Logiką Hollywood jest próba wykrwawienia większej ilości pieniędzy z kamienia. Ilekroć istnieje udana franczyza, naturalne jest, że studia zachowują bezpieczeństwo i inwestują w więcej tego samego produktu i produkują tyle sequeli, prequeli, programów telewizyjnych i ponownych uruchomień nieruchomości. Jednak od czasu do czasu Tinseltown nie łapie światła w butelce po raz drugi. Nie każdy film zasługuje na 815 kolejnych wersji tej samej historii.
Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku dzisiejszych standardów, kiedy prawie każdy duży film studyjny jest częścią serii lub próbuje ją rozpocząć. Niektóre filmy na tej liście są nie tylko dość okropnymi dodatkami, ale są uważane za jedne z najgorszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Oto 10 najgorszych spin-offów wszechczasów, według IMDb.
10 Elektra (4,7)
Jednym z największych problemów związanych z Daredevilem z 2003 roku było to, że film próbował wcisnąć lata historii bohatera w zaledwie dwugodzinny film. Ponieważ film był tak podzielony wśród fanów, ktoś i tak wpadł na błyskotliwy pomysł, aby oddzielić film. Jennifer Garner zagrała w spin-offie Elektra.
Wskrzeszenia w komiksach zdarzają się cały czas, szczególnie jeśli chodzi o Elektrę, więc nie o to chodziło. Problem w tym, że na długo przed tym, jak trolle zaczęły krytykować, że „nikt o to nie prosił”, niestety nikt nie poprosił o kiepski spinoff oparty na kiepskim filmie.
9 The Next Karate Kid (4.4)
Kiedy głównym punktem twojego filmu jest montaż mnichów tańczących do „Dreams” Cranberries, prawdopodobnie powinieneś pomyśleć o lepszym sposobie na wznowienie serii Karate Kid.
Wyrazy uznania dla producentów za wybranie kobiecej drogi, na długo przed tym, jak było to modne, a The Next Karate Kid jest właściwie uważany za pierwszą przełomową rolę w karierze Hilary Swank. Ale w tym filmie nie ma nic godnego zapamiętania.
8 Supergirl (4,4)
Podczas gdy Supergirl był jednym z pierwszych filmów o superbohaterach z dziewczyną w roli głównej bohaterki, film nie zrobił wiele dla dalszego rozwoju gatunku superbohaterów. Helen Slater w swojej debiutanckiej roli gra Karę, która stara się powstrzymać wiedźmę Selenę przed użyciem Omegahedronu.
Musi także walczyć z jakimś demonem cienia, którego Selena może przywołać. Zajęło to około trzydziestu lat, ale dzięki Melissie Benoist i programowi telewizyjnemu Arrowverse, telewizja wreszcie zrobiła dobrze „Girl Of Steel”.
7 Street Fighter: The Legend Of Chun-Li (3.7)
Oryginalny film Street Fighter był obrzydliwością, ale ponieważ służył jako niezrównany ostatni film Raula Julii, zyskał trochę zwolenników w tak dobry, że zły sposób. Nikt nie spodziewał się, nie chciał ani nie prosił o kolejny film. Fani byli doskonale zadowoleni z grania w gry wideo.
Jednak ponad dekadę po pierwszej porażce Kristin Kreuk została obsadzona w roli tytułowej postaci w The Legend Of Chun-Li. Według jednego z krytyków ten film sprawia, że oryginał wygląda jak Przeminęło z wiatrem. Film przypomina, że nie wszystkie gry wideo zasługują na film.
6 Głupi i głupszy: Kiedy Harry poznał Lloyda (3.4)
W 1994 roku Jim Carrey miał dar Solomona, ponieważ wszystko, czego dotknął, było złote - Ace Ventura, Maska i Głupi i głupszy to trzy z jego najzabawniejszych filmów.
Podobnie jak w przypadku ostatecznej kontynuacji Dumb And Dumber, nie było sposobu, aby Eric Christian Olsen był w stanie skierować tę szaloną energię Lloyda Christmas do prequelu. Derek Richardson też nie mógł wcielić się w Harry'ego. Oryginalny film był bardzo czasowy. Prequel prawie dziesięć lat później - nie tak bardzo.
5 Kobieta-Kot (3.3)
Na długo przed tym, jak fani DCEU opłakiwali obecne filmy DC, (słusznie) opłakiwali inny. W jakiś sposób DC był w stanie usunąć całą zabawę i duszność z Seliny Kyle w długo dojrzewającym filmie Catwoman, w którym wystąpili zdobywczyni Oscara Halle Berry, Sharon Stone i Benjamin Bratt. W sumie niezłe trio. Więc co poszło nie tak?
Po pierwsze, całe pochodzenie włamywacza / lisicy kotów zostaje wyrzucone przez okno i zastąpione egipską mitologią kotów. Ta mitologia zadziałałaby, gdyby była nieco bardziej przemyślana, a sam film nie był tylko pretekstem do pokazania wspaniałej Jagody w jak najmniejszej ilości ubrań.
4 Texas Chainsaw Massacre: The Next Generation (3.3)
Ponieważ zarówno Matthew McConaughey, jak i Renee Zellweger pojawili się w biznesie, wystąpili razem w ponownym wyobrażeniu sobie (które było określeniem ponownego uruchomienia) The Texas Chainsaw Massacre. Film nie został dobrze przyjęty i prawdopodobnie nie ujrzy światła dziennego.
Ale potem McConaughey zyskał rozgłos dla Dazed And Confused, Zellweger dla Jerry'ego Maguire'a i studio zdecydowało się wydać ten szalony horror jako próbę zdobycia szybkiej gotówki.
3 stalowe (2.8)
John Henry Irons był jednym z jasnych punktów fabuły Reign Of The Supermen, która przewijała się przez wszystkie książki o Supermanie w 1993 roku. Postać wykorzystała swoje inżynierskie spryt do skonstruowania kostiumu Supermana. Stal szybko stawała się ulubieńcem fanów i bohaterem do naśladowania, a film szybko zbiegł się z nieudanym ponownym uruchomieniem Superman Lives.
Film z udziałem Shaqa nie zawierał żadnych ludowych elementów Johna Henry'ego Ironsa ani mitów Supermana.
2 Dragonball Evolution (2.5)
Dragonball i wszystkie jego kolejne sequele to jeden z najbardziej lubianych na całym świecie zestawów kreskówek. Przy wszystkim możliwym w świecie efektów specjalnych adaptacja na żywo mogłaby być kompletnym i przysłowiowym „atakiem na zmysły”.
Zamiast tego fani dostali film, który sprawił, że Super Mario Bros. wyglądało jak jeden z najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Emmy Rossum, która od lat jest na szczycie swojej gry na Shameless, musiała zwolnić swojego agenta za przekonanie jej, by brała w tym udział.
1 Son Of The Mask (2.2)
Jak każdy udany film o superbohaterach, scena była przygotowana na kolejną przygodę z Maską. W starym magazynie Nintendo Power odbył się nawet konkurs na jednego szczęśliwego czytelnika, który dostałby rolę spacerową. A potem Jim Carrey się z tego wykupił. Ostateczna kontynuacja, Son Of The Mask, nie miała nic wspólnego z oryginałem, co było jedynym mądrym wyborem dokonanym przez ten film.
Prawdziwym filmem byłaby opowieść o tym, jak gwiazdy Alan Cumming i Jamie Kennedy przetrwali krytyczną i komercyjną reakcję, aby kontynuować karierę.