Byłoby wspaniale, gdyby utalentowani aktorzy filmowi mogli zakończyć karierę finałowym filmem, który jest ich godny.
Niestety życie nie jest takie cudowne. Nawet najwięksi aktorzy Hollywood pojawiali się w kiepskich filmach; statystycznie jest nieuniknione, że ostatnie filmy niektórych aktorów będą śmierdzące. Jednak wciąż przygnębiające jest to, że wspaniały koniec kariery zakończył się niskim tonem.
Rozważmy Belę Lugosiego. Utalentowana gwiazda Draculi i innych klasycznych filmów, jeden z aktorów, którzy pomogli założyć oryginalny Dark Universe Universal, zakończył karierę kilkoma krótkimi sekundami w niesławnym Planie 9 z kosmosu. W pewnym sensie miał szczęście: ten film, przez zwykłą okropność, zyskał status kultowy. Większość złych filmów finałowych jest po prostu żenująco zła, takich, których nikt nawet nie chce oglądać, żeby się z nich śmiać.
Ale są też aktorzy, którzy mają szczęście lub są wystarczająco ostrożni, by robić to lepiej. Występują w czymś naprawdę dobrym, zanim pożegnają się z Hollywood, czy to na życie pozagrobowe, czy na emeryturę. A jeśli film nie był dobry, przynajmniej dali wystarczająco mocny występ, aby mogli jechać w zachód słońca z podniesioną głową.
W długiej karierze może jeden ostatni film tak naprawdę nie ma znaczenia, ale w ostatecznym występie wciąż jest coś fascynującego.
Oto 9 wstydliwych ostatecznych ról filmowych dla wielkich aktorów (i 9 niesamowitych).
18 Niesamowite: Carrie Fisher
Utrata Carrie Fisher, zanim zdążyła sfilmować Gwiezdne wojny: odcinek 9 - podobno zaplanowana jako film skupiający się na Leii - to cios. Ale przynajmniej udało jej się wygrać, z dobrym występem w mocnym filmie The Last Jedi z 2017 roku.
Jako jeden z ostatnich pozostałych przywódców kurczących się sił oporu, Fisher błyszczy. W obliczu determinacji Poe, Finna i Rose, by ignorować rozkazy i ratować dzień, Leia wydaje się rozdarta między szorstką dezaprobatą i niechętnym uczuciem do dzieci a ich odmową przestrzegania zasad (może widziała, jak wpadają do jej celi na Gwieździe Śmierci jak jej brat). Poza tym Leia ma jeden ze swoich rzadkich momentów na zrobienie czegoś efektywnego z Mocą.
Będzie nam jej brakowało, ale mamy dobre pożegnanie, żeby ją zapamiętać.
17 Żenujące: Robin Williams
Wszyscy pamiętają, jaki niesamowity głos Robin Williams zapewnił w Aladdin? Dobrze, obejrzyj to i unikaj roli głosu Williamsa w strasznym Absolutely Anything.
W filmach z gatunku „człowiek dostaje kosmiczną moc i psuje” (np. Człowiek, który mógł zdziałać cuda, Bruce Wszechmogący), kosmici dają bohaterowi Simonowi Peggowi możliwość przerobienia samej rzeczywistości. Obejmuje to nadanie jego psu mocy mowy; Williams zapewnia głos, a pies spędza resztę filmu na drwinach ze swojego pana.
Przygnębiająco Williams nie był jedynym pożegnaniem w filmie. Wyreżyserowany przez Terry'ego Jonesa, po raz pierwszy od czasu wydania "Meaning of Life" Monty Pythona połączył wszystkich żyjących członków Monty Python. Smutno jest myśleć, że ta zwiotczała farsa może skończyć się ostatnim huraganem zespołu, podobnie jak Williams.
16 Niesamowite: Heath Ledger
Ostatnia rola Heatha Ledgera w Imaginarium of Doctor Parnassus Terry'ego Gilliama prawie umarła razem z nim. Gilliam rozważał zabicie filmu po śmierci Ledgera, ale ostatecznie zdecydował się posunąć naprzód.
