Gatunek horroru jest interesujący, ponieważ wydaje się, że śmiech i przerażenie wykluczają się wzajemnie. Jednak niektórym reżyserom udało się doskonale zrównoważyć te dwie kwestie. Prawdopodobnie najlepszym tego przykładem jest arcydzieło Johna Landisa z 1981 roku „Amerykański wilkołak w Londynie”, film równie zabawny jak najlepsze komedie i równie przerażający jak najlepsze horrory. Od tamtej pory żadna komedia horroru nie grała tak po mistrzowsku z gatunkiem hybrydowym, ale kilka było bardzo bliskich. Oto 10 horrorów do obejrzenia, jeśli chcesz amerykańskiego wilkołaka w Londynie.
10 Zombieland
Komedia Zombieland Rubena Fleischera w końcu doczekała się spóźnionej kontynuacji w tym roku, dekadę po pierwszym trafieniu do kin. Woody Harrelson, Jesse Eisenberg, Emma Stone i Abigail Breslin występują jako dysfunkcyjna grupa ocalałych. Film został pierwotnie wymyślony przez scenarzystów Paula Wernicka i Rhetta Reese'a jako serial telewizyjny, więc struktura Zombieland jest bardzo chaotyczna, koncentrując się bardziej na rozbudowanych winietach i prowadzących gagach osadzonych w postapokaliptycznym krajobrazie niż na nadrzędnej narracji. Narracja jest tam, gdy bohaterowie wybierają się na wycieczkę do parku rozrywki, ale zajmuje to tylne siedzenie. Zombieland ma w równym stopniu przerażające skoki, jak i histeryczne żarty.
9 Krzyk
Krzyk Wesa Cravena był satyrycznym slasherem, który złamał wiele konwencji gatunkowych, których sam Craven był pionierem w latach 70. i 80. To było dziwne, kiedy twórcy Scary Movie zdecydowali się sfałszować Scream, ponieważ sam Scream jest już fałszywy. To typowy slasher, w którym zamaskowany seryjny morderca bierze na cel grupę licealistów, ale akcja toczy się w świecie, w którym wszyscy bohaterowie znają tropiki ze slasherów. Okazało się, że zabójcy zainspirowali się tymi właśnie filmami, więc istnieje dodatkowy komentarz w meta na temat wpływu przemocy na ekranie na przemoc w prawdziwym życiu.
8 Wizyta
The Visit, chiller z filmem znalezionym na temat podróży dwojga dzieci do domu dziadków, który może być bardziej złowrogi, niż się wydaje, był powrotem do formy dla M. Night Shyamalana. Przerażenie, sprytne spiskowanie i przewrotność tropów, na których budował swoją karierę, zniknęły z jego filmografii od czasów Unbreakable i Signs.
Dzięki The Visit sprowadził ich wszystkich z powrotem. W miarę jak dowiadujemy się więcej o dziadkach, rośnie napięcie, aż do wielkiego zwrotu akcji i terroru w trzecim akcie. Ale film ma również ostre poczucie humoru, balansując skąpą komedię z eskalacją strachu.
7 Night of the Creeps
Kiedy zasiadł do napisania Night of the Creeps, genialnego hołdu dla klasycznych filmów science-fiction / horroru klasy B z lat 50., Fred Dekker postanowił upchnąć jak najwięcej odniesień do starych, przerażających filmów. Skończył pisać scenariusz w tydzień. Nie wydaje się pośpiechu, ponieważ jest tam wyraźna miłość do filmów starego gatunku. Dekker jest oczywiście wielkim fanem tych filmów i cieszył się możliwością zrobienia jednego ze swoich. (Podobno nalegał na samodzielne reżyserowanie tego filmu i nie pozwoliłby robić tego nikomu innemu.) Z zombie, najeźdźcami z kosmosu i przerażającym seryjnym mordercą jest to hołd dla filmu klasy B.
