzącym. Zawsze jest moment, w którym główni bohaterowie zwracają się do zewnętrznego eksperta o pomoc w rozwiązaniu ich problemu. Ten frazes sięga oryginalnego Poltergeist, w którym Zelda Rubinstein grała Tanginę, ekspertkę, która pomaga rodzinie Freelingów wyciągnąć małą Carol Ann z telewizora.
Ekspert w dziedzinie zjawisk paranormalnych może przybierać różne formy. Może to być zawodowy łowca duchów (The Conjuring, Insidious), właściciel okultystycznej księgarni (Annabelle) lub demonolog (Paranormal Activity). Wielokrotnie jest to ksiądz katolicki. (Z jakiegoś nieznanego powodu duchowni innych religii rzadko są proszeni o pomoc w tych sprawach. Przypuszczalnie ma to związek z filmową naturą rytuałów katolickich). Zawsze, gdy pojawiają się problemy natury nadprzyrodzonej, można postawić dobre pieniądze, które ktoś w końcu nazwie pogromcę duchów. W tym momencie wszystko jest trochę „tam, zrobione”.
5 „Zabij mnie, zanim się odwrócę”
Fikcja o zombie cieszy się ogromnym wzrostem popularności w ciągu ostatniej dekady, dzięki kilku niezwykle dobrze nakręconym filmom o nieumarłych, a także przebojowi AMC The Walking Dead. „Zasady” takich opowieści zostały w dużej mierze ustalone przez „Noc żywych trupów” George'a A. Romero z 1968 r., A później zostały dopracowane w jej sequelach. W rezultacie wiele opowieści o zombie korzysta z tego samego podręcznika. Najlepsi znajdują nowe zwroty akcji lub świeże sposoby prezentacji głównych elementów.
To powiedziawszy, jesteśmy naprawdę zmęczeni jedną konkretną sceną, która prawie zawsze przedostaje się do każdego nieumarłego dramatu. Pociąga za sobą ugryzienie ukochanej postaci, a następnie błaganie przyjaciela lub członka rodziny o „zabicie mnie, zanim się odwrócę”. Czasami bohater / bohaterka po prostu zabija bez pytania, ponieważ zdają sobie sprawę, że nadchodzące jest gorsze. Sztuczka, zastosowana między innymi w remake'u Dawn of the Dead Zacka Snydera, z pewnością może być emocjonalna. Widzieliśmy to jednak tyle razy, że jego zdolność do wywoływania reakcji emocjonalnej gwałtownie spada.
4 Straszne strychy i piwnice
Kiedy byłeś dzieckiem, bałeś się strychu lub piwnicy? Poddasze to zwykle dużo izolacji ze sklejki i włókna szklanego, podczas gdy piwnice (chyba że wykończono je w ładne kino domowe lub coś w tym rodzaju) są zwykle ścianami z bloków żużlowych i cementowymi podłogami. Lub, jeśli Twój dom jest starszy, mogą to być kamienne ściany z brudną podłogą. Tak czy inaczej, nie są to miejsca, w których koniecznie chcesz przebywać przez długi czas - zwłaszcza gdy światło jest wyłączone.
Mimo że horrory są znane, naprawdę muszą przestać mieć w sobie bohaterów. Gdybyśmy mieli ani grosza za każdy przerażający film, który obejmował obskurną piwnicę lub strych, bylibyśmy super bogaci. Poza tym w tych lokacjach nigdy nie dzieje się nic dobrego! Wystarczy zapytać bohaterów z The Blair Witch Project. Dwóch z nich zostało zaatakowanych przez czarownicę w jednym! Właściciele karczm, Stir of Echoes, Signs, The Conjuring i Don't Breathe - wszystkie te wydarzenia miały miejsce w piwnicach. Z drugiej strony Ethan Hawke znalazł kilka starych domowych filmów, które otworzyły puszkę Pandory o nadprzyrodzonej destrukcji w Sinister. Lekcja: za wszelką cenę należy unikać piwnic i strychów!
3 Ludzie bazgroły na ścianach
Urojenia, halucynacje i opętanie mogą nie być powszechnymi zjawiskami w prawdziwym świecie (dzięki Bogu), ale są częścią codziennego życia w świecie filmowego horroru. Jednym z najpewniejszych znaków, że dzieje się coś dziwnego, jest to, że ktoś zaczyna zachowywać się w niewytłumaczalnie dziwny sposób. Ponieważ jest to bardziej umysłowy proces niż cokolwiek innego, filmowcy muszą znaleźć sposób, aby go wizualizować. A najczęstszą metodą, której używają, jest obsesyjne pisanie bzdur przez dotknięte chorobą postacie na ścianach lub w zeszytach.
