47 metrów w dół: Uncaged obiecuje podwoić dreszcze podwodnego thrillera z 2017 roku, a ma jasną, młodą obsadę gotową do dostarczenia. Aktorzy Brianne Tju, Davi Santos i Khylin Rhambo usiedli z Screen Rantem, aby opowiedzieć, jak Johannes Roberts przygotował ich do walki z morskimi stworzeniami i uporządkować własne uczucia na temat rekinów po ich przygodzie.
Gratuluję filmu. Przerażający. Prawie nie chcę wchodzić do wody; Sam myślę o gównie.
Khylin Rhambo: Cel osiągnięty.
Brianne Tju: Tak!
Ale szybkie pytanie. Większość tego filmu rozgrywa się w wodzie. Jak bardzo zmienia się Twoja wydajność, ponieważ jesteś w wodzie i jesteś w niej zanurzony?
Davi Santos: Wszystko.
Brianne Tju: Całkowicie.
Davi Santos: To taka krzywa uczenia się na początku. Nie możesz się skupić, dopóki nie przejdziesz przez wszystkie aspekty techniczne.
Brianne Tju: Tak. Nie tylko to). Dowiedzieliśmy się, otrzymaliśmy certyfikat nurkowania, a następnie przygotowali nas ze wszystkimi odpowiednimi zestawami umiejętności, jeśli chodzi o nurkowanie. Więc mieliśmy ten aspekt, a przebywanie pod wodą jest tak fizycznie wyczerpujące. A do tego, żeby robić to, co robimy - do czego zostaliśmy zatrudnieni, czyli działać, być emocjonalnym i tchnąć życie w te postacie - trudno jest to zrobić, zachowując wszystkie inne aspekty. To było więc ogromne wyzwanie.
Khylin Rhambo: To coś w rodzaju wielkiego balansowania. Byliśmy tam wszyscy razem i to była jedna z fajnych rzeczy. Ale też trzeba się było nauczyć. I był taki sposób myślenia, który zmusił cię do bardzo szybkiego wchłonięcia rzeczy i bardzo szybkiego zrozumienia tego, co mi się podobało.
Wykorzystywanie lepszej części (siebie) i stawianie sobie wyzwań jest zawsze niesamowite, ale pod względem wydajności to była najbardziej skomplikowana rzecz. Aby naprawdę dać autentyczne, prawdziwe emocje bez wchodzenia do głowy, na przykład: „Robię to dobrze, czy robię to dobrze?” Ponieważ postać nie czuje się w ten sposób. Postać jest w pełni zafascynowana jakimkolwiek napięciem. Więc naprawdę chcesz dostać się do miejsca, w którym brakuje Ci myśli i robisz to. To było wyzwanie; stan medytacji, w który musiałeś wejść.
Mówiąc o wprowadzaniu bohaterów we właściwy sposób myślenia, to już drugi raz, kiedy twój reżyser kręci film 47 metrów w dół. Czy miał jakieś sztuczki, których mógł użyć, których mógł się nauczyć z pierwszego filmu, aby wprowadzić was w otoczenie lub w sposób myślenia postaci?
Brianne Tju: Tak, wyłączyłby nas. Lub wyłączaj nasze mikrofony, jeśli zaczynamy się denerwować. Właściwie powiedział mi, że Mandy Moore czasami, kiedy dawał wskazówki, którymi nie była zachwycona, spuszczała twarz z maski, żeby nie było słychać rozmowy Johannesa.
Ale poza tym, kiedy pierwszy raz spotkałem się z Johannesem na oddzwonienie, powiedział mi, że to trudne. Trudno jest choreografować scenę pod wodą, więc przez większość czasu próbujesz zrobić to z wody, ale schodzisz tam i całkowicie się to zmienia. Musisz być bardzo elastyczny, bardzo otwarty.
Moim zdaniem jednym z największych problemów były maski, ponieważ tak naprawdę nie masz widzenia peryferyjnego. Słyszysz też, jak oddychasz. Tak więc naprawdę trudno jest z kimś rozmawiać. Co jest oczywiście tak ważne. Ale jeśli chciałeś usłyszeć rozmowę drugiej osoby, musiałeś wstrzymać oddech - lub upewnić się, że robisz wdech, a nie wydech, ponieważ wtedy będziesz miał te bąbelki i będzie to bardzo rozpraszające.
Wow, to szalone.
Brianne Tju: I ostrzegł mnie przed tym wszystkim. Więc byłem szalony i powiedziałem: „Tak, zrobię to”.
Davi Santos: Wiem. Na przykład „Och, tak. Jeśli wejdziesz do wody, będzie to takie łatwe, ponieważ jesteś taki, jak tam. Więc oczywiście
”
Brianne Tju: Nie musisz działać!
Davi Santos: „Nie musisz działać”. I nagle wszystko to się dzieje. Mówisz: „Och, muszę grać dużo więcej!”
Czy ten film w jakikolwiek sposób zmienił twoje postrzeganie rekinów?
Khylin Rhambo: Człowieku, nie. Zawsze bałem się rekinów, stary. Byłem typem dzieciaka, który pływał pod wodą - to było w basenie - i widziałem głęboki koniec. Więc zdecydowanie odpoczywam w strefie dla dzieci. Zobaczyłbym głęboki koniec i szczerze zobaczyłbym sylwetkę rekina. Nienawidziłem tego. Gdybym powiedział: „Muszę teraz wyjść z wody”. Tak dobrze się bawiłem, ale to?
Brianne Tju: Nawet jeśli to basen.
Khylin Rhambo: Nawet jeśli to basen! Więc to? Nadal boję się rekinów. Szczerze mówiąc, kiedy ludzie mówią, że rekiny są piękne, ja po prostu mówię: „W porządku, brachu
.”
Brianne Tju: Nie, ale lubię
Dobra, widzisz, bo powiedziałem to wcześniej.
Khylin Rhambo: To jest potwór. To piękny potwór.
Brianne Tju: Oczywiście. To piękne stworzenie, ogromne, przerażające i okrutne. Ale to nie znaczy, że będę się z tym bawić.
Davi Santos: Wszyscy patrzymy na plakat.
Khylin Rhambo: Spójrz na to! To nie jest piękne.
Brianne Tju: Nie chcę się z tym bawić! Nie chcę być blisko jednego, na 100%. Przed filmem, w trakcie filmu, po filmie; Nigdy nie miałem ochoty być blisko rekina. Ale lubię tydzień rekinów. Lubię oglądać filmy o rekinach.