89. ceremonia wręczenia Oscarów zakończyła się wielką niespodzianką, gdy Moonlight zdobył nagrodę dla najlepszego filmu. Ten niezależny ulubieniec z A24 zdołał pokonać ogromną falę szumu i pokonać musical retro La La Land, który był tak zdecydowanym faworytem, że ledwie wart był zainwestowania pieniędzy. Samo w sobie jest to niesamowicie szokujące - Oscary, zwłaszcza z dużymi nagrodami, są zwykle niesamowicie przewidywalne - ale to, co sprawia, że jest to od wieków, to sposób, w jaki został ogłoszony.
Warren Beatty i Faye Dunaway byli parą wybraną do wręczenia nagrody (na cześć pięćdziesiątej rocznicy Bonnie i Clyde'a). Kiedy jednak doszli do wyłonienia zwycięzcy, Beatty kłamał przez około dwadzieścia sekund po otwarciu koperty, zanim pokazał ją Dunaway. Następnie ogłosiła La La Land jako zwycięzcę, wszyscy klaskali, obsada i ekipa wbiegli na scenę, producenci Jordan Horowitz, Marc Platt i Fred Berger odczytali ładnie przećwiczone przemówienia, a publiczność, która przesiadywała podczas trójki. -półgodzinny program telewizyjny przygotował się do spania.
Jednak w tle działo się coś dziwnego. Kierownicy sceny przeglądali zgromadzone kreacje, tworząc ogólną atmosferę zamieszania. Następnie, w połowie swojej przemowy, Berger ujawnił, że faktycznie przegrali, a Horowitz przejął kontrolę, apelując o spokój i ogłaszając, że Moonlight był prawdziwym odbiorcą Best Picture. Potwierdzając, że to nie był żart, pokazał milionom oglądających kartę Best Picture potwierdzając, że statuetki powinny trafić do Adele Romanski, Dede Gardner i Jeremy Kleiner.
Noc w większości przebiegała zgodnie z planem. Gwiazda Moany, Auli'i Cravalho, została uderzona flagą podczas jej wykonywania „How Far I'll Go”, Taraji P. Henson natknął się na przemówienie, a „turyści spotykają gwiazdy” trwały zbyt długo, by było im wygodnie, ale inaczej nie było większych zmartwień, które mogłyby konkurować z niedawnymi wybrykami Johna Travolty. To snafu bardziej niż wyważone.
Kiedy załogi się zmieniły, Beatty wyjaśnił swoją wersję historii:
„Chcę ci powiedzieć, co się stało. Otworzyłem kopertę, na której było napisane „Emma Stone - La La Land”. Dlatego tak długo przyjrzałem się Faye i tobie (publiczności). Nie starałem się być zabawny ”.
Jeśli spojrzysz na materiał filmowy z pomyłką, możesz wyraźnie zobaczyć kopertę w dłoni Beatty'ego, która pojawia się na scenie i jest oznaczona jako „Aktorka w roli głównej” - miał 100% racji, że był zdezorientowany, ponieważ miał szczegóły dotyczące innej nagrody. Chociaż to wyjaśnia błąd prezentera, nie zbliża nas to do zrozumienia, w jaki sposób zła koperta znalazła się w jego rękach.
Nigdy w 89-letniej historii rozdania Oscarów nie było błędu na taką skalę. Najbliższy był w 1964 roku, kiedy Sammy Davis, Jr. otrzymał kopertę Best Original Score zamiast Best Adaptation or Treatment Score, odczytując Tom Jones jako zwycięzcę zamiast Andre Previna, ale to było ponad sześćdziesiąt lat temu w przypadku niewielkiej nagrody i został szybko naprawiony. Było to ważne wydarzenie, które przyćmiewa prawie każdy błąd w znakomitej historii Akademii.
Aby dojść do sedna tego, musimy przyjrzeć się, jak faktycznie działają nagrody. Głosami do Oscarów zajmuje się PwC, która zajmuje się głosowaniem i monitoruje ujawnienia. Nad tym procesem czuwają Brian Cullinan i Martha Ruiz - monitorują liczenie i dokładnie sprawdzają zawartość i etykietowanie każdej ze zwycięskich kopert. Poza tymi kopertami tylko ta para zna zwycięzców i jest to zapamiętane (aby uniknąć wpadnięcia fizycznej listy w niepowołane ręce). W samą noc stoją na uboczu i zapewniają, że odpowiednie nagrody trafiają do właściwych odbiorców. W rozmowie z The Huffington Post na początku tego miesiąca Cullinan mówił o tym, co by zrobili, gdyby pojawił się błąd:
„Upewniliśmy się, że właściwa osoba jest znana bardzo szybko. Niezależnie od tego, czy pociąga to za sobą zatrzymanie przedstawienia, wyjście na scenę, zasygnalizowanie kierownikowi sceny - to tak naprawdę decyzja dotycząca gry, jeśli coś takiego miało się wydarzyć. Ponownie, jest to tak mało prawdopodobne ”.
