Minęła dekada od wydania ostatniej książki o Harrym Potterze, ale rozwój Potterverse nie zwalnia tempa w najbliższym czasie. W zeszłym roku zadebiutowała długo wyczekiwana seria Fantastic Beasts, podczas gdy The Cursed Child nadal przyciąga uwagę mediów, a Pottermore kwitnie jak nigdy dotąd.
Zapoczątkowana w 2011 roku przez samą JK Rowling, Pottermore to miejsce, w którym fani mogą głębiej zagłębić się w bogatą historię Harry'ego Pottera. Większość z kilku milionów użytkowników zgłosiła się, aby określić przynależność do domu w Hogwarcie i formę swojego patronusa, ale ci, którzy tkwili w pobliżu przez jakiś czas, mogli właśnie dowiedzieć się czegoś o świecie czarodziejów.
Do dziś Rowling regularnie aktualizuje witrynę o nowe informacje dotyczące losów jej postaci, pochodzenia twoich ulubionych miejsc i słynnych czarodziejów w historii, a także wszelkie informacje o nowych filmach, których będziesz potrzebować.
Oto 15 najbardziej szalonych rzeczy, których nauczyliśmy się na Pottermore.
15 Byli ministrowie magii
Po bitwie o Hogwart Kingsley Shacklebolt nadal utrzymuje płaszcz Ministra Magii, ale poprzedziła go długa linia podejrzanych postaci. Na przykład szósty i najkrótszy minister, Basil Flack, zrezygnował, gdy gobliny i wilkołaki połączyły siły, aby go obalić, podczas gdy trzeci, Perseus Parkinson, próbował uchwalić prawo zakazujące poślubiania mugoli.
ZWIĄZANE Z: Ważne postacie z Harrego Pottera pominięte w filmach
Bezpośrednim następcą Parkinsona było dwóch ministrów, którzy również mieli znane nazwiska. Eldritch Diggory nabawił się paskudnego przypadku smoczej ospy i zmarł podczas pracy, podczas gdy Albert Boot został zmuszony przeoczyć kolejny bunt goblinów. Flint i Lestrange to jedne z innych nazwisk, które możesz rozpoznać w książkach, a wszystkie prowadzą do Corneliusa Fudge'a w 1990 roku.
Knot pracował jako minister sześć lat, a ostatnie dwa spędził na zaprzeczaniu istnieniu Voldemorta. Przypadkowo Knot przyznał sobie Order Merlina: Pierwszej Klasy (najwyższe odznaczenie czarodziejów) podczas swojej kadencji.
14 The Leaky Cauldron to najstarszy pub w Londynie
W międzyczasie najdłużej pełniący służbę minister magii, Faris „dziurkacz” Spavin (który przeżył kiedyś zamach na centaura), wygłosił siedmiogodzinne przemówienie w odniesieniu do Dziurawego Kotła. Po utworzeniu Charing Cross Road sądzono, że najsłynniejszy londyński pub czarodziejów zostanie zburzony, ale masa uroków pamięci i (niepotwierdzonych) przekleństw Imperius na niczego nie podejrzewających mugoli (wszystkie wykonane w czasie, gdy Spavin wygłosił przemówienie) uratowały Kocioł przed wyginięciem.
Dziurawy Kocioł istniał przez prawie 400 lat przed Charing Cross Road, jeszcze przed wprowadzeniem Międzynarodowego Statutu Tajności. Pozwoliło to mugolom na swobodny dostęp do pubu i chociaż nigdy im nie odmówiono, kilka niefortunnych zwierząt spowodowało, że kilka z nich opuściło lokal wcześniej.
Obecnie mugole uważają White Hart na Drury Lane za najstarszy pub w Londynie, ale jak powie każdy czarodziej, Dziurawy Kocioł istnieje już od kilku stuleci.
13 Bułgaria Wreszcie wygrała Puchar Świata w Quidditchu
Rita Skeeter podbiła Pottermore w 2014 roku, gdy Bułgaria zmierzyła się z Brazylią w finale Pucharu Świata w Quidditchu. Dwadzieścia lat po niesławnej porażce z Irlandią Bułgarii tym razem zachęcił powrót Viktora Kruma (który wyszedł z emerytury, aby w końcu spełnić swoje marzenie) i wygrał 170-60 zwycięzców.
