Dzieci pokoleń były przerażone i przerażone książkami z serii Scary Stories to Tell in the Dark, która była antologią przerażających opowieści, które były idealne do czytania na Halloween lub dobrego strachu. Dziedzictwo tych książek było odczuwalne w tegorocznej adaptacji, która wplata wybraną liczbę historii w utwór z epoki osadzony pod koniec lat 60.
Wyreżyserowany przez André Øvredala z Trollhunter i The Autopsy of Jane Doe, Scary Stories to Tell in the Dark jest pełen odniesień nie tylko do słynnego materiału źródłowego, ale do wielu innych aspektów gatunku horroru. Od hołdów po ukryte szczegóły ze stron, oto 10 szczegółów, które mogłeś przegapić podczas oglądania Strasznych opowieści, aby powiedzieć w ciemności.
10 Film przedstawia Hearse Song
Scary Stories to Tell in the Dark ma odpowiednio nawiedzoną ścieżkę dźwiękową, a każdy duch otrzymuje unikalną kompozycję. Godna uwagi jest złowieszcza muzyka, którą gra pozytywka Sarah i Lou Lou, która w przeciwieństwie do innych melodii jest wcześniej istniejącą piosenką.
Piosenka pozytywki jest aranżacją utworu The Hearse Song, który pojawił się również jako wiersz w oryginalnych książkach. Melancholijna piosenka, która w ponurych szczegółach opisuje, co dzieje się ze zwłokami, jest w rzeczywistości pieśnią żałobną z I wojny światowej śpiewaną powszechnie przez żołnierzy amerykańskich i brytyjskich.
9 Odniesienia do klasycznych horrorów
Scary Stories to Tell in the Dark jest hołdem dla ówczesnych horrorów, które zdefiniowały dzisiejszy gatunek. Najbardziej wyrazistym hołdem jest „Noc żywych trupów” George'a A. Romero, klasyka, która pojawia się w kinie samochodowym.
Ponadto Stella okazuje się być wariatem z horroru, który szczególnie kocha horrory wydane w latach 50. Niektóre przykłady to Bestia z Haunted Cave, Frankenstein's Daughter, Indestructible Man i Mesa of Lost Women - z których wszystkie są pokazane na oryginalnych plakatach w jej pokoju.
8 Sztuka Stephena Gammella
Oprócz upiornych historii napisanych przez Alvina Schwartza, Scary Stories to Tell in the Dark jest najbardziej znane z towarzyszącej mu grafiki Stephena Gammella. Aby perfekcyjnie uchwycić aurę lęku w książkach, filmowcy zbyt wiele wysiłku wkładali w ożywienie nawiedzonych ilustracji Gammella.
Najlepiej widać to dzięki Haroldowi i Bladej Damie, którzy są wizualnie dokładni do swoich drukowanych odpowiedników. Godną uwagi zmianą jest kobieta z Big Toe, której twarz została oparta na kultowej widmowej twarzy z opowieści The Haunted House.
7 Inne historie
Kiedy Stella przegląda książkę Sarah, pomija kilka historii, które zostały napisane przed wydarzeniami z filmu. Niektóre z tych historii można przeczytać w książkach, które zainspirowały ten film, i prawdopodobnie są one zachowywane na przyszłe części.
Te inne historie to The Attic, Cat's Paw, Stranger i The Wendigo. W filmie zasugerowano, że każda z tych opowieści opowiada o mrocznych losach, które spotkały każdego z członków rodziny Bellows, którzy uwięzili Sarah w domu, aby ukryć swoje zepsucie i zachować bogactwo.
6 Książka Sary była oparta na książce „W labiryncie Pana”
Książka Sary jest starożytnym tomem, który sam pisze historie, być może opętany przez jej ducha lub przynajmniej wzmocniony przez nadprzyrodzoną obecność. Jeśli funkcja i wygląd książki wyglądają znajomo, to dlatego, że została zainspirowana tym z Labiryntu Pana.