6 To jest koniec
Seth Rogen i Evan Goldberg napisali jedne z największych komedii XXI wieku - Superbad, Pineapple Express itp. - kiedy zdecydowali się zadebiutować jako reżyser This is the End. Akcja rozgrywa się w Los Angeles, a wszyscy aktorzy w obsadzie (w zasadzie wszyscy dawni współpracownicy Rogen, w tym Jonah Hill, Jay Baruchel, Craig Robinson i Danny McBride) grają w fabularyzowane wersje siebie. Kiedy apokalipsa wybucha podczas szalonej parapetów z narkotykami w domu Jamesa Franco, aktorzy utknęli razem w katastrofie, próbując zrozumieć, dlaczego świat nagle płonie.
5 Martwe zło II
Mógłby być znany jako reżyser horroru, ale Sam Raimi zawsze wnosi do swojej pracy swoje mroczne poczucie humoru. Można to nawet zobaczyć w jego trylogii Spider-Mana. The Evil Dead to niezależny horror, który wyznaczył trend dla twórców filmowych bez pieniędzy, aby nakręcić film o grupie przyjaciół odwiedzających nawiedzoną chatę w lesie. Był to mniej lub bardziej prosty horror z dużą ilością krwi. Ale sequel, Evil Dead II, poszedł o krok dalej. Doganiając Asha po wydarzeniach z pierwszego, Evil Dead II zwiększył absurd i stało się czymś w rodzaju komedii, zawierającej „boomstick” Asha i kulminacją w podróży w czasie.
4 Ślizgać się
James Gunn zostanie teraz na zawsze zapamiętany jako scenarzysta i reżyser stojący za filmami Strażnicy Galaktyki, ale na długo przed tym, jak przeniósł dzielnych kosmicznych poszukiwaczy przygód Marvela na srebrny ekran, sterował tym kultowym horrorem. Slither opowiada o wirusie przenoszonym przez zmutowane ślimaki i, jak sugeruje jego przesłanka, bawi się oczekiwaniami publiczności co do szalonych filmów klasy B opartych na tak ambitnych pomysłach. Nathan Fillion i Elizabeth Banks występują w filmie, który był pod silnym wpływem kina grozy lat 80. Chore poczucie humoru Slithera sprawiło, że okazała się porażką kasową, ale od tego czasu zdobyła kultową publiczność.
3 Co robimy w cieniu
Współpraca Thor: Ragnaroka Taika Waititi z zespołem odpowiedzialnym za Flight of the Conchords, What We Do in the Shadows to mockumentary o życiu niektórych wampirów w Nowej Zelandii. Mają gospodynię, której obiecali życie wieczne, rywalizują z lokalną grupą wilkołaków i kłócą się o te same rzeczy, o które my, śmiertelnicy, kłócimy się z naszymi współlokatorami.
Nie ma ani jednego dowcipu, który nie wylądowałby w What We Do in the Shadows, który od tego czasu zrodził równie zabawną, choć nieco amerykańską adaptację telewizyjną, która jest emitowana na FX.
2 Drag Me to Hell
Sam Raimi wniósł pokręcone poczucie humoru do tej mrocznej opowieści o oficerze pożyczkowym, który odmawia starszej pani przedłużenia kredytu hipotecznego, co skłoniło starszą kobietę do rzucenia na nią klątwy. Raimi i jego brat napisali scenariusz wiele lat przed rozpoczęciem produkcji - nawet zanim pracował nad jakimkolwiek filmem o Spider-Manie - i zaproponował go Edgarowi Wrightowi, który odrzucił go, zanim zdecydował się sam kierować projektem. Chociaż zwykle nie jest to zapowiadane jako komedia grozy, szczególna marka mrocznej komedii Raimiego można zobaczyć w całym Drag Me to Hell.
1 Shaun of the Dead
Edgar Wright, Simon Pegg i Nick Frost rozpoczęli swoją trylogię Three Flavours Cornetto, która genialnie przeniosła tropiki amerykańskiego gatunku zombie w brytyjskie otoczenie. Zamiast zaszyć się na farmie lub w centrum handlowym, grupa ocalałych udaje się do pubu. Film zachowuje równowagę między prawdziwymi przerażeniami a głośnymi gagami, które rywalizują z Amerykańskim wilkołakiem w Londynie o najlepszą pozycję w tym ciekawym gatunku hybryd. Film ma również niesamowitą pracę postaci, z zaokrąglonymi łukami i emocjonalnymi momentami, które można zobaczyć tylko w najlepiej napisanych scenariuszach wszechczasów.