Optymizm. To był motyw definiujący Star Trek, kiedy został stworzony, i ta filozofia odróżnia go od wielu innych science fiction, które istnieją. Mieliśmy niebezpieczeństwo, mieliśmy mroczne epizody, mieliśmy tragedię, ale przesłanie nadziei, różnorodności i mądrości, w które wierzył twórca serialu Gene Roddenberry, wciąż odbija się echem we wszystkich programach i filmach, które pojawiły się później.
Gdy wkraczamy w 2017 r., W kraju, który ma rozpocząć ogromne zmiany, jest to idealny czas, aby przyjrzeć się epizodom, które przypominają nam o możliwości, że wszystkie drobne tendencje wydobywają się obecnie na powierzchnię, bez względu na to, gdzie stoimy politycznie, któregoś dnia zniknie i zostanie w tyle, gdy wkroczymy w ekscytującą przyszłość. Wtedy będziemy gotowi do eksploracji, a to, według Star Trek, jest naszym przeznaczeniem.
A więc tutaj, z niewielką ilością opcji z każdego serialu telewizyjnego Star Trek, jest 15 odcinków, które dają ci nadzieję na przyszłość.
15 Manewr Corbomite (seria oryginalna)
Chociaż nie pierwszy, który został wyemitowany, był to pierwszy odcinek nie-pilotażowy nakręcony do oryginalnej serii Star Trek i dał nam jeden z najlepszych cytatów Kirka. „… największym niebezpieczeństwem, przed którym stoimy, jesteśmy my sami, irracjonalny strach przed nieznanym. Ale nie ma czegoś takiego jak nieznane, tylko rzeczy chwilowo ukryte, chwilowo niezrozumiałe”.
To filozofia przewodnia Star Trek i nie może być bardziej zrozumiałe, gdy statek zostaje skonfrontowany z potężnym kosmitą imieniem Balok, który nie wierzy, że są spokojni i daje im dziesięć minut na „przygotowanie się” na śmierć. Ale Kirk sprawdza blef Baloka jednym ze swoich: fikcyjnym, niszczycielskim korbomitem. Wielkie ujawnienie, że Balok to mały, samotny kosmita, który testował swoje zamiary, pokazuje, że Star Trek nawet najwcześniej nie polegał na walce z wrogami, ale na zaprzyjaźnieniu się z nimi.
Nawet nerwowy porucznik („Głosuję, żebyśmy to dali!”) Bailey w końcu widzi światło i zgłasza się na ochotnika do pozostania z Balokiem, aby oba gatunki mogły wymieniać informacje i kulturę. Wychodzą na zachód słońca, podczas gdy Enterprise kontynuuje swoją misję odkrywania nowego życia i nowych cywilizacji, i śmiało idą … no cóż, znasz resztę.
14 Conundrum (The Next Generation)
Jest to zabawne, głównie dlatego, że Ensign Ro i Riker, którzy zawsze skakali sobie do gardeł, trafiają do worka.
Coś się dzieje iw mgnieniu oka wszyscy na statku (nawet Dane) tracą swoją tożsamość; nadal wiedzą, jak obsługiwać sprzęt, ale nie wiedzą, kim są. Wiemy, a oni nie wiedzą, że jest wśród nich jeden członek załogi, którego wcześniej tam nie było.
Przywracają komputer i dowiadują się, kim są (wraz z tożsamością naszego nieznajomego, komandora Kierana MacDuffa) i że zbliżają się do końca długiej, brutalnej wojny z Lizianami. Kiedy zbliża się ich wróg, Picard i jego oficerowie wahają się: coś jest nie tak. MacDuff upiera się, że strzelają, nawet próbując wykorzystać instynkt wojownika Worfa, ale Worf nadal jest oficerem Gwiezdnej Floty, a etyka i filozofia załogi wygrywają nawet z dowodami. Nie zrobią tego, nawet jeśli nie wiedzą, kim są, ponieważ wiedzą, że to źle. Współczucie zwycięża.
Czy wspominaliśmy też, że Riker i Ro uprawiali seks?
13 Odkrywców (Deep Space Nine)
Deep Space Nine nie zawsze był najbardziej radosnym serialem, ale ten odcinek jest przykładem entuzjazmu do eksploracji kosmosu, który zawsze był znakiem rozpoznawczym serii.
Sisko wraca z Bajor, cały rozpalony na temat Bajorańskich latarniowców i postanawia zbudować jeden. To nie jest Sisko, do którego przywykliśmy: Dax wskazuje, że nie był tak podekscytowany, odkąd zbudował żłobek Jake'a. Widok Sisko, człowieka tak często obciążonego własną przeszłością, podekscytowanego projektem i bawiącego się nim tyle radości, a sam statek jest rozbłyskiem pomarańczy zarówno w żaglach, jak i we wnętrzach, słonecznym, radosnym kolorem nie. dużo widziałem w ciemnych korytarzach stacji kosmicznej.
Dostajemy więź między ojcem a synem (zawsze w najlepszym wydaniu z Siskos), oldschoolową przygodę i zwycięstwo na końcu, kiedy pomagają udowodnić prawdę o starych bajorańskich podróżach kosmicznych. A podróż Jake'a jako pisarza również zaczyna się tutaj, droga do przyszłości zaczęła się na pojeździe z przeszłości.
12 kogo bogowie niszczą (TOS)
Enterprise dociera do azylu Elba II, gdzie 15 ostatnich kryminalistów w galaktyce znajduje się pod opieką doktora Donalda Coreya. Kirk, pełen nadziei, przynosi nowy, rewolucyjny lek, który wyleczy ich zaburzenia.
Ale więźniowie już przejęli azyl pod przywództwem byłego bohatera Federacji, Gartha z Izara. Kiedyś był wzorem dla Kirka, teraz staje się jego wrogiem, torturując Coreya i Kirka, grożąc Spockowi i okrutnie demonstrując, jak niepotrzebny jest dla niego własnych wspólników. Jest również w stanie zmienić kształt i ma trochę zabawy z oszukiwaniem Kirka i Spocka, udając każdego z nich.
W pewnym momencie Spock staje w obliczu dwóch Kirksów, obaj żądają kontrasygnaty, która zmusi Scotty'ego do opuszczenia tarcz Enterprise i wysłania ich, a kiedy jeden z nich sugeruje, że Spock zastrzelił ich obu, ponieważ jest to jedyny sposób na zapewnienie bezpieczeństwa. statek, Spock wie, że to prawdziwy, a Garth zostaje zatrzymany. Piękno tego? Zamiast zostać ukaranym, Garth zostaje wyleczony, a na końcu widzimy, że przestępcze szaleństwo zostanie wymazane. Przyszłość bez brutalnych szalonych ludzi brzmi całkiem nieźle.
11 Terra Prime (Enterprise)
Enterprise zawsze był trochę smutnym workiem, a ostatni odcinek przed finałem serialu zaczął się od zagłady i mroku. Koalicja Planet jest na skraju powstania, ale Terra Prime, ksenofobiczna organizacja terrorystyczna kierowana przez Johna Paxtona (Peter Weller), nie chce, aby tak się stało. Paxton grozi zniszczeniem Dowództwa Gwiezdnej Floty, chyba że wszyscy obcy opuszczą Ziemię i zmusza porwanego Trip Tuckera do pracy nad jego zepsutym systemem celowania.
Ale nasza nieustraszona załoga ratuje dzień. Tucker sabotuje broń Paxtona, dzięki czemu strzela ona nieszkodliwie na Pacyfik, a Archer ratuje, która dopiero powstała, koalicją planetarