Rasizm w komiksach to temat, który w ostatnich latach spotkał się z zaskakującą ilością atramentu. To, co zaczęło się jako fantazje o władzy dla nastoletnich białych mężczyzn, stało się ogólnoświatowym fenomenem reprezentującym przekrój społeczno-polityczny i kulturowy. Mówiąc najprościej, wszyscy kochają komiksy. Ponieważ ludzie niezmiennie chcą widzieć swoje odzwierciedlenie w swoich wyborach rozrywkowych, różnorodność w komiksach jest tematem na czele dyskusji o komiksach.
Twórcy komiksów poczynili ogromne postępy w tej dziedzinie i w ten sposób stworzyli odrębne iw pełni zrealizowane postacie, które są tak żywe i różnorodne, jak ludzie, którzy czytają ich historie. Ale nawet przy wszystkich krokach poczynionych w kierunku integracji stereotypom wciąż udaje się przeniknąć do tej mieszanki. Choć ksenofobiczne obrazy minionych czasów należą już do przeszłości, istnieją elementy rasizmu i stereotypów, które przetrwały do dziś. Oto 15 rasistowskich stereotypów, o których nie wiedziałeś, że wciąż są w komiksach.
15 Śmierć Ryana Choi
Ryan Choi aka Atom wraca do domu po pokonaniu Floronic Mana i jego kontroli nad wszystkimi roślinami. Po powrocie Ryan zostaje zaatakowany przez Slade'a Wilsona i jego nową drużynę Tytanów i brutalnie zamordowany z zimną krwią w tytule Złoczyńcy do wynajęcia # 1. Śmierć jest bezcelowa; nie jest powiązany z żadnym większym wątkiem fabularnym i ma na celu wyłącznie rozpoczęcie fabuły Villains for Hire, pokazując, jak złośliwy i zdolny jest Slade i jego nieuczciwy zespół ambiwalentnych meta-ludzi.
Jednym z najbardziej banalnych tropów ostatnich dwudziestu lat jest zabijanie ukochanych, ale stosunkowo mało znanych postaci, aby podkreślić, jak zły lub sadystyczny jest naprawdę antagonista tej historii. Problem polega na tym, że Ryan Choi nie był tak naprawdę mało znaną postacią. Był jednym z niewielu bohaterskich bohaterów azjatyckich we wszystkich komiksach, a tym bardziej DC. Fakt, że DC był w stanie tak beztrosko napisać postać, która reprezentowała znacznie więcej niż tylko folię dla Raya Palmera, „prawdziwego” Atomu, pokazuje dość spory brak świadomości, oprócz słabego pisania. Jest to wariacja na temat „dziewczyny w lodówce”, która jest tutaj podwojona - ze stroną rasowej niewrażliwości.
14 Sooraya Qadir - „Dust”
W New X-Men # 133, Wolverine dzieli grupę terrorystów z Bliskiego Wschodu, aby wyzwolić młodą kobietę, którą sprzedaje się do handlu zmutowanymi niewolnikami. Po strzelaninie w piekielnej ilości Logan śledzi nieznanego mutanta w obozie w górach Afganistanu. Tam znajduje superżołnierza Fantomexa, który trzyma ubraną w burkę młodą kobietę, która jest mutantem, o którym mowa. Później, gdy Nowi X-Men wracają do swojej siedziby w Bombaju, widzą, jak Wolverine śpi na skutek działania swojego czynnika leczącego na nieprzyzwoitą ilość obrażeń, które otrzymał, ale młodego mutanta nigdzie nie można znaleźć. Ostatecznie mutantka zostaje odkryta, gdy reformuje się z piasku rozsianego po siedzibie X-Corp, powtarzając w kółko tylko „Turaab”. Wolverine mruczy, że to słowo oznacza „kurz” i że to wszystko, co mówi.Następnie przewraca się z upomnieniem, aby trzymali go na dole, gdy śpi.