Ale towarzyszący raport, napisany przez Skeeter i korespondentkę Ginny Potter, w bardzo niewielkim stopniu dotyczy tego meczu. W prawdziwym stylu Skeetera postanawia zamiast tego relacjonować różne wydarzenia w tłumie, podczas których Harry Potter ponownie spotyka się ze starymi przyjaciółmi, aby zrobić nieoczekiwany występ.
Przewijając tekst w stylu tabloidu Skeetera, dogadujemy Rona, Hermionę i Neville'a, którego opisano jako „urażonego” z powodu braku zainteresowania Harry'ego na podobnym poziomie. Luna pozostaje „cudownie ekscentryczna”, Teddy Lupin jest elegancko wyszczególniony jako „chudy pół-wilkołak”, a Hermiona jako „femme fatale grupy”.
Ginny kończy raport, przeklinając Skeetera na splot słoneczny.
12 McGonagall i Pettigrew są „Hatstalls”
Termin „Hatstall” odnosi się do wiedźmy lub czarodzieja, których sortowanie zajmuje ponad pięć minut. Znaczenie tego słowa jest oczywiste i odnosi się do wiedźmy lub czarodzieja o cechach tak dzielących, że Tiara Przydziału zatrzymuje się na czas przed podjęciem ostatecznej decyzji.
Podczas gdy Kapelusz intensywnie rozważał takie osoby jak Harry i Hermiona - którzy prawie zostali umieszczeni odpowiednio w Slytherinie i Ravenclaw - żadne sortowanie w rzeczywistości nie przekracza granicy pięciu minut. W rzeczywistości w książkach o Harrym Potterze są tylko dwa Hatstalli (choć w historii było ich kilka).
Podczas sortowania profesor McGonagall, Hat wahał się między Gryffindorem a Ravenclawem przez prawie sześć pełnych minut, zanim osiadł na pierwszym. Peter Pettigrew, co zrozumiałe, po prostu stracił możliwość zostania Ślizgonem. Kapelusz zaciekle broni swojej decyzji o umieszczeniu Pettigrew w Gryffindorze do dnia dzisiejszego, cytując jego ostateczną ofiarę jako dowód jego odwagi, chociaż sama Rowling uważa to wyjaśnienie za „wątpliwe”.
11 Los Florean Fortescue
Czytelnicy książek mogą pamiętać, że Florean Fortescue, właściciel niesławnej lodziarni na ulicy Pokątnej, został porwany i zamordowany przez śmierciożerców w krótko wspomnianym wątku Księcia Półkrwi. Śmierć Floreana długo pozostawała tajemnicą, a Bill Weasley tylko spekulował, że mógł coś zrobić, by rozgniewać Voldemorta, ale od tego czasu Rowling zabrała się do Pottermore, aby wyjaśnić problem.
Okazuje się, że porwanie Fortescue miało pierwotnie odegrać główną rolę w polowaniu Harry'ego na diadem Ravenclaw. Założona w The Prisoner of Azkaban, rozległa wiedza Fortescue na temat średniowiecznej magii nie została przypadkowo wykorzystana. Rowling sugeruje, że mógł mieć „odrobinę informacji w sprawach tak różnorodnych, jak Starsza Różdżka i diadem Ravenclaw” - informacje, które były łatwiejsze do przekazania przez Phineasa Nigellusa i Szarą Damę w miarę rozwoju fabuły.
Rowling podsumowuje, przyznając się, że Fortescue został zabity bez powodu i jako taki, jest to jedna z nielicznych zgonów, za które autor czuje się winny.
10 Harry był jednym z pierwszych, którzy posiadali Błyskawicę
Miotły wyścigowe Nimbus były wściekłością podczas przybycia Harry'ego do Hogwartu, a niedługo poszukiwacz odebrał Nimbus Dwa Tysiące jako prezent za złamanie zasad. Przy Komnacie Tajemnic Lucjusz Malfoy wydał olbrzymią ilość złota na siedem Nimbusów Dwa Tysiące i Jednego - po jednym na każdego członka zespołu Slytherinu - ale w tym samym czasie Randolph Spudmore opracowywał specjalny ściśle tajny projekt, który wyrzuci Nimbusa z wody.
