W krajobrazie filmowym zdominowanym przez superbohaterów i podróżujących w kosmos wydawało się mało prawdopodobne, aby ultrafiolacyjny thriller akcji z oceną R, o byłym zabójcy zabijającym mnóstwo ludzi, zapoczątkował jedną z najbardziej lukratywnych serii XXI wieku.
Ale dzięki trzewnej reżyserii Chada Stahelskiego i Davida Leitcha, zapierającej dech w piersiach choreografii kaskaderskiej i „gun fu” oraz oczywiście fascynującemu występowi nieśmiertelnego Keanu Reevesa, tak właśnie było w przypadku Johna Wicka. Jego szybkie tempo i nieprzerwana akcja zapewniają niezrównaną rozrywkę. Oto 10 dynamicznych thrillerów akcji do obejrzenia, jeśli lubisz serię Johna Wicka.
12 Léon: Zawodowiec (1994)
Napisany i wyreżyserowany przez wielkiego Luca Bessona, Léon: The Professional gra Jean Reno jako zabójcę kontraktowego imieniem Léon i młodą Natalie Portman jako Matyldę, 12-letnią sierotę, którą bierze pod swoje skrzydła po tym, jak skorumpowany agent DEA zabija jej rodzinę.
Powiedział agent DEA, Norman Stansfield, grany przez Gary'ego Oldmana, jest jednym z najbardziej pamiętnych złoczyńców w historii kina. Léon i Matylda tworzą dziwny rodzaj więzi, ponieważ ta pierwsza niechętnie uczy drugą, jak zabijać, by zarobić na życie, a ich związek utrzymuje całą akcję zakotwiczoną w silnym emocjonalnym rdzeniu. Podsumowując, film jest fantastyczny.
11 Mission: Impossible - Fallout (2018)
Christopher McQuarrie został pierwszym reżyserem w historii serii Mission: Impossible, który powrócił z drugim filmem, kiedy kierował Falloutem w zeszłym roku, po zrobieniu Rogue Nation kilka lat wcześniej (a ostatnio podpisał kontrakt z reżyserowaniem siódmego i ósmego filmu z powrotem do tyłu).
Bardzo niewiele serii filmów akcji wydaje się tak świeże i genialne w szóstej odsłonie, jak seria Mission: Impossible, gdy Fallout trafił do kin. Z Tomem Cruisem, który zmusza się do wykonywania większych i bardziej odważnych akrobacji niż kiedykolwiek, a Henry Cavill dołącza do obsady jako kopiąc tyłki Augusta Walkera, Fallout jest najodważniejszym, najwspanialszym i najbardziej emocjonującym filmem Mission: Impossible do tej pory.
10
9 Mad Max: Na drodze gniewu (2015)
Spóźniony powrót George'a Millera do serii Mad Max, Fury Road z 2015 roku, jest w zasadzie pełnometrażowym pościgiem samochodowym. Na postapokaliptycznym pustkowiu nikczemny Immortan Joe rządzi ostatnimi pozostałymi zasobami naturalnymi żelazną pięścią. Jeden z jego generałów, Furiosa - grany spektakularnie przez Charlize Theron - wyzwala swoje zniewolone żony i rusza w tytułową drogę, by zabrać je do bezpiecznego schronienia.
Po drodze, gdy Joe i jego zbiry nieustannie ich ścigają, dołącza do nich Max Rockatansky (Tom Hardy). Miller fantastycznie wykorzystał praktyczne efekty, oszczędnie używając CGI, aby Mad Max: Fury Road był zapierającą dech w piersiach, kinową jazdą.
8 Dredd (2012)
Tak samo bezceremonialny, makabryczny i ekstremalnie brutalny jak komiksy z 2000 roku, na których się opiera, Dredd to niekończąca się przygoda. Dredd, osadzony w stanie policyjnym w dystopijnej przyszłości, gdzie funkcjonariusze organów ścigania nie mają żadnych zasad, których muszą przestrzegać poza własnym osądem, Dredd jest komentarzem na temat autokracji. Do głównego bohatera, Judge Dredd, granego przez Karla Urbana o cudownie surowej twarzy, dołącza młody, niedoświadczony debiutant, sędzia Anderson, grany przez zastępczą publiczność Olivię Thirlby, gdy niszczą imperium narkotykowe działające w bloku.
Przemoc w Dredd gra jak satyryczna opera, nakręcona w super zwolnionym tempie z nasyconymi kolorami, aby odzwierciedlić euforię narkomanów.
7 na twardo (1992)
Wyreżyserowany przez wielkiego Johna Woo, ojca założyciela „gun fu”, Hard Boiled to thriller akcji z Hongkongu o twardym policjantku, który łączy siły z tajnym agentem, by zniszczyć syndykat przestępczy.