Po pierwsze, stworzenie muzułmańskiej postaci, która ma moc pozwalającą jej stać się piaskiem, mogło być nierozsądne. W najlepszym razie jest to wątpliwe posunięcie. W najgorszym przypadku to kiepski żart. Choć z pewnością niezamierzone, jest to głucha gafa, którą fani zbesztali. Wywołujące grozę tropy White Saviour i Male Gaze, które infekują podejście Marvela do tej postaci, a także wątpliwe przedstawienia tubylców i Azjatów w tym konkretnym komiksie, składają się na jeden nieprzyjemnie gorący bałagan.
13 Black Protégés
W całkowicie nowym Kapitanie Ameryce nr 1 z 2014 roku Sam Wilson awansował, aby zostać nowym Star-Spangled Avenger, po tym, jak kilka razy zastępował Rogersa w przeszłości. Wydarzenie jest ogólnie uważane za pozytywny ruch przez przeważnie lewy środkowy umysł roju komiksów. Ale był krzyk oburzenia grający głównie na podstawie przewidywalnych rasistowskich linii. Podczas gdy Dick Grayson był więcej niż wystarczający, aby wypełnić maskę Bruce'a Wayne'a bez czkawki, pomysł Sama Wilsona, (czarnego) Kapitana Ameryki, był dla niektórych fanów anatemą.
Były rozproszone wybuchy wściekłości fanów, a niektórzy najwyraźniej zapominali, że serum superżołnierza było pierwotnie testowane na czarnych żołnierzach, a oryginalny Kapitan Ameryka był w rzeczywistości czarnym mężczyzną. Mimo to Sam Wilson nadal był uważany za zastępcę, zastępcę, który miał utrzymać fort, dopóki „prawdziwy” Czapka nie wrócił. Steve Rogers powrócił do roli Kapitana Ameryki w momencie pisania tego tekstu, a Marvel stara się kontynuować swój rozwój, mając dwa oddzielne tytuły Kapitana Ameryki, jeden z Samem Wilsonem, a drugi ze Stevem Rogersem.
12 rdzennych postaci jest zawsze związanych z mistycyzmem
Jeśli postać jest tubylcem, spodziewaj się, że w pewnym momencie pojawią się duchowe zwierzęta, totemy, pióra lub jakieś skórzane frędzle. Miejscowa postać nigdy nie jest mechanikiem samochodowym, który lubi cheeseburgery i zdarza się, że strzela kulami energii ze swoich małych ciasteczek. Red Wolf, Puma, Thunderbird, Shaman, Wyatt Wingfoot - jeśli postać ma rdzenne pochodzenie, ich charakterystyka i wizerunek są trwale związane z ich przodkami. Podobnie jak Sooraya Qadir, takie stereotypowe traktowanie redukuje rdzenną tożsamość i duchowość do sztuczek lub salonowych sztuczek, jakby były one w jakiś sposób poza sferą zwykłego ludzkiego doświadczenia. Chociaż istnieją podobieństwa między postaciami nierodzimymi, w porównaniu z nimi stanowią one niewielki procent.
11 Reprezentacja
Niektóre rzucają się w oczy w ich braku i są prawie odwrotnym tropem. Jedynym mieszkańcem wysp Pacyfiku znanym spośród wszystkich postaci Marvela jest Mondo z Generacji X i okazuje się być zdrajcą, zanim został zamordowany w Generacji X v1 # 25. Wraca później, a zdradziecki Mondo był klonem wysłanym w celu infiltracji i zniszczenia raczkującej drużyny mutantów. Prawdziwy Mondo okazuje się prawdziwym antagonistą w Generacji X # 61. Niesamowite.
