To był wielki rok dla filmów - wiele głośnych wydawnictw pobiło w 2015 roku rekordy kasowe. W nadchodzących miesiącach profesjonaliści z branży zaczną głosować w sezonie 2016, honorując filmy, które przyczyniły się do ich osiągnięcia, niezależnie od rentowności. coś szczególnego w kręceniu filmów w 2015 roku. Film jest jednak medium subiektywnym i tylko dlatego, że film dobrze wypadł w kasie lub był wyróżniający się na festiwalu, nie oznacza, że znalazł się wśród faworytów Ekranu Redakcja Rant.
W tym celu zebraliśmy naszą indywidualną piątkę „ulubionych” (niekoniecznie „najlepszych”) filmów. Nasza lista 5 ulubionych filmów 2015 roku nie została zaprojektowana jako ostateczne potwierdzenie Screen Rant, jest to okazja dla każdego z naszych redaktorów, aby przywołać filmy, które nas poruszyły, zachwyciły i przypomniały, dlaczego uwielbiamy jeździć Teatr. Podobnie jak w poprzednich latach, niektóre z „najlepszych” filmów tego roku nie trafią na żadną z naszych „ulubionych” list, więc przejrzyj nasze archiwum recenzji filmów, aby dowiedzieć się, co myśleliśmy o twoich osobistych wyborach udostępnij w komentarzach swoje 5 ulubionych filmów 2015 roku!
Kofi Outlaw
1: Sicario 2: Mad Max: Fury Road 3: Nienawistna ósemka 4: Dope5: Creed
Żaden film od razu nie oddał horroru wojny narkotykowej (i być może horroru ujarzmienia kobiet) lepiej niż Sicario. Nienagannie nakręcony i po mistrzowsku zaaranżowany z napięciem, film zawiera również świetną grę aktorską między Emily Blunt, Joshem Brolinem i Benicio Del Toro. Mad Max: Fury Road to pomysłowy kawałek kinowej opowieści, który jest również jednym filmem akcji z piłką do ściany, który zasługuje na natychmiastowy kultowy status. Bardziej do rzeczy: wracając do reżyserowania czwartej części, George Miller zapewne stworzył największą filmową quadrilogię jednego reżysera.
Jeśli kochasz Tarantino, pokochasz The Hateful Eight, a QT robi to, do czego tylko on wydaje się zdolny - zamienia rozmowy i papkowate ludzkie historie w niesamowitą zabawę w filmie. Jest kilka afroamerykańskich historii, które trafiają na ekran; jeszcze mniej, które nie opowiadają tej samej historii o beznadziejnej biedzie i kamienistych drogach, które z niej wychodzą - Dope przechodzi i siłą (i bardzo otwarcie) wypycha czarne filmowe historie w nowy paradygmat, gdzie mogą być wyjątkowe, specyficzne i (bóg chętny) nawet … dziwne. Jeśli chodzi o Creed, reżyser Ryan Coogler i Michael B. Jordan stworzyli porywający dramat sportowy, który prawdopodobnie jest wyższy niż franczyza, której używa jako platformy. Coogler namówił również Sylvestra Stallone do wykonania jednego z najlepszych występów w jego karierze. Tylko w tym reżyser jest prawdziwym mistrzem.
Ben Kendrick
1: Ja i Earl and the Dying Girl 2: Ex Machina 3: Gwiezdne wojny - część VII - Przebudzenie mocy 4: Jurassic World 5: Nienawistna ósemka (w 70 mm) Wyróżnienia: Wizyta i prezent
Podczas gdy Star Wars: Episode VII - The Force Awakens i Jurassic World dostarczyły idealną ilość napędzanej nostalgią przygody i przykuwających wzrok efektów, aby z łatwością zająć pierwsze miejsce w moich ulubionych doświadczeniach teatralnych z 2015 roku, dwa filmy zdołały wpłynąć (i zaimponować) ja bardziej niż ktokolwiek inny. W rezultacie ja i Earl and the Dying Girl znalazłem się na szczycie listy moich ulubionych filmów 2015 roku - dzięki serdecznej historii i postaciom, którym udało się uczcić życie w opowieści o śmiertelnie chorym człowieku. To była relatywna i do tego końca „prawdziwa” historia - taka, która była jeszcze wyższa dzięki szczerym występom i niuansowym akcentom reżysera Alfonso Gomez-Rejon.
Tam, gdzie ja, hrabia i umierająca dziewczyna honorują dar życia, Ex Machina Alexa Garlanda, z drugiej strony, jest nawiedzoną eksploracją stworzenia - i co dokładnie oznacza bycie żywym. Garland nie marnuje czasu na wprowadzanie widzów w fascynującą iw pełni zrealizowaną, bliską przyszłość - stawiając interesujące pytania filozoficzne w ramach ostrej historii postaci. Powszechnie doceniane przez kinomanów, krytyków i innych redaktorów Screen Rant, The Hateful Eight (w 70 mm) również znalazło się na mojej liście, wraz z wyróżnieniami za wizytę M. Night Shyamalana i prezent Joela Edgertona - oba bardzo polecane kinomanom szukającym za urzekające (choć niepokojące) pomysły na wieczór filmowy.