Spudmore miał doświadczenie w wyścigowych miotłach, produkując modele Tinderblast i Swiftstick w połowie XX wieku, które osiągnęły przyzwoity odbiór. Ale syn Able Spudmore eksperymentował z wykonaną przez goblinów konstrukcją żelazną, aby wyprodukować swoje najnowsze dzieło - Firebolt.
Niestety, Błyskawica jest produkowana tylko w niewielkich ilościach, głównie ze względu na skłonność goblinów do strajku i pozostaje jedną z najdroższych mioteł w okolicy. W związku z tym Firebolt, który po raz pierwszy pojawił się na ulicy Pokątnej na początku Azkabanu, jest jednym z pierwszych, który trafia do powszechnej sprzedaży, a niedługo potem Harry staje się jednym z pierwszych właścicieli miotły wyścigowej Firebolt.
9 Ilvermorny: historia
Rowling opublikowała informacje na temat Ilvermorny School of Witchcraft and Wizardry w ramach przygotowań do Fantastycznych Zwierząt, ponieważ jej amerykańskie postacie najprawdopodobniej uczęszczałyby do tej szkoły. Bardzo niewiele z jego historii jest wyjaśnione w filmie, pomimo niektórych magicznych stworzeń związanych z domami Ilvermorny, więc jest to nadal informacja wyłącznie dla Pottermore.
Szkoła została założona przez irlandzką sierotę Isolt Sayre, która została przyjęta przez ciotkę, Gormlaith Gaunt, po śmierci swoich rodziców. Podobnie jak jej potomkowie, Gormlaith była fanatykiem czystej krwi, a Isolt miała 17 lat, zanim zdołała uciec. Uciekła z kraju, ostatecznie osiedlając się w Ameryce, gdzie zaprzyjaźniła się z upartym Pukwudgie imieniem William, zanim znalazła własną rodzinę.
Isolt często opowiadała swojemu mugolowi mężowi Jamesowi i dwóm adoptowanym synom Chadwickowi i Websterowi historie z drugiej ręki o Hogwarcie i każdy z nich nadał domowi Ilvermorny nazwę dla magicznych stworzeń, z którymi najbardziej się identyfikowali. Isolt, potomek Slytherina (a tym samym daleki krewny samego Harry'ego Pottera), wybrał Rogatego Węża, Jamesa Pukwudgie (słysząc historie Williama) oraz chłopców Thunderbirda i Wampusa. Wszystkie cztery stworzenia pojawiają się w słynnej książce Newta Scamandera - Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć.
8 Umbridge jest herosem
Tytuł najbardziej złej postaci w Harrym Potterze jest przedmiotem gorącej rywalizacji między Umbridge i Voldemortem i, co jest zabawne - też nie jest czystokrwistą. Chociaż twierdzi, że pochodzi ze szlachetnego rodu czarodziejów, nie powinno dziwić, że Umbridge w zasadzie kłamie przez zęby.
Ma nie tylko mugolską matkę, ale jej brat jest charłakiem. Głęboko wstydziła się ich pary, ale Dolores również znalazła sposób, by urazić swojego ojca-czarodzieja. Orford Umbridge pracował w Departamencie Utrzymania Magii, a jego brak ambicji w Ministerstwie sprawił, że Dolores nim gardziła, według Rowling.
Mimo to pozostała z ojcem, gdy jej rodzice się rozwiedli, podczas gdy jej brat zniknął w mugolskim świecie z matką. Wyrzekła się swojej matki i brata, nigdy więcej ich nie zobaczyła i była w stanie przekonać świat, że jest czystej krwi.
7 Przed Hogwart Express
Przed nałożeniem Międzynarodowego Statutu Tajności w 1692 roku młode czarownice i czarownice podróżowały do Hogwartu w dowolny sposób, jaki uznawał za stosowny. Niektórzy latali, inni jeździli na magicznych stworzeniach, a kilku wybranych próbowało się teleportować, mimo że zaklęcia przeciw zjadaniu zawsze były na swoim miejscu.
Ministerstwo zadekretowało, że świstokliki będą najlepiej ukrywać uczniów zgodnie ze Statutem Tajności, ale ta metoda spowodowała, że kilku uczniów przegapiło swój czas, a jeszcze więcej cierpiało na „chorobę świstoklików”. Jako opcję oferowano również proszek Fiuu, ale udało mu się tylko zagrozić bezpieczeństwu zamku.