10 ulicznych, antyspołecznych czarnych znaków
Wszyscy czekali na nowe wcielenie człowieka, który był trzecim Scarlet Speedsterem, który się pojawił. DC mogło pójść na wiele sposobów, przywracając tak dobrze znaną postać, a to, co dostali fani, nie było żadnym z nich. Chcąc wprowadzić większą różnorodność do uniwersum New 52, DC po omacku próbowało utrwalać rasowe stereotypy. Kiedy czytelnicy spotykają Wally'ego Westa w The Flash (2014) # 35, jest „niespokojnym” czarnym młodzieńcem i róg obfitości czarnych tropów. Od noszenia wszechobecnej bluzy z kapturem po rysowanie graffiti na ścianie i kłopoty z prawem - Wally to mieszanka zmęczonych „miejskich” stereotypów. Chociaż z pewnością miało to na celu uczynienie go wiarygodnym, w rzeczywistości nie robi nic poza wysysaniem energii, co powinno być decydującym momentem w tej nowej ciągłości DC.
9 Havok i „Słowo M”
Następnie Alex mówi, że uważa, że słowo „mutant” prowadzi do podziałów i że dla niego „słowo M” jest obraźliwe. Pisarz Rick Remender wkracza tutaj na niebezpieczną ziemię i zamienia się w burzę public relations, która maluje zarówno jego, jak i całą scenę w jak najgorszym świetle. Aluzje do wszelkich form dyskryminacji jako analogii do rasizmu przeciwko Czarnym to bolesny frazes. Doświadczenia nie są w najmniejszym stopniu wymienne. Bez względu na to, jak scena była zamierzona, nie można stwierdzić wystarczająco mocno, że termin „mutant” nie jest i nigdy nie może być uznany za następstwo słowa na N. Czyni się to jako kiepską próbę bagatelizowania setek lat nieludzkiego ucisku i ludobójstwa, teraz i zawsze.
8 „Czarny” przedrostek dla czarnych znaków
Zostało tylko kilka postaci, które noszą ten pseudonim, ale w swoim czasie przedrostek „Czarny” rozpowszechniał się w komiksach. Niedawno w Invincible for Image Comics Roberta Kirkmana pojawił się czarny mężczyzna o imieniu Czarny Samson, który występował przez kilka lat, zanim Kirkman zabił tę postać. Kirkman miał w przeszłości wątpliwą passę, jeśli chodzi o reprezentację postaci mniejszościowych i uczciwie dostosował swoje podejście w odpowiedzi. Kolejna wariacja na temat tropu „Kapitana etnicznego”, ten stereotyp wciąż od czasu do czasu udaje mu się podnieść swoją brzydką głowę.
7 „Domyślnym” ustawieniem dla superbohaterów jest prosty biały mężczyzna
Jednym z największych tropów w historii geekdomów jest pokazanie prostego, białego mężczyzny, będącego uosobieniem bohaterstwa. Djimon Honsou, który gra nikczemnego Koratha w Guardians of the Galaxy, ujął to zwięźle, mówiąc o swoim synu, zagorzałym miłośniku superbohaterów. Według Honsou, jego syn powiedział mu pewnego dnia, że chciałby mieć jasną karnację, aby mógł być Spider-Manem - ponieważ Spider-Man ma jasną skórę.
Dziecko pana Honsou nawiązuje do tradycji, która sięga najwcześniejszych dni popkultury. Oczywiście bohater jest białym mężczyzną, czym innym miałby być? Ten trop został przypisany wielu czynnikom, ale zawsze wydaje się, że sprowadza się do zbywalności. Od międzynarodowych kas na filmach o superbohaterach po sprzedaż figurek akcji, argumentem jest niezmiennie podejście do opóźnionej liczby projektów, w których występują osoby kolorowe. Można się jednak założyć, że biorąc pod uwagę miliardy wygenerowane przez franczyzy superbohaterów (a zwłaszcza Marvel Cinematic Universe), jeśli branża naprawdę chce zmienić ten paradygmat, z pewnością może sobie na to pozwolić.