Ledger gra Tony'ego, nowego członka podróżującego karnawału cudów Parnassusa, który przekonuje Parnassusa, by zaktualizował swój akt starzenia się. Imaginarium to magiczny teatr, w którym klienci przechodzą przez lustro do fantazji; Podczas gdy większość rzeczywistych scen Tony'ego była kompletna, gdy Ledger zmarł, jego przygody poza lustrem nie były. Rozwiązanie: kiedy Tony przechodzi przez lustro, staje się kimś innym, takim jak Jude Law czy Colin Farrell. Magiczny element pozwolił Gilliamowi uciec.
Gilliam powiedział, że takie podejście mogło uczynić film bardziej rozrywkowym, ale byłoby silniejsze, gdyby Ledger zakończył swoją rolę.
15 Żenujące: Brittany Murphy
Brittany Murphy rozpoczęła swoją karierę filmową od zwycięstwa, jako Tai w hicie Bezradny z 1995 roku, a następnie wykonała ponad dwa tuziny filmów przed śmiercią w 2009 roku., który ostatecznie ujrzał światło dzienne w 2014 roku.
Fabuła filmu dotyczy Christine, kobiety będącej celem kampanii nękania, od tajemniczych wiadomości po brutalną napaść. Murphy odgrywa niewdzięczną rolę, którą krytyk DB Behrendt podsumował jako „terapeutę, który wygłasza tak nierealistyczne i słabo zbadane popowe fragmenty psychologii, które wyróżniają się w gatunku pełnym ich”. Terapeuta nawet macha ręką na dowody wideo i sugeruje Christine, że wszystko sobie wyobraziła. Ani film, ani przedstawienie nie dały Murphy'emu szansy na wyjście w dobrym stylu.
14 Niesamowite: Aaliyah
Piosenkarka R&B Aaliyah nakręciła tylko dwa filmy w swoim krótkim 22-letnim życiu: Romeo Must Die i The Queen of the Damned. W 2001 roku, wkrótce po tym, jak skończyła kręcić swoje sceny do drugiego filmu, Aaliyah zginęła w katastrofie lotniczej, wracając z Bahamów do Stanów Zjednoczonych.
Oparta na trzeciej powieści o wampirach Anne Rice, Królowa Potępionych sprawiła, że Lestat, obecnie gwiazda rocka, obudził wampirzą Królową Akashę (Aaliyah), niezwykle starożytną, niesamowicie potężną i niesamowicie żądną krwi.
Film nie był pomysłem nikogo na wielką sztukę, ale recenzenci opisali występ Aaliyah jako jedyny „tragiczny komfort istoty” w filmie, z „dominującą fizyczną obecnością”. Pomimo materiału, rola pokazała potencjał i potężną charyzmę Aaliyah. Nigdy nie dojdziemy do zobacz, co mogłaby zrobić z czymś naprawdę dobrym.
13 Żenujące: Jack Nicholson
How Do You Know to komedia romantyczna, która na papierze musiała wyglądać niesamowicie. W obsadzie znaleźli się Reese Witherspoon, Jack Nicholson, Owen Wilson i Paul Rudd. Scenarzystą i reżyserem był James Brooks, który wyreżyserował Nicholsona do Oscarów w kategoriach czułych i tak dobrych, jak tylko się da. Ale historia Lisy (Witherspoon), emerytowanej zawodniczki softballu wybierającej między dwoma młodszymi mężczyznami, nigdy się nie zapaliła.
Krytyk Roger Ebert powiedział, że to scenariusz był bardziej winny niż aktorzy. Na przykład Nicholson jako ojciec Rudda nie ma żadnej podstawowej przyzwoitości, która odkupiła niektóre z jego wcześniejszych ról antybohatera - był po prostu nielubianym dziwakiem.
Do tej pory to ostatni film Nicholsona, choć krążą plotki, że wkrótce wróci na ekran. Z drugiej strony, te plotki płynęły już wcześniej.
12 Niesamowite: Daniel Day Lewis
Potrójny zdobywca Oscara dla najlepszego aktora, Daniel Day-Lewis, ogłosił, że jego najnowszy film, The Phantom Thread, będzie jego ostatnim. Czemu? Day-Lewis powiedział, że nie jest pewien, ale „impuls do rzucenia palenia zakorzenił się we mnie, a to stało się przymusem. To było coś, co musiałem zrobić ”.