Rob Keyes
1. Gwiezdne wojny: część VII - Przebudzenie Mocy 2. Nienawistna ósemka 3. Misja: niemożliwe - Rogue Nation 4. Kingsman: Secret Service 5. Była maszyna
W kolejnym roku ugruntowanej dominacji franczyzy w kasie, największy i najważniejszy z nich, Gwiezdne Wojny, dostarczył szumu i dziesięcioleci oczekiwania na kontynuację oryginalnej trylogii. Resztę roku podkreślili najlepsi reżyserzy - The Hateful Eight, Mission: Impossible - Rogue Nation, Kingsman: The Secret Service i Ex Machina zajęli miejsce w pierwszej piątce (chociaż nie dostałem szansa zobaczenia Creed and The Revenant … jeszcze).
Sandy Schaefer
1: Star Wars: Episode VII - The Force Awakens 2: Mad Max: Fury Road 3: Inside Out 4: Paddington 5: The Man from UNCLE / Magic Mike XXL Wyróżnienie: The Peanuts Movie and Creed
W ciągu roku ponownego uruchamiania sequeli (lub „re-quels”, jeśli wolisz), dla mnie Star Wars: The Force Awakens odnosi największe sukcesy zarówno w składaniu hołdu swoim poprzednikom, jak i odzyskiwaniu ducha tego, co sprawiło, że jego seria jest tak ukochana pierwsze miejsce - jednocześnie torując drogę ekscytującym i innowacyjnym rozwiązaniom w przyszłości. Podobnie Mad Max: Fury Road to mistrzowska demonstracja nie tylko fascynującej opowieści i budowania świata poprzez działanie, ale także kreatywnego ponownego wyobraź sobie franczyzę wykorzystującą nowoczesne i oldschoolowe techniki filmowe.
Inside Out to kolejny dowcipny, poruszający i ogólnie wciągający kawałek przemyślanej animowanej opowieści Pixara, podczas gdy Paddington jest również uroczo ekscentrycznym, sprytnym i szczerym dziełem opowiadania historii niezależnie od twojego wieku. Wreszcie, zarówno The Man from UNCLE, jak i Magic Mike XXL są zachwycająco przewiewnymi i zabawnymi filmami gatunkowymi, które nie mają pretensji do rodzaju wrażeń wizualnych, które chcą zapewnić.
Andrew Dyce
1: Marsjanin 2: Mad Max: Na drodze gniewu 3: Gwiezdne wojny: Część VII - Przebudzenie mocy 4: Wizyta 5: Kingsman: Tajna służba Wyróżnienie: Kraina jutra
Uciekający sukces i krytyczny szum wokół zarówno Gwiezdnych Wojen, jak i Mad Maxa, choć całkowicie uzasadnione, były jednym z powodów, dla których Marsjanin prawie wymknął się. Ale to, co znalazłem, było jednym z moich ulubionych ostatnich wspomnień, łączących ludzkie przetrwanie, przygodę, inżynierię, a przede wszystkim niezmordowany humor … który również był osadzony w oszałamiająco pięknym krajobrazie Marsa. To, że pochodzi od Ridleya Scotta, sprawia, że jego nieoczekiwany urok jest jeszcze bardziej niesamowity.
To lista bliskich sekund, z wizytą M. Night Shyamalana, niemal bezbłędnym horrorem (i bez wątpienia moim ulubionym filmem found footage do tej pory) oraz nieoczekiwanym powrotem Kingsmana do zręcznych korzeni super szpiegów z lat 60. I wreszcie Tomorrowland, oskarżenie reżysera Brada Birda o cynizm i list miłosny do marzycieli wszędzie, gdzie płakałem jak dziecko.
Hannah Shaw-Williams
1: Mad Max: Fury Road 2: It Follows 3: Inside Out 4: The Visit 5: Magic Mike XXL
Ze wszystkich filmów wydanych w tym roku, Mad Max: Fury Road był tym, który widziałem najczęściej na dużym ekranie - głównie dlatego, że ciągnąłem do siebie ludzi, nalegając: „Nie, poważnie, musisz obejrzeć ten film. " Może się skończyć moim ulubionym filmem dekady.
To Follows kazało mi patrzeć przez ramię przez całą drogę do domu; Spodobał mi się ten koncept, nastrojowa, napięta atmosfera i sposób, w jaki został nakręcony. Inside Out był kwintesencją filmu Pixara: jasny i zabawny, z pewną poważną głębią i kilkoma brutalnie smutnymi momentami. Ogólnie był to fantastyczny rok dla kina i mogę mieć tylko nadzieję, że rok 2016 spełni ten sam standard.