Tak mało prawdopodobne, ale niecały tydzień po opublikowaniu tych komentarzy byliśmy świadkami dokładnie takiej katastrofy na największą możliwą skalę. Jak na ironię, problem wynika z jednego z kluczowych elementów zastosowanego dodatkowego zabezpieczenia; Aby uniknąć potencjalnych problemów, które może spowodować ten poziom poufności, istnieją dwa zestawy kopert:
„Z punktu widzenia bezpieczeństwa podwajamy wszystko. Dlatego jest nas dwóch. Mamy dwie identyczne teczki i mamy dwa całe zestawy zwycięskich kopert. Marta niesie jedną z tych teczek, ja niosę drugą.
Oznacza to, że w Dolby Theatre były dwie koperty dla najlepszej aktorki. Jeden został użyty zgodnie z oczekiwaniami Leonardo DiCaprio do ogłoszenia zwycięstwa Emmy Stone, którą aktorka najwyraźniej zachowała (zgodnie z tradycją Oscara). Drugi - kopia zapasowa - w jakiś sposób skończył się z Beatty przed wyjściem na scenę zamiast koperty Best Picture. Reakcję na to widać niemal natychmiast w materiale filmowym: kierownictwo sceny sprawdza koperty różnych osób, które wcześniej zdobyły nagrody - Linusa Sandgrena za zdjęcia, Justina Hurwitza za piosenkę i partyturę, Kamień dla aktorki, Chazelle za Reżyser - aby znaleźć ten, który przeczytał Beatty, a gdy potwierdzono, że jest to duplikat, a nie dla Picture, wyciągają nową kopertę (którą Horowitz następnie pokazał światu).
Jedynym logicznym wyjaśnieniem, jak to się stało, jest błąd ludzki; Aktorka jest nagrodą tuż przed Picture, więc jest nieco bardziej prawdopodobne, że popełnisz błąd. Oznaczałoby to, że wina nie leży w organizacji samego programu. W ramach relacji zza kulis USA Today zasugerowało, że główną przyczyną jest to, że Beatty wybiera niewłaściwą kopertę:
„Księgowy z PriceWaterhouseCoopers podskakuje i mówi:„ Wziął niewłaściwą kopertę! ”. i biegnie po scenie. Wybucha szaleństwo. Nikt nie wie, w jaki sposób Beatty dostała kopertę dla najlepszej aktorki. „O mój Boże. Moonlight wygrał, Moonlight wygrał” - mówi scenarzystka z rękami na głowie. ”
Aktualizacja: Wall Street Journal twierdzi, że Cullinan wręczył kopertę Beatty. Zgłaszają, że złamał zasady Oscara i udostępnił zdjęcie Stone'a zza kulis po wygranej jej aktorki, kilka minut przed popełnieniem błędu, co sugeruje, że księgowy był rozproszony.
Krótkoterminowe konsekwencje są takie, że Moonlight uzyskuje najlepszy obraz (oczywiście). Producenci La La Land byli niesamowicie wdzięczni za pomyłkę, a Horowitz powiedział nawet: „Będę naprawdę dumny, mogąc wręczyć to moim przyjaciołom z Moonlight” - jego niezrównany sportowiec jest lśniącym światłem w mrocznej historii. Beatty nie powinien być również ekstremalnie ostry, który nawet jeśli popełnił niewinny błąd, tak naprawdę po prostu reagował na nigdy wcześniej nie widzianą sytuację (chociaż być może powierzenie odpowiedzialności Dunawayowi nie było najmądrzejszym posunięciem).
W dłuższej perspektywie prowadzi to jednak do pytania, w jaki sposób PwC organizuje głosowanie, przechowywanie i ogłaszanie nagród oraz w jaki sposób odbywa się samo wydarzenie. To, że tak poważny błąd może się zdarzyć w przypadku największej, najbardziej prestiżowej nagrody w branży filmowej, pokazuje, że sprawy nie są tak ściśle zorganizowane, jak powinny. Co ciekawe, w tym roku nie było zwykle wymaganego podkreślenia ich procesu przez gospodarza Jimmy'ego Kimmela, przypadkowego zwiastuna problemu.
Jedno o fiasku można powiedzieć z całą pewnością - jeśli tak się dzieje, gdy jest błąd, to wydaje się, że Marisa Tomei naprawdę wygrała dla mojego kuzyna Vinny'ego.