Woo napisał zarys fabuły filmu, który Barry Wong rozwinął do pełnometrażowego scenariusza (chociaż Wong zmarł podczas produkcji, po czym scenariusz był modyfikowany kilka razy) i specjalnie zaprojektował go, aby zarówno opowiadał niesamowitą historię, jak i pakował jak najwięcej działań. Główna bohaterka filmu, Tequila Yuen, grana przez Chow Yun-fat, jest prawdziwym twardzielem. Nadał kinie akcji wiele z jego najfajniejszych cech charakterystycznych, takich jak nurkowanie w powietrzu i strzelanie z dwóch pistoletów jednocześnie (patrz wyżej).
6
5 Kill Bill (2003-2004)
Pomimo wydania go w dwóch oddzielnych częściach, Quentin Tarantino uważa swoje dzieło sztuki walki Kill Bill za jeden film. To prawdopodobnie najwolniejszy film na tej liście, ale sceny akcji są tak samo długie i rozciągnięte i skrupulatnie dopracowane do ostatniego szczegółu, jak sceny dialogowe, więc działa całkiem nieźle.
Uma Thurman wciela się w pannę młodą, byłą zabójczynię, której stara ekipa zabija jej narzeczonego i wszystkich, których kocha, i zostawia ją na śmierć, aby uniemożliwić jej całkowite zerwanie z zabijaniem. Następuje krwawa szał zemsty.
4 A History of Violence (2005)
A History of Violence Davida Cronenberga jest technicznie filmem komiksowym, ale nie w tradycyjnym sensie. Nie ma peleryny, kosmitów ani belek nieba, ale jest niechętny bohater, który odkrywa moce, o których nie wiedział.
Viggo Mortensen wciela się w łagodnie wychowanego właściciela restauracji, którego zapomniane, uśpione przeżycia jako gangstera w Filadelfii budzą się ponownie pewnej fatalnej nocy, gdy kilku facetów próbuje załatwić sprawę. Film jest wielowarstwową lasagną znaczeń, wykorzystującą przemoc, aby zarówno zabawiać widzów, jak i zmusić ich do myślenia o swoim miejscu w naszym społeczeństwie i naszej historii.
3 Atomowa blondynka (2017)
Charlize Theron pracowała za kulisami, aby dostosować tę adaptację powieści graficznej The Coldest City. To pełen akcji neo-noir, którego akcja toczy się podczas zimnej wojny, tuż przed upadkiem muru berlińskiego. Fabuła obraca się wokół listy tajnych agentów, ale tak naprawdę nie chodzi o listę. Lista jest po prostu klasycznym Hitchcockim MacGuffinem, czyli takim, na którym publiczność nie powinna się przejmować i jest tylko po to, aby przenieść postacie z jednego zestawu akcji do następnego.
Atomic Blonde był kierowany przez niewymienionego współreżysera Johna Wicka, Davida Leitcha, który zajmował się scenami walki z taką samą gracją, rytmem i zaciekłością, jak te z jego wcześniejszego filmu.
2 Taken (2008)
Podjęte ożywiły karierę Liama Neesona w bardzo podobny sposób, w jaki John Wick ożywił karierę Keanu Reeves. Zanim Neeson zaprezentował swój „bardzo szczególny zestaw umiejętności” w filmie Uprowadzeni i narodził się w podgatunku „geriaction” kina akcji, Neeson był szanowanym aktorem dramatycznym znanym z ról historycznych, takich jak Oskar Schindler i Rob Roy.
Teraz stara się przyciągnąć uwagę publiczności, chyba że trzyma broń. W Taken, pierwszym (i wciąż najlepszym) z jego filmów akcji, Neeson gra Bryana Millsa, byłego agenta CIA, którego córka zostaje porwana podczas wakacji w Paryżu. Oczywiście to był duży błąd, bo teraz Mills jedzie po nich.
1 Rajd (2011)
Szarpiąca żołądek przejażdżka Garetha Evansa Raid ma zwodniczo uproszczone założenie. Zaczyna się od policjanta, który zostawia swoją rodzinę, aby dołączyć do oddziału taktycznego w celu pokonania przestępczego pana działającego w budynku mieszkalnym. Gdy tylko zespół wejdzie do tego budynku, zaczyna się akcja.
Choreografia walki jest spektakularna, scenariusze są niemal nieznośnie intensywne, a konflikt rozwija się fachowo przez cały film. Na przykład w jednej scenie ołów jest uwięziony w ścianie, a gangster przypadkowo wbija maczetę w ścianę i z niej, a on musi jednocześnie zachować ciszę i unikać ostrza.