6 Wong jako służący Stephena Strange'a
Doctor Strange z 2016 roku był kolejnym udanym przebojem dla Marvel Cinematic Universe. Film i sama postać nie były jednak pozbawione sporych kontrowersji. Pomysł, by białe bohaterskie postacie zostały oświecone lub wzmocnione przez wpływy azjatyckie, jest stereotypem tak starym jak wzgórza i wciąż jest używany.
Ten trop nie jest nawet najbardziej kłopotliwy w świecie Stephena Strange'a, Sorcerer Supreme. Postać Wonga od wielu lat jest bolącym punktem w szeregach fanów komiksów. W dobrze przyjętej kinowej adaptacji postaci Marvela, z udziałem Bumpercar Creamycrud, Wong jest strażnikiem biblioteki Kamar-Taj i wytrawnym wojownikiem. Stoi to w sprzeczności z rolą pomocnika lub nawet skromnego asystenta, do której Wong był przez pewien czas zdegradowany w komiksach i do pewnego stopnia pozostaje nim do dziś.
5 Amanda Waller - Zła czarna kobieta
Jeden z najtrwalszych stereotypów w popularnej rozrywce dotyczy bezczelnej czarnej kobiety. Nie jest to bardziej oczywiste niż w przełomowym obrazie Amandy Waller na przestrzeni lat dla DC Comics. Opierając się na szerokiej gamie stereotypów, Waller jako władcza królowa lodu pozostała jej standardowym przedstawieniem. Pomimo tragicznej opowieści o pochodzeniu, która gra jak udaną opowieść od szmat do bogactwa, Waller rzadko, jeśli w ogóle, jest pokazywana w zdecydowanie pozytywnym świetle. Silna, czarna kobieta odgrywa ciężką rolę w początkach jej postaci jako owdowiałej ofiary przemocy w opanowanym przez przestępstwa Chicago.
Mimo to jej projekt postaci został przebudowany ze starszej, powiększonej Matki Ziemi, na rozczarowująco typowy stereotyp „bomby z twardym nosem”. Niestety, powoduje to po prostu więcej stereotypów. Waller jako duża kobieta przynajmniej odsunęła się od komiksowego krajobrazu zaśmieconego męskimi sylwetkami klasy Mr. Olympia i modelkami, wszyscy ubrani w cienki jak papier spandex, kiedy tylko było to możliwe.
4 Śmiałek i ręka
Od niezwykle udanego serialu Franka Millera i Klausa Jansona, aż po aktualną popularną serię Netflix, czytelnicy są traktowani różnymi azjatyckimi tropami w fabułach Daredevila. Matt Murdock jest białym mężczyzną, który był pogrążony w kaprysach azjatyckiej duchowości i sztuk walki. Podwajając pseudoazjatycką sztuczkę, którą Frank Miller wykorzystał, by wypchnąć Człowieka bez strachu na szczyt list sprzedaży, jego głównymi nemezami jest 800-letnia armia mistycznych ninja, zwana Dłonią.
Ręka sama w sobie jest skarbnicą stereotypów. Azjatyckie ciała to bezimienne mięso armatnie, które może zostać porzucone przez ślepego bohatera lub jego hiper-brutalną miłość, Elektrę. Azjatycka filozofia i duchowość silnie oddziałują na mity o cienistej bandzie zabójców i to niezmiennie biała, bohaterska postać musi stawić czoła zagrożeniu, jakie stwarzają.
3 azjatyckie postacie, które zawsze znają sztuki walki
Innym rażącym przykładem jest X-Man Psylocke. Od samego początku jako postać drugoplanowa dla Kapitana Wielkiej Brytanii, Betsy Braddock nie miała zbyt wiele wspólnego z walką wręcz. Łącząc swoją postać z azjatyckim zabójcą o imieniu Kwannon w Uncanny X-Men v1 # 256, Psylocke od razu była w stanie walczyć z najlepszymi wojownikami we Wszechświecie Marvela. Na domiar złego Psylocke jest zseksualizowany w sposób, w jaki nigdy nie był to Shang-Chi, po raz kolejny zaspokajając potrzeby podstawowej grupy demograficznej fandomu komiksowego - prostych, białych mężczyzn w wieku 13-25 lat.