Kevin Yeoman
1: Mistress America 2: Mission: Impossible - Rogue Nation 3: Mad Max: Fury Road 4: Queen of Earth 5: It Follows
Mistress America i Queen of Earth były jak dwie strony tego samego związku. Jedna strona była nowa, uwielbiająca i nieco szalona, podczas gdy druga już dawno stała się zbyt znajoma i toksyczna. Noah Baumbach zdołał uchwycić większość tej samej energii, co w Frances Ha, ale nadał jej również zaskakująco lżejszy, mocniejszy dotyk. Z drugiej strony Alex Ross Perry znakomicie wykorzystał talent, jakim jest Elisabeth Moss, która przeżywa załamanie nerwowe, jak niewielu. Podobnie jak w przypadku zeszłorocznej Gone Girl, Queen of Earth udowodniła, że Patrick Fugitaissance jest w pełnym rozkwicie.
Mad Max: Fury Road i Mission: Impossible były znakomitymi sequelami długiej serii gier akcji. Kinetyczne i zabawne, oba filmy rozumiały również relacje, jakie widownia już miała z tymi postaciami i nie nakładały ich historii na niepotrzebne budowanie wszechświata lub powiązania z poprzednimi częściami. W międzyczasie The Follows zdecydowanie podrapał ten wyjątkowy, niskobudżetowy swędzenie horroru dzięki prostej, ale inspirującej konfiguracji i zaangażowaniu w jego wspaniałe założenie.
Alan Randolph Jones
1: CHAPPiE2: Tangerine3: Palacze dozwolone4: Furious 75: The Look of Silence Wyróżnienia: Magic Mike XXL
W roku Avengers, Ultrons i Kylo Rens wolę, aby moja pełna efektów specjalnych rozrywka była traktowana trochę mniej poważnie. W tym celu CHAPPiE i Furious 7 to nieskrępowane głupie filmy z dużym sercem. W tym roku kina nie było nic tak wzruszającego, jak Yolandi Vi $$ z Die Antwoord leżąca w łóżku ze swoim synem-robotem CHAPPiE, czytając mu Baa, Baa, Black Sheep. Chociaż bardziej dotyczy męskiego rozbierania niż eksplozji, Magic Mike XXL otrzymuje również wyróżnienie za niewzruszoną obsługę fanów.
Tangerine, o dwóch transpłciowych prostytutkach polujących na zdradzającego chłopaka na wybielonych słońcem bożonarodzeniowych pustkowiach Los Angeles, była wszystkim, czym powinien być film niezależny: zabawnym, profanacyjnym i szalenie zabawnym. The Look of Silence, kontynuacja niezwykłego The Act of Killing Joshuy Oppenheimera, podąża za indonezyjskim optometrystą, który traktuje mężczyzn odpowiedzialnych za zamordowanie jego ojca podczas masowych zabójstw w latach sześćdziesiątych i udaje mu się wywołać wewnętrzne uczucia na temat jego poddanych '' zbrodnie przeciwko ludzkości pomimo cichego, medytacyjnego podejścia. Tymczasem „Palacze dozwolone” może technicznie być raczej odcinkiem Nathan For You niż filmem, ale tak zręcznie i z tak gęstym humorem, że zasługuje na miejsce na tej liście, przekroczył granicę między sztuką konceptualną a mainstreamową komedią.
Chris Agar
1: Star Wars: Episode VII - The Force Awakens 2: Inside Out 3: Mad Max: Fury Road 4: The Marsian 5: The Hateful Eight
Wyróżnienia honorowe: Ex Machina, Creed
Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy było idealnym filmem. Jako wieloletni fan Gwiezdnych Wojen miał wszystko, czego pragnąłem: zabawę i zadziwienie, ekscytującą akcję i, co najważniejsze, niezapomniane postacie. To była czysta reprezentacja magii filmów i nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, dokąd potoczy się ta historia. Podobne odczucia miałem co do Inside Out, co było powrotem do opowieści Pixara, z którymi dorastałem. Oryginalna i szczera, poruszyła moją wyobraźnię w sposób, jakiego studio nie robiło od lat. Joy and Sadness stworzone dla kolejnego wielkiego duetu Pixar.
Mad Max: Na drodze gniewu nie przypominało niczego, co widziałem wcześniej i nie mogę pojąć, w jaki sposób niektóre z tych sekwencji zostały ukończone - odświeżenie było zobaczyć, jak film akcji opiera się na wizualnym języku kina i pozwala obrazom opowiedzieć całą historię. Marsjanin był po prostu zabawą w filmach, zaskakując mnie swoim tonem. Matt Damon był świetny jako Mark Watney i, o ile mi wiadomo, zasługuje na nominację dla najlepszego aktora.
-
Pod koniec 2015 roku chcemy podziękować wszystkim naszym sympatykom (jeszcze raz) za przeczytanie Screen Rant i wysłuchanie podcastu Screen Rant.
Spójrz wstecz na nasze wybory z 2014 roku: 5 najpopularniejszych filmów Screen Rant w 2014 roku.
Chcielibyśmy usłyszeć, jakie filmy były Twoimi ulubionymi w 2015 roku, więc pamiętaj, aby wymienić własne wybory w sekcji komentarzy!