Ludzie z First Show wskazali nam kilka nowych zdjęć z nadchodzącego Rolanda Emmericha (10 000 pne) „Ludzkość stoi w obliczu wymarcia i musimy coś z tym zrobić!” film, 2012. Miło widzieć tak wiele znajomych twarzy, w tym Danny'ego Glovera jako prezydenta (dodaje trochę więcej dowodów na tę teorię, łącząc ten film z Deep Impact i The Fifth Element) i pozornie szalonego jak zawsze Woody'ego Harrelsona.
Obsada filmu walczy o przetrwanie globalnego kataklizmu przepowiedzianego przez Majów i co najmniej jednego innego odrzuconego proroka (Harrelson!). Sam widziałem kilka interesujących reklam filmu w Nowym Jorku, rzekomo finansowanego przez (fałszywą) agencję rządową „The Institute for Human Continuity”, które zadają przerażające pytania o to, gdzie będę w 2012 roku i zostaną z tym wstępnie napisane Tagowanie w stylu „koniec jest blisko”, zawsze na czerwono, które wydaje mi się, że widziałem już 50 razy (z których najlepsze, o ile dobrze pamiętam, było w jednym z Resident Evils, w budynku pełnym mięsożerców zombie, z napisem „to też minie”).
2012 został współautorem scenariusza Emmericha i jego stałego współpracownika Haralda Klosera (który był współautorem scenariusza 10 000 pne i był kompozytorem do The Day After Tomorrow Emmericha). Widząc rozległe zasługi kompozytora Klosera, przypuszczam, że scenariusz będzie ściśle współpracował z dramatyczną, orkiestrową, kończącą świat ścieżką dźwiękową. Nie mogło boleć. John Cusack gra pisarza science fiction / kierowcę limuzyny, który bez wątpienia będzie konkurował z Dannym "RIGGS!" Glover za tytuł „Najbardziej szczerego faceta w tym filmie”.
Zobacz zdjęcia:
Jest coś do powiedzenia na temat tego filmu, który sprytnie wiąże swój scenariusz zagłady z przepowiednią, która już istnieje. Przysięgam, że pamiętam, jak 5 maja 2005 r. Otrzymałem dużo szumu w ten sam sposób (05.05.2005 w porównaniu z 12.12.12), a ponieważ nic się nie wydarzyło, rozczarowałem się i obawiałem starożytnego dnia zagłady opartego na kalendarzu historie. Mówiąc o (i co ważniejsze), czy rok 2012 będzie miał nowe, ekscytujące (lub przynajmniej bardzo przyjemne) podejście do dobrze utrzymanego, kataklizmicznego gatunku katastrof?
Rok 2012 opanuje ziemskie teatry jak wiele klęsk żywiołowych 13 listopada 2009 roku.