2 Straszny czarny mężczyzna
Żaden artykuł o rasistowskich stereotypach w komiksach nie byłby kompletny bez wzmianki o złotym standardzie tropów rasowych, jedynego Luke Cage, Power Man. Cage pojawił się po raz pierwszy w 1972 roku w Luke Cage, Hero For Hire # 1 i od samego początku miał być banałem. Luke reprezentował próbę zarobienia na sukcesie Richarda Roundtree's Shaft i niezliczonych innych archetypów blaxploitation, które sprzedawały bilety do kina zarówno białej, jak i czarnej publiczności jak ciepłe bułeczki. Od tego czasu Luke stał się postacią o różnym poziomie wywoływania wzdrygnięcia się, w zależności od pisarza.
W centrum przytłaczającej większości tematów skupionych na rasowych i „miejskich” scenariuszach, Luke Cage od lat jest ambasadorem czarnej społeczności we wszechświecie Marvela. Uosobienie przerażającego czarnego mężczyzny, Luke'a Cage'a „Sweet Christmas-ed”, przez pierwsze dwadzieścia lat jego istnienia. Od tego czasu podjęto więcej niż kilka prób zajęcia się tym, co reprezentuje Cage pod względem stereotypów rasowych i gatunku komiksów, niektóre bardziej skuteczne niż inne. Ale stereotyp onieśmielającego czarnego mężczyzny z ogoloną głową i świadomym zachowaniem ulicznym pozostaje mocno banalnym posunięciem, które było w grze od czasu, gdy Avery Brooks wcielił się w Hawka w Spencer: For Hire. Starzeje się.
1 czarna błyskawica
Jednym z przykładów białego pisarza komiksowego, którego ton i motyw stają się martwe, jest Black Lightning Tony'ego Isabelli. Pierwotnie zamierzony jako biały rasista, który w chwilach stresu miał zostać czarnym superbohaterem, postać została przekazana Tony'emu Isabelli na uratowanie. Zamiast tego Tony zrealizował swoją wizję niechętnego wojownika, który reaguje na cierpienie swojej społeczności nawet kosztem własnego szczęścia. Koncepcja czarnego bombowca w takiej postaci, w jakiej został rozbity, była ewidentnie obraźliwa. Tony'emu łatwo było więc sprzedać pomysł na swoją postać redaktorom w DC, którzy szukali czarnego superbohatera. Jefferson Pierce reprezentował obalenie tych bolesnych etnicznych stereotypów.Rozmyślnie odgrywał je, używając jive talk i krzykliwego kostiumu, aby ukryć swoją tajną tożsamość jako prostego dyrektora szkoły i byłego olimpijskiego dziesięcioboju.
Wysiłki DC zostały nagrodzone i obecnie mamy serial telewizyjny Black Lightning, na który czekamy.
-
Komiksy nadal robią wielkie postępy w tworzeniu wszechświatów, które uznają i doceniają różnorodność fanów, którzy je kochają. Chociaż jest mnóstwo pracy do wykonania, przez lata komiksy poczyniły ogromne postępy w kierunku włączenia i odejścia od rasistowskich przedstawień postaci mniejszościowych. Podczas gdy twórcy komiksów w kolorze wciąż się rozwijają, fani spodziewają się większej liczby przedstawień postaci, które wyglądają jak oni i odzwierciedlają ich doświadczenia bez bycia typowym lub zmuszanym do umieszczania w pudełkach, aby dopasować białe wrażenia na temat tego, czym powinny być te postacie. Jakie są przykłady niefortunnych stereotypów rasowych, z którymi ostatnio się spotkałeś? Opowiedz nam o tym w komentarzach!