W rezultacie Ministerstwo musiało przeszukać mugolski świat w poszukiwaniu alternatyw. Minister Ottaline Gambol osiadła w pociągach, zaintrygowana wynalazkiem, i tak rozpoczął się największy w historii masowy urok maskowy wykonywany w Wielkiej Brytanii. Rodziny czystej krwi naturalnie potępiały używanie mugolskiego transportu, ale wkrótce stało się prawem czarodziejów, że wszyscy uczniowie jeżdżą ekspresem do Hogwartu.
6 Dlaczego Harry nie mógł zobaczyć Thestrals przed Feniksem
Jak ujawniono w Zakonie Feniksa, „niewidzialne konie” ciągnące powozy Hogwartu to w rzeczywistości thestrale - szkieletowe, skrzydlate istoty widoczne tylko dla tych, którzy byli świadkami śmierci. Harry zdaje sobie sprawę z istnienia testrali w Phoenix, po śmierci Cedrica pod koniec ostatniej książki, ale fani szybko zauważyli, że Harry był świadkiem śmierci swojej matki, gdy miał zaledwie rok.
Według Rowling i Pottermore, musisz mieć emocjonalne zrozumienie tego, co oznacza śmierć, abystrale stały się widoczne. Harry nigdy nie mógł całkowicie pojąć straty swojej matki, ponieważ nigdy jej nie poznał. Nawet śmierć Cedrica zajęła Harry'emu pełne zaakceptowanie, dlatego nie rejestruje testrali na końcu Czary.
Tymczasem Luna Lovegood akceptuje śmierć, ponieważ nie boi się życia pozagrobowego, więc prawie natychmiast po przedwczesnej śmierci swojej matki mogła zobaczyć testrale.
5 Nikt nie wie, jak zrobić proszek Fiuu
W przypadku tego, co jest zasadniczo magicznym pyłem, za proszkiem Fiuu kryje się alarmująca ilość tajemnic. Jedyny producent proszku Floo ma siedzibę na ulicy Pokątnej, choć jest znany z tego, że nigdy nie odpowiadał na ich frontowe drzwi. Od XIII wieku, kiedy Ignatia Wildsmith po raz pierwszy wynalazła proszek Fiuu jako środek transportu, nikt nie zna każdego, kto go wytwarza.
Pomimo względnej taniości proszku Fiuu (dwa sierpy na miarkę), zaciekawione czarownice i czarodzieje próbowały odtworzyć formułę, ale większość z nich trafiła do Szpitala Świętego Munga na magiczne dolegliwości i urazy z poważnymi oparzeniami. Jeszcze w 2010 roku Rutherford Poke, rzecznik i uzdrowiciel w St Mungo's, został zmuszony do wydania oświadczenia na temat niebezpieczeństw związanych z proszkiem Fiuu: „To dwa sierpy na miarkę, ludzie, więc przestańcie być tacy tani! Jeśli przyjdzie tu jeszcze jeden czarodziej z spalonym tyłkiem, przysięgam, że go nie będę leczyć. To dwa sierpy miarka! ”
4 Rowling wykopała sobie dziurę w grze ze zmieniaczami czasu
Zmieniacz czasu Hermiony odgrywa kluczową rolę w finale Azkabanu, ale Rowling twierdziła od tego czasu, że nie przewidziała konsekwencji tak lekkiego podróżowania w czasie. - Ponieważ w końcu, jeśli czarodzieje mogliby wrócić i rozwiązać problemy, gdzie byłyby moje przyszłe spiski? - zapytała czytelników Pottermore.
W odpowiedzi na własne pytanie autorka krok po kroku wyjaśnia, w jaki sposób walczyła z potencjalnymi dziurami w fabule. Po pierwsze, kazała Dumbledore'owi i Hermionie podkreślić niebezpieczeństwo związane z byciem widzianym przez kogokolwiek w przeszłości, a po drugie, upewniła się, że Hermiona wróciła jako jedyna zmieniarka czasu, która kiedykolwiek przeniknęła do Hogwartu. Skorzystała z okazji, by uwolnić świat od zmieniaczy czasu w Phoenix, starając się zniszczyć ich wszystkich w bitwie w Departamencie Tajemnic.