Nazywana Księgą Rozstajów, książka została podarowana Ofelii przez Faun. W nim Ofelia znajduje trzy zadania, które musi wykonać, aby odzyskać tytuł księżniczki podziemnego królestwa wróżek. Podobnie jak książka Sary, The Book of Crossroads pisze własny tekst, choć mniej złowieszczo.
5 Tatą Stelli jest Hank Schrader
Ojcem Stelli jest zastępca Roy Nicholls, dobry człowiek obciążony błędami i tragediami z przeszłości. Wcielił się w niego Dean Norris, który jest najbardziej znany z roli przestrzegającego prawa filmu Waltera White'a i opiekuńczego szwagra Hanka Schradera w Breaking Bad.
Od czasu swojej kariery jako agenta DEA, Norris był konsekwentnie obsadzany jako osoba stróżująca prawa. Niektóre godne uwagi przykłady obejmują jego rolę jako pułkownika Richarda Williamsa w The Big Bang Theory, Det. Kevin Raines w remake'u Death Wish i obraźliwy Glenn Sickleman w zagmatwanej tonalnie Księdze Henry'ego.
4 Demogorgon to Harold i blada dama
Zarówno strach na wróble Harold, jak i Pale Lady zostali przedstawieni przez kaskadera / choreografa Marka Stegera, który jest najbardziej znany z roli Demogorgona w Stranger Things. To wyjaśniałoby przerażające i niesamowite ruchy tych duchów, które mogły zostać przywrócone do życia tylko przez faceta, który wykonał dobrą robotę, strasząc dzieci kochające Dungeons & Dragons.
Inne osiągnięcia Stegera obejmują czującą instalację artystyczną Hoboman w Velvet Buzzsaw, nieuchwytną Wielką stopę w Człowieku, który zabił Hitlera i Potem wielką stopę oraz stworzonko w Critters: A New Binge.
3 Slender Man to The Big Toe Woman
Kobieta z dużym palcem jest łatwo rozpoznawalna ze względu na swój nienaturalny wzrost, co jest możliwe tylko dzięki aktorowi Slender Man Javierowi Botetowi. Botet w rzeczywistości cierpi na zespół Marfana - rzadkie zaburzenie genetyczne, które sprawia, że ciało pacjenta jest nienaturalnie cienkie i wysokie, dzięki czemu jego nazwisko stało się znane w branży filmowej.
Inne słynne prace Boteta to trzy duchy w Crimson Peak del Toro, tytułowa i potworna Mama in Mama (wyprodukowana przez del Toro) oraz chory włóczęga w It, który chce obciągnąć Eddiego.
2 Jangly Man symbolizuje obrażenia wojenne
Zgodnie ze swoją historią, The Jangly Man jest połączeniem różnych historii z oryginalnych książek. Jednym konkretnym przykładem jest Me Tie Dought-ty Walker, w którym występuje gadająca odcięta głowa.
Według twórców filmu The Jangly Man miał być przerażającym bałaganem rozczłonkowanych kończyn, metaforycznie przedstawiając osoby poważnie oszpecone wojną w Wietnamie. Ponieważ twórcy filmu chcieli ograniczyć CGI, Jangly Man zamiast tego miał zwykłą parę rąk i nóg, które skręcały się w sposób, w jaki nie powinni. Jangly Man jest grany przez prawdziwego akrobata Troya Jonesa, który zasłynął z dołączenia do America's Got Talent.
1 Azyl to prawdziwe miejsce
Desperacko szukając odpowiedzi, Stella i jej przyjaciele udają się do szpitala Pennhurst, aby dowiedzieć się, co naprawdę stało się z Sarah. Szpital, w którym znika Chuck, to nie tylko nawiedzona scena w filmie, ale także prawdziwy.
Prawdziwa szkoła i szpital Pennhurst State była kontrowersyjnym azylem w Pensylwanii. Został zamknięty w 1987 roku po ujawnieniu obelżywego zachowania personelu, ale nie wcześniej niż jego historia eugeniki, segregacji i innych nieludzkich praktyk została upubliczniona. Dziś niektóre budynki zostały zburzone, a większość z nich pozostaje otwarta jako wystawa nawiedzonego domu dla turystów.