Zakładając, że trzyma się tej decyzji, wykazał się rozsądkiem przy wyborze ostatniej roli. Day-Lewis gra Woodcocka, mocno zranionego, skupionego na sobie projektanta sukienek z Londynu lat 50., który musi dostosować swoje uporządkowane życie, gdy zostaje związanym z Almą, kelnerką.
Film zebrał bardzo przychylne recenzje, a nawet krytycy, którym się nie podobał, uważają występ Day-Lewisa za element wyróżniający. Jego ostatnia rola powinna raczej dodać blasku poprzednich przedstawień (Moja lewa stopa, Tam będzie krew, Lincoln), niż ją odejmować.
11 Żenujące: Audrey Hepburn
Przed śmiercią na raka w 1993 roku Audrey Hepburn zrezygnowała z filmów i poświęciła się pracy humanitarnej. Jej fani ostatni raz widzieli ją na ekranie w 1989 roku - niestety było to w Always.
Steven Spielberg wymyślił film jako remake A Guy Named Joe, o martwym pilocie z II wojny światowej, który musi szkolić swojego zastępcę zza grobu, mimo że nowy facet również zakochuje się w dziewczynie Joe. Remake został osadzony w dzisiejszych czasach, więc zamiast heroizmu z czasów II wojny światowej duch - pod opieką niebiańskiego agenta Hepburn - jest powietrznym strażakiem. Założenie nie wywołało tego samego dramatu, a Brad Johnson, co nowy pilot, pokazał całą charyzmę deski do prasowania.
Hepburn był czarujący, ale to nie wystarczyło, aby uratować film.
10 Niesamowite: Sean Connery
Sean Connery to kolejny aktor, który przeszedł na emeryturę, więc być może League of Extraordinary Gentlemen w końcu nie będzie jego ostatnim filmem. Ale do tej pory jego zwrot w 2003 roku jako legendarnego łowcy Allana Quatermaina pozostaje jego łabędzią piosenką.
Film adaptował serię komiksów Alana Moore'a o różnych postaciach z XIX wieku, takich jak Kapitan Nemo, Quatermain i Niewidzialny Człowiek, łącząc siły jako prototypowy zespół superbohaterów. Przerobiono wiele materiału Moore'a, ale nie na lepsze: Quatermain, zdruzgotany narkoman na początku serii, jest po prostu szorstkim emerytem w filmie.
Jednak Connery zachowuje swoją moc i intensywność zimą jak lew. Nie nadrabia błędów w filmie, ale jego obecność na ekranie pokazuje, dlaczego tak długo pozostał gwiazdą.
9 Żenujące: Christopher Reeve
Wykorzystanie Christophera Reeve'a w telewizyjnym remake'u Tylnego okna Hitchcocka musiało wydawać się genialnym pomysłem.
Trudno usprawiedliwić przeróbkę klasyka Alfreda Hitchcocka, a oryginalne tylne okno z pewnością kwalifikuje się jako jedno. W filmie z 1954 roku Jimmy Stewart wcielił się w postać mężczyzny pozbawionego złamanej nogi, podglądającego aktywność w swoim kompleksie mieszkalnym i świadka możliwego morderstwa. Ale co zamiast Stewarta, miałeś Reeve'a - prawdziwego paraplegika - zmuszony do tej samej pozycji podglądacza co Stewart przez swój paraliż?
Jakikolwiek potencjał tej koncepcji nie zmaterializował się. Krytycy uważali, że filmowi brakowało talentu Hitchcocka i zbytnio skupiał się na kwestiach medycznych zamiast na napięciu lub charakterze. Reeve zagrał gościnnie w Smallville, ale Rear Window był jego ostatnim filmem.
8 Niesamowite: Andy Whitfield
Podobnie jak Aaliyah, kariera Andy'ego Whitfielda była krótka, ale niezapomniana. W przeciwieństwie do Aaliyah, jego ostatnia rola nie była na dużym ekranie, ale mała, jako gwiazda Starz 'Spartacus.
