Adaptacja filmowa Goldfinch trafiła do kin w tym tygodniu, ale czy ma scenę po napisach końcowych? Trzecia powieść Donny Tartt, Szczygieł, została opublikowana w 2013 roku i odniosła wielki sukces, ostatecznie zdobywając Nagrodę Pulitzera w dziedzinie beletrystyki. Oczywiście wkrótce potem zapukało do Hollywood, a John Crowley (Brooklyn) został reżyserem na podstawie dostosowanego scenariusza Petera Straughana (Tinker Tailor Soldier Spy). Warner Bros. później zgodził się współfinansować film z Amazon Studios, przy czym Amazon uzyskał wyłączne prawa do transmisji strumieniowej, a WB wypuści The Goldfinch w kinach na całym świecie.
Kontynuuj przewijanie, aby kontynuować czytanie Kliknij przycisk poniżej, aby rozpocząć ten artykuł w trybie szybkiego podglądu.
Zacząć teraz
Oakes Fegley (Pete's Dragon) występuje w The Goldfinch jako Theodore „Theo” Decker, młody chłopiec, który ma zaledwie trzynaście lat, gdy jego matka została zabita w zamachu terrorystycznym na Metropolitan Museum of Art (którego jest świadkiem). Film podąża za Theo, gdy przechodzi od jednej postaci rodzicielskiej do drugiej, jednocześnie skacząc tam iz powrotem od ośmiu lat później, kiedy Theo (Ansel Elgort) jest handlarzem antyków. Jednak jego przeszłość powraca, by go prześladować, gdy jeden z jego klientów wywnioskował, że Theo ukradł słynne dzieło sztuki - holenderski obraz złotego wieku znany jako „Szczygieł” - po zamachu bombowym.
Dla tych, którzy się zastanawiają, Szczygieł NIE zawiera sceny po napisach końcowych. Film, podobnie jak książka źródłowa Tartta, jest samodzielny i całkowicie kończy się, zanim zaczną się napisy końcowe. I chociaż napisy końcowe są nadal warte przesłuchania (jak w przypadku wszystkich filmów), ci, którzy kręcą się w pobliżu, nie powinni oczekiwać niczego więcej po ostatniej scenie Szczygieł.
Do Fegleya i Elgorta dołączają w filmie The Goldfinch doświadczeni weterani (aw przypadku pierwszego zdobywcy Oscara) Nicole Kidman i Jeffrey Wright, dwaj opiekunowie lub mentorzy Theo podczas jego krętej podróży. Luke Wilson i Sarah Paulson odgrywają rolę alkoholika, emocjonalnie znęcającego się ojca Theo i jego dziewczyny, a Stranger Things i Finn Wolfhard z IT grają przyjaciela Theo z dzieciństwa, Borisa Pavlikovsky'ego. Oryginalna powieść Tartta jest wypełniona po brzegi postaciami, które albo pomagają, albo zagrażają (lub robią po trochu jedno i drugie) Theo przez lata, więc dobrze jest, aby adaptacja filmowa była równo wypełniona utalentowanymi aktorami.
WB miał premierę „Szczygieł” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto przed premierą kinową, starając się zwiększyć głośność sezonu nagród dla filmu. Niestety plany te do tej pory się nie powiodły. Wczesne recenzje Szczygła były dość bezczelnie negatywne, a od tego czasu krytyczny konsensus nie uległ poprawie. Bez wątpienia jest wielu ludzi (w szczególności fani książki Tartta), którzy mimo wszystko planują zobaczyć film. Ale znowu ci, którzy to robią, nie powinni spodziewać się niczego niezwykłego, gdy zaczną się pisać napisy do Goldfincha.