W The Bye Bye Man, osoba bazgroła w książce i w szufladzie stolika na końcu. W The Number 23 Jim Carrey wypełnia ściany matematyką i różnymi dziwacznymi bajkami. Patricia Arquette woli rysować w stygmatach starożytne symbole religijne i słowa z martwych języków. Przykładów jest dużo więcej. Gdzieś po drodze sprytny scenarzysta wymyślił takie bazgroły jako sposób na przekazanie zaburzeń psychicznych. Wydaje się, że inni po prostu skopiowali i wkleili ten pomysł od tego czasu, co prowadzi do jednego z najbardziej nadużywanych klisz w całym horrorze.
2 Materiał znaleziony
Znaleziony materiał filmowy to nie tylko frazes, to frazes złożony z wielu małych frazesów. Masz całe fałszywe, bzdurne pretensje, że film jest prawdziwy, często poprzez tekst na ekranie, który mówi ci, kto „znalazł” materiał, który zaraz zobaczysz, i że ludzie w nim zniknęli. Masz część, w której postacie wymyślają jakieś kiepskie uzasadnienie, dlaczego cały czas zostawiają włączoną kamerę. Wydaje się, że wszystkie znalezione nagrania filmowe w pewnym momencie popadają w chwiejny bałagan, gdy ktoś biegnie przerażony z kamerą w ręku. To sprawia, że nie jesteś w stanie dostrzec, czego szukasz. Zwykle zawiera również postacie wykrzykujące wypróbowane i prawdziwe wiersze, takie jak „O mój Boże, co to do cholery jest ?!”
Oczywiście, było kilka bardzo dobrych filmów found footage, między innymi oryginalna Paranormal Activity, Cloverfield i The Blair Witch Project. Były jednak o wiele straszniejsze. Pamiętaj tylko o Apollo 18, The Devil Inside, The Gallows, Devil's Due i As Above, So Below. (Dorzuć późniejsze sequele Paranormal Activity, kiedy już to robisz.) W tych i innych można naprawdę powiedzieć, jak bardzo rozegrana jest cała koncepcja znalezionego materiału filmowego, ponieważ wszystkie filmy są dokładnie takie same. Już wystarczy!
1 „Na podstawie rzeczywistych wydarzeń”
W 1979 roku Horror z Amityville stał się hitem kasowym, po części dzięki pomysłowi, że był to filmowa opowieść o prawdziwej historii. Czy rodzina naprawdę została wypędzona z domu z powodu złych duchów? Cóż, z pewnością twierdzili, że tak jest, a bestsellerowa książka utrwaliła ten pomysł. Możliwość, że przedstawione przerażające wydarzenia mogły faktycznie mieć miejsce, wystarczyła, aby nakręcić film na 86 milionów dolarów. (To 297 milionów dolarów w dzisiejszych dolarach).
W ciągu ostatnich dziesięciu lat filmowcy zapożyczyli koncepcję Amityville. Słowa „oparte na faktycznych wydarzeniach” lub „inspirowane prawdziwymi wydarzeniami” pojawiają się w co najmniej jednym lub dwóch horrorach rocznie. Czasami jest ku temu podstawa. Na przykład filmy Conjuring są oparte na prawdziwych ludziach - Edie i Lorraine Warrenach - oraz prawdziwych przypadkach, które badali. Innym razem twierdzenie jest czystym nonsensem. Jeśli w ogóle jest ziarno prawdy, to jest maleńkie. Chiller The Forest z 2016 roku, by przytoczyć przykład, miał miejsce w prawdziwym japońskim miejscu, gdzie ludzie idą popełnić samobójstwo, ale wszystko inne w tej historii było czystą fikcją.
Inne rzekomo prawdziwe (ale nie do końca) przykłady to The Rite, The Haunting in Connecticut, The Strangers, The Possession i Annabelle. W każdym przypadku związek z rzeczywistością jest w najlepszym przypadku fałszywy. Po prostu nie ma możliwości, aby dziwne rzeczy, które miały miejsce w tych filmach, były możliwe. Nie kupujemy już tego hokum.
-
Który z tych zmęczonych banałów irytuje Cię najbardziej? Jakich innych standardów horroru masz dość? Dźwięk w komentarzach.