American Horror Story to długoletnia antologia na temat FX autorstwa Ryana Murphy'ego (American Crime Story) i pomimo znajomości historii przez biegacza serialu, jego historyczne postacie z AHS nie zawsze były wierne swoim prawdziwym odpowiednikom.
Podczas gdy wiele postaci historycznych występowało zarówno w głównych, jak i mniejszych rolach, było kilka wyróżniających się pór roku, w których historia całkowicie mieszała się z fikcją w sposób, który całkowicie wypadł z torów. W poprzednich sezonach dostosowano postacie i ustawienia, w których nie było to tak rażąco problematyczne, na przykład postać Jamesa Marcha (Hotel) oparta na seryjnym mordercy HH Holmesie, a sam hotel - Hotel Cortez - został oparty na Cecil Hotel w Los Angeles.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w trybie szybkiego podglądu.
Zacząć teraz
Adaptacje prawdziwego życia, szczególnie prawdziwej zbrodni, w fikcyjnej scenerii nie są niespotykane, ani też nie są całkowicie negatywne lub w złym guście, ale niektóre inspiracje Murphy'ego były zbyt daleko idące i, pod pewnymi względami, potencjalnie obrażające prawdziwe życie ofiary lub członkowie rodziny zmarłego.
Sezon pierwszy: The Black Dahlia Murder
W pierwszym sezonie, Murder House, tematem przewodnim opowieści było to, że stary wiktoriański dom miał jakąś zdolność utrzymywania ducha ludzi, którzy zginęli tam na zawsze. W pewnym sensie było tak, jakby zmarli byli uwięzieni, jakby w czyśćcu. Chociaż w tym domu było wielu mieszkańców - żywych i zmarłych - jeden konkretny „gość” wyróżniał się i nie był to dobry sposób.
Elizabeth Short (Mena Suvari), znana również jako Czarna Dalia, była jedną z takich postaci. Elizabeth Short była aspirującą aktorką, która spotkała przedwczesny koniec w 1947 roku. Jej ciało znaleziono na polu na południowych przedmieściach Los Angeles, rozcięte i nagie, z twarzą wyrzeźbioną w uśmiechu Glasgow. Jej zabójcy nigdy nie znaleziono. Położenie domu w AHS pozostaje stosunkowo niejasne. Widzowie wiedzą, że lokalizacja znajduje się w Los Angeles i możliwe, że jej ciało zostało przeniesione, ale wtedy podróżowanie bardzo daleko byłoby stosunkowo niewygodne, zwłaszcza z ciałem.
W serialu została zamordowana przez dr Currana, który był obecnym właścicielem domu. Zapewniał pacjentom bezpłatną pracę dentystyczną, a Short zmarł z powodu przedawkowania podczas operacji dentystycznej; w tym czasie Curran dokonał napaści seksualnej i pozbył się jej ciała w piwnicy, co pozwoliło jej duchowi przebywać w domu na zawsze. W pozbyciu się jej ciała (i innych istotnych części związanych z prawdziwą zbrodnią) pomagał Curranowi dr Montgomery, pierwotny właściciel domu, który był chirurgiem. To sugeruje, że razem pozbyli się jej ciała. Chociaż jest to trochę artystycznej licencji, można argumentować, że nie jest to tak niedokładne, ponieważ zabójca jest nieznany. Jednak jej historia została niewątpliwie zmieniona.
Sezon drugi: Anne Frank przeżyła Holokaust
W drugim sezonie Asylum, Briarcliff Manor jest instytucją prowadzoną przez katolików w latach 60. Podobnie jak Murder House, wokół kręci się wielu ludzi, choć nie ma tu niespokojnych duchów. Sezon obejmuje wiele różnych tematów, takich jak uprowadzenia przez kosmitów, eksperymenty na ludziach, seryjny morderca, który nosi skórę swoich ofiar, ale jedna szczególna wątek poboczny był krótkotrwały, ale w złym guście. W odcinku 4, „I Am Anne Frank”, kobieta imieniem Charlotte Brown przybywa do szpitala, aby zostać popełnioną, a po przyjęciu ujawnia, że jej prawdziwą tożsamością jest Anne Frank.
Anna Frank, historycznie rzecz biorąc, nie przeżyła Holokaustu. Roszczenia tej kobiety spotkały się ze sceptycyzmem, ponieważ Frank został uznany za zmarłego. Kobieta twierdziła, że ma informacje o naziście, którego spotkała w Auschwitz. Dr Arthur Arden (James Cromwell), który, jak twierdziła, był tak naprawdę dr Hans Gruper, nazista, który przeprowadzał eksperymenty na ludziach podczas Holokaustu, był obecnie zatrudniony w Briarcliff jako lekarz. W Briarcliff przeprowadzał potajemnie eksperymenty na ludziach, ale w większości jego strona była nieznana.
W trakcie dwuczęściowego odcinka, wybitne postacie z Briarcliff kwestionowały, czy Brown mówi prawdę o swojej tożsamości, o Arden, i ostatecznie została poddana lobotomii przez Ardena, tracąc prawdę na zawsze. Ostatnią częścią jej historii jest ona w domu z rodzinną po lobotomii i zdjęciem Ardena, gdy był młodszy, w nazistowskim mundurze; to zdjęcie było w jej posiadaniu przez cały czas. Wynik był taki, że Brown mówił prawdę o swojej tożsamości.
