(Ta recenzja sezonu 4, odcinek 9 Teen Wolf zawiera SPOILERY.)
-
W tym tygodniu Teen Wolf znajduje kolejną wymówkę, by zorganizować serię scen na przyjęciu (prawdopodobnie jako pretekst, by wrzucić do butów więcej najnowszych utworów muzyki pop), więc „Perishable” - z serdeczną opowieścią o miłości, morderstwie i intrygach - jest ustawiony na kojące melodie „Bootie in Your Face”, „Rave Life” i „Twerk”. Muzyka imprezowa tak przyprawia o ból głowy, że ostatecznie okazuje się, że jest to złożona metoda zabójstwa Scotta, Malii i Liama. Co za okropny sposób na śmierć.
„Nietrwałe” wprowadza również wersję japońskiego obozu koncentracyjnego z sezonu 3 z sezonu 3 z „Lis i wilk”: kolejny losowy fragment historii, który pojawia się mniej więcej znikąd. Tym razem to babcia Lydii, Lorraine, miała romans z kobietą o imieniu Maddy, który został doprowadzony do tragicznego końca, kiedy Maddy postanowiła wypłynąć łodzią w burzę (dla śmiechu?) I została potwornie utonięta. Historia byłaby prawdopodobnie bardziej tragiczna, gdyby zajęło się nad nią więcej niż kilka minut. Jest to również nieco dziwne, z Lydią na czele, a inni członkowie grupy wbijają się z wyprzedzeniem, wiedząc, co stało się później. Czy ćwiczyli wcześniej?
Zanim jednak nadejdzie szalona impreza i losowe retrospekcje, odcinek rozpoczyna się nowym wydarzeniem w tajemnicy zastępcy Parrisha. Niejednoznacznie nadprzyrodzony policjant trafia na cel jednego ze swoich kolegów, który zamierza upiec go w policyjnym radiowozie i odebrać nagrodę za zabójstwo. Parrish jednak ucieka przed płomieniami całkowicie bez szwanku. Czy on jest … Feniksem?
Jednym z bardziej rozpraszających elementów w „Perishable” jest dziura w fabule ciągnąca się za jednym z głównych punktów fabuły w odcinku. Próbując odgadnąć szyfrowe słowo potrzebne do odblokowania kodu pozostawionego przez jej babcię, Lydia wyjaśnia, że po przeczytaniu miała obsesję na punkcie „Małej Syrenki” - a konkretnie bajki Hansa Christiana Andersena, a nie filmu Disneya. z babcią każdej nocy. Miała taką obsesję na punkcie bajki Andersena, że nalegała, aby wszyscy nazywali ją Ariel (to oczywiście okazuje się, że jest to szyfrowane słowo).
Jeden problem: mała syrenka nie nazywała się Ariel w historii Andersena. Ta nazwa została wymyślona dla filmu Disneya. Gdyby pisarze chcieli uzyskać uznanie za odniesienie do literatury, rozsądnie byłoby najpierw przeczytać historię zawierającą 9000 słów (#readingisfundamental). Może się to wydawać drobnym szczegółem i być może można to wytłumaczyć odrobiną psychicznego rozciągania, ale wskazuje to na prawdziwy brak uwagi na szczegóły, który wydaje się rozciągać na ogólne spiskowanie i zwisające wątki fabularne Teen Wolf.
A skoro o tym mowa, Derek wyjawia Scottowi, że stracił wszystkie swoje wilkołaki, ale nadal nie wydaje się być specjalnie tym zaniepokojony. W rzeczywistości wiele reakcji Dereka było dość płaskich w tym sezonie - choć trudno jest określić, czy jest to kwestia aktorstwa, pisania, reżyserii, czy też Derek po prostu zaczął brać Prozac. Jeśli Derek w końcu umrze w tym sezonie, jak sam przewiduje w swobodnych tonach, prawdopodobnie umrze z lekko rozczarowanym wyrazem twarzy.
Danny Mason przynajmniej ma coś do roboty w tym odcinku, poza przypadkowym wspomnieniem faktu, że jest gejem w każdej rozmowie, ostatecznie ratując dzień, wyłączając muzykę, która paraliżuje Scotta i innych nadprzyrodzonych na imprezie. Miejmy nadzieję, że to dla niego początek bardziej złożonej postaci, chociaż równie możliwe jest, że powróci do zachowania swojej pojedynczej cechy charakteru („Czy wspominałem, że lubię facetów?”) Przez resztę sezonu.
Po tym, jak Stiles i Lydia zostają uwięzieni przez sadystycznego strażnika Domu Eichen z ostatniego sezonu (który okazuje się być złym, a nie tylko złym nadużyciem władzy), dochodzi do ujawnienia wielkiego Dobroczyńcy i okazuje się, że twórca Deadpool to … Meredith. Byłoby to prawdopodobnie bardziej szokujące, gdyby cmentarz w Beacon Hills nie miał obrotowych drzwi.
Teen Wolf powraca w niedzielę z „Monstrous” o 18:00 w MTV. Obejrzyj poniższą promocję.