Urodzony w Walii aktor pracował w Australii, gdzie wygrał rolę Spartakusa, gladiatora, który zorganizował bunt niewolników przeciwko Rzymowi. Po sukcesie Spartacus: War of the Damned wydawał się gotowy na większe rzeczy.
Zamiast tego Whitfield spędził 18 miesięcy borykając się z chłoniakiem nieziarniczym. W końcu choroba wygrała, a on zmarł w 2011 roku. Hodgkins pozwolił filmowcowi dokumentalnemu nagrać swoją walkę z chorobą w filmie dokumentalnym Be Here Now, który otrzymał świetne recenzje.
Fani, którzy woleliby oglądać więcej jego aktorstwa, nie mieli szczęścia. Był w stanie wnieść tylko niewielki głos w prequelowej serii Spartacus: Gods of the Arena.
7 Żenujące: Peter Cushing
Dla pokolenia fanów horroru Peter Cushing zawsze będzie złowrogim doktorem Hammer Film i ich bohaterskim profesorem Van Helsingiem. Dla późniejszego pokolenia kinomanów pozostaje przede wszystkim Wielkim Moffem Tarkinem dowodzącym Gwiazdą Śmierci. Jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek z jakiegokolwiek pokolenia zapamiętał go z Biggles.
Jedyny film oparty na dziesiątkach powieści WE Johnsa o śmiałym pilocie Bigglesie, nie radzi sobie dobrze z tytułowym bohaterem ani nikim innym zaangażowanym. Fabuła polega na tym, że obecny „bliźniak czasu” Bigglesa zostaje wciągnięty z powrotem do I wojny światowej, gdy Biggles jest w niebezpieczeństwie i ostatecznie pomaga mu zniszczyć niemiecką superbroń. Cushing gra brytyjskiego urzędnika, który beztrosko zapewnia protagonistę, że nic z tego nie jest niezwykłe. Szkoda, że to też nie jest dobre.
6 Niesamowite: Marilyn Monroe
Marilyn Monroe całe życie walczyła o to, by zostać uznanym za poważnego aktora, a nie tylko gorącą gwiazdkę. Wielokrotnie udowodniła swój talent, między innymi w swoim ostatnim filmie The Misfits, który był również łabędzią piosenką dla Clarka Gable'a. Gable jest jednym z kowbojów, którzy planują złapać mustangi i sprzedać je producentowi psich łap. Monroe jest rozwiedzioną kobietą, która próbuje ratować konie.
Monroe, który dorastał i wielbił Gable'a, był początkowo przerażony współpracą z nim. Na szczęście traktował ją z namysłem. Niestety film wciąż był stresującym przeżyciem. Mąż Monroe, Arthur Miller, ciągle przepisał jej wersety, ich małżeństwo zmierzało do rozpadu, a Monroe potrzebowała zwiększonych dawek narkotyków, aby kontynuować. Umrze niecały rok później, chociaż Gable minął pierwszy.
5 Żenujące: Peter Sellers
Delikatna satyra Petera Sellersa Being There byłaby idealnym zakończeniem jego kariery. Ale potem Sprzedawcy dalej działali. Chociaż przed śmiercią nakręcił jeszcze tylko jeden kiepski film, był to szept.
W diabelskim spisku Dr. Fu Manchu Sprzedawcy grają zarówno złego chińskiego mistrza Fu Manchu (w żółtej twarzy), jak i arcy-wroga złoczyńcy Nayland-Smith (nie w żółtej twarzy). Rozgrywająca się w latach trzydziestych XX wieku wydaje się być parodią thrillerów Fu Manchu, z wyjątkiem całkowitego braku czegokolwiek zabawnego. Na zakończenie Fu Manchu niszczy Zachód, tworząc rock and rolla, szalenie przestarzały pomysł na film z 1980 roku.
Prawdopodobnie Sellers jest po prostu kiepski w parodiowaniu klasycznych przygód - jego wcześniejszy remake Prisoner of Zenda też nie był dobry.