Sezon siódmy: Valerie Solanas Is The Zodiac Killer
W siódmym sezonie, Cult, retrospekcja bada historię Andy'ego Warhola i Valerie Solanas. W 1968 roku Valerie Solanas (Lena Dunham) znała Warhola (Evan Peters), odkąd była zmagającą się artystką. Ciągle próbowała nakłonić Warhola do wyprodukowania jej scenariuszy, a po wielokrotnym odrzuceniu nie była w stanie poradzić sobie z odrzuceniem i zastrzelić go. Chociaż strzał nie był śmiertelny, Solanas znalazł się w centrum uwagi opinii publicznej; wielu sądziło, że popełniła przestępstwo, aby ujawnić swoje nazwisko, tak samo jak przestępstwo z powodu pasji. Została uwięziona i zwolniona w 1971 r. Po jej uwolnieniu Solanas prześladowała Warhola, dopóki nie została ponownie aresztowana w tym samym roku. Po tym okresie została umieszczona w zakładzie karnym. Zmarła w San Francisco w 1988 roku, ale przed śmiercią odeszła w zapomnienie.
W Cult Kai Anderson (Evan Peters) idzie na seminaria dotyczące zarządzania gniewem z Bebe Babbitt (Frances Conroy). Babbitt jest przekonany, że ze względu na obsesję Kaia na punkcie Donalda Trumpa i naśladowanie go oraz jego mizoginistyczne sposoby, można go przekształcić i przekierować tę energię w pozytywną formę „feministycznej wściekłości”. Zainspirowała ją manifest Solanas SCUM (Society for Cutting Up Men), który został pierwotnie opublikowany w 1967 roku i miała długą historię z Solanasem, stając się jej kochankiem i razem stworzyli kult, który był poświęcony rozpoczęciu rewolucji feministycznej. Członkowie kultu, prowadzeni przez Babbitta i Solanasa, zaczęli zabijać ludzi, a ich zbrodnie przypisywano Zodiakowi, który był prawdziwym zabójcą i nigdy nie został złapany.
Zabójca zodiaku był aktywny pod koniec lat 60. i na początku 70., co było częściowo spowodowane tym, że Solanas był w więzieniu za strzelanie do Warhola. Ponadto wielu czołowych specjalistów ds. Profilaktyki kryminalnej na przestrzeni lat wyraźnie powiedziało, że zabójstwa zostały popełnione przez jedną osobę, prawdopodobnie mężczyznę. Agenci FBI mieli również złożony szkic zabójcy, oparty na raportach świadków. Ponieważ Solanas i Babbitt próbowali zaatakować mężczyzn, przede wszystkim w ramach rewolucji feministycznej, byłoby interesujące, gdyby popełnili zabójstwa Zodiaka, ponieważ jego celem były głównie młode, heteroseksualne pary.
Sezon dziewiąty: Richard Ramirez jest główną postacią (i zabija Kajagoogoo)
Richard Ramirez, znany również jako The Night Stalker, był aktywnym seryjnym mordercą w latach 1984-1985. Został skazany na śmierć i umieszczony w celi śmierci. Nigdy nie został wykonany wyrok, ponieważ zdiagnozowano u niego chłoniaka z komórek B i zmarł w 2013 roku. Ramirez był w celi śmierci od ponad dwudziestu lat. Dwukrotnie pojawił się jako postać w AHS, raz w piątym sezonie, Hotel (odcinek 4, „Devil's Night”) oraz jako powracający główny bohater w sezonie 9, 1984.
Jego postać w Hotelu nie była problemem, ponieważ pojawił się tylko w jednym odcinku, a ponieważ Hotel został osadzony w czasach współczesnych, pojawił się jako gość Jamesa Marcha w „Devil's Night”, w którym duchy mogą opuścić swoje miejsca spoczynku, gdzie są spętane przez resztę roku i swobodnie wędrują. Ramirez wrócił do Hotelu Cortez, ponieważ przebywał tam jako gość za życia. Ramirez, w prawdziwym życiu, był znany z częstego bywania w hotelu Cecil w Los Angeles, który był podstawą hotelu Cortez, więc nie jest to daleko.
Jednak w 1984 roku zostaje po raz pierwszy przedstawiony po tym, jak zaatakował Brooke Thompson (Emma Roberts) w jej mieszkaniu i pozwolił jej żyć. Ponieważ Brooke Thompson nie jest prawdziwą osobą, jest to już niedokładne. Jedna kobieta, Whitney Bennett, zeznała, że przeżyła atak Ramireza w 1985 roku. W serialu Ramirez jedzie do Camp Redwood, aby dokończyć pracę na Thompsonie, i zostaje zmanipulowana przez Margaret Booth (Leslie Grossman), która była prawdziwym zabójcą za pierwszymi morderstwami w obozie; teraz jest dyrektorką obozu. Ramirez miał także romantyczny związek z Montana Duke (Billie Lourd). Linia czasu jest ogólnie chwiejna, ponieważ przez pewien czas Ramirez jest uwięziony i zawiera układy z Diabłem, aby mógł przeżyć egzekucję i ostatecznie uciec. To nie wydarzyło się w prawdziwym życiu. Ramirez montował ucieczki, ale nigdy mu się nie udało.
Ponadto Camp Redwood jest podobny do domu w sezonie pierwszym, ponieważ ktokolwiek tam umrze, zostaje tam. Ramirez spotyka swój koniec w Camp Redwood po zamordowaniu wszystkich członków brytyjskiego zespołu nowofalowego Kajagoogoo na festiwalu muzycznym z lat 80., którego gospodarzem był Booth w 1989 (w czasie, gdy Ramirez był uwięziony w prawdziwym życiu). Według roku 1984 jest na zawsze przywiązany do obozowisk.