Pomimo jej najlepszych starań, aby zneutralizować podróże w czasie, w znaczący sposób powraca do Harry'ego Pottera w Przeklętym dziecku, co Rowling zaskakująco szybko zaakceptowała.
3 Jak Lupin stał się wilkołakiem
W serii jest powiedziane, że Remus Lupin został ugryziony przez wilkołaka od jednego Fenrira Greybacka, ale historia tego ataku jest zarówno obszerna, jak i całkowicie niszczycielska. Czteroletni Remus mocno spał w swoim łóżku, kiedy Greyback włamał się do domu i zaatakował go nie z nienawiści do Remusa, ale z zemsty na swoim ojcu.
Lyall Lupin był ekspertem w dziedzinie poltergeistów i (odpowiednio) boginów. Został zwerbowany przez Ministerstwo podczas pierwotnego powstania Voldemorta, aby dostarczyć informacji o mrocznych stworzeniach, kiedy siedział na przesłuchaniu. Greyback był sądzony za morderstwo, ale został prawie natychmiast zwolniony, pomimo protestów Lyalla, że Greyback był wyraźnie wilkołakiem.
Lyall opisał wilkołaki jako „bezduszne, złe, zasługujące na nic poza śmiercią”, co spotkało się z protekcjonalnymi szyderstwami ze strony członków komitetu, ale Greyback potraktował to całkowicie poważnie. Cytat powróci, by prześladować Lyalla do końca jego życia.
2 Życie miłosne McGonagall
McGonagall może być niezwykłą czarownicą, ale jej życie miłosne wcale nie było niezwykłe. W wieku 18 lat, po ukończeniu studiów, McGonagall poznała Dougala McGregora. McGregor, mugolski syn miejscowego rolnika, oświadczył się później tego samego lata. McGonagall początkowo zgodziła się, ale następnego ranka anulowała małżeństwo, aby zachować Statut Tajności.
McGonagall wyjechała, by kontynuować swoją karierę, ale kilka lat później dowiedziała się, że miłość jej życia została zabita przez śmierciożerców w ataku mugolskim. Nigdy nie doszła do siebie po śmierci McGregora, chociaż ostatecznie poślubiła Elphinstone Urquart, urzędnika Ministerstwa, który miał obsesję na punkcie Minerwy podczas wspólnej pracy.
Para była szczęśliwym małżeństwem przez trzy lata, zanim on również został zabity, w tym przypadku przez ugryzienie Jadowitej Tentaculi. McGonagall opuściła swój domek Hogsmeade i wróciła do swoich komnat w Hogwarcie, gdzie miała zobaczyć resztę swojego życia.
1 Pierwsze spotkanie Potterów z Dursleyami
Kiedy Vernon Dursley po raz pierwszy powiedział swojej narzeczonej, że nie będzie jej miał za złe, że ma „dziwaczną” siostrę, Petunia rzuciła się na niego z taką siłą, że upuścił poobijaną kiełbasę. Prawdziwa historia.
Ale nadal była drobna sprawa spotkania Potterów, która poszła tak dobrze, jak można się spodziewać. James uznał Vernona za dość zabawnego i nie próbował ukryć swojego rozbawienia, odpowiadając na protekcjonalne pytanie Vernona o to, czy jest właścicielem samochodu, opisując swoją własną miotłę wyścigową. Dursleyowie mieli już dość, kiedy James niewinnie powiedział im o Gringotcie i wyszli z restauracji, pozostawiając Lily we łzach, a James poczuł się winny.
James obiecał naprawić sytuację z Vernonem, kiedy się następnym razem spotkali, ale Vernon odmówił rozmowy z Jamesem podczas jego własnego przyjęcia weselnego, a Dursleyowie odmówili udziału w weselu Potterów. Ostatnia korespondencja Jamesa i Lily z Dursleyami była listem zapowiadającym narodziny ich syna, na który Petunia spojrzała tylko przez chwilę, zanim wyrzuciła.
-
Jesteś zarejestrowany w Pottermore? Dajcie nam znać, jakie sekrety Harry'ego Pottera przegapiliśmy w komentarzach!