4 Niesamowite: Adrienne Shelly
Kelnerka z 2007 roku była słodką, pełną nadziei komedią, w której Keri Russell wcieliła się w rolę kelnerki / piekarza walczącej o uwolnienie się z marnego małżeństwa i rozpoczęcie od nowa. Został napisany i wyreżyserowany przez Adrienne Shelly, weterankę prawie dwudziestoletnich filmów niezależnych, a także zawierał występ Shelly, zanim została zamordowana.
Początkowo, gdy policja znalazła Shelly wiszącą w swojej łazience, opisała to jako samobójstwo. W końcu okazało się, że robotnik budowlany zamordował ją i zorganizował samobójstwo, aby to zatuszować.
Chociaż Kelnerka była ostatnim filmem Shelly jako reżyserka i aktora, jej kariera scenarzysty trwała trochę dłużej. Napisała już scenariusz do Serious Moonlight (2009), aw 2016 roku jej scenariusz do Waitress stał się podstawą musicalu na Broadwayu.
3 Żenujący: Boris Karloff
Zagranie gwiazdy horroru Byrona Orlocksa w Targets z 1968 roku powinno być idealnym zakończeniem kariery Borisa Karloffa. To dobry występ i schludne studium postaci, ponieważ Orlocks zastanawia się, czy horror starej daty ma jakąkolwiek wartość w świecie seryjnych morderców i przypadkowych strzelanin.
Jednak w przeciwieństwie do Orlocków Karloff nie mógł odrzucić części. Po nakręceniu Targetów nakręcił w Meksyku cztery okropne niskobudżetowe filmy, wszystkie okropne. Ostatni film, House of Evil, zagrał Karloffa jako umierającego zabawkę, którego dzieła atakują jego rodzinę po jego śmierci. Dopiero dekadę później grał w Stanach Zjednoczonych.
Podczas gdy Karloff przyćmił Lugosiego jako gwiazdę horroru, przynajmniej Plan Nine ma tak złą, że aż niesamowitą jakość. Nikt nigdy nie powiedział nic tak miłego o House of Evil.
2 Niesamowite: Humphrey Bogart
Humphrey Bogart zawsze dawał dobry występ, nawet w okropnych filmach, takich jak Powrót doktora X (jedyny horror Bogarta). Nawet rak gardła nie był w stanie powstrzymać Bogarta w świetnej ostatniej roli w The Harder They Fall z 1956 roku.
Bogart grał Eddiego, zatwardziałego dziennikarza, który bierze pieniądze od nieuczciwego promotora walki w zamian za podkręcenie kariery trzeciorzędnego boksera. Spośród wielu filmów o boksie i związanej z tym korupcji, ten był jednym z najbardziej cynicznych o tym, jak sfałszowano walki. Rola Eddiego, łasicy, która w końcu się odkupił, była dla Bogarta naturalna i dobrze ją zagrał.
Rak zabił go kilka miesięcy po zakończeniu filmu.
1 Żenujące: Lon Chaney Jr.
Lon Chaney Jr. jest jedynym aktorem, który zagrał całą wielką czwórkę horroru - Wolfman, Frankenstein's Monster, the Mummy and Dracula. Osiągnął także pozycję poza horrorami, wcielając się w Lenny'ego w Of Mice and Men. Dobór typów i zmagania Chaneya z alkoholem poprowadziły jego karierę po spirali, która zakończyła się na dnie beczki, z Draculą kontra Frankenstein.
Film, zatytułowany pierwotnie The Blood Seekers, miał naukowca na wózku inwalidzkim, z pomocą Chaneya, przygotowującego cudowną formułę z ciał zamordowanych kobiet. Producent Al Adamson zdecydował, że to za mało, więc dodał nowy wątek fabularny, ujawniając, że naukowiec jest w rzeczywistości potomkiem Frankensteina. Na rozkaz Draculi wskrzesza potwora Frankensteina, śmiesznego kadłuba z głową jak gigantyczna suszona morela. Chaney, podobnie jak Karloff i Lugosi, zasługiwał na coś lepszego.
---
Jaki jest ulubiony ostatni występ aktora? Dajcie nam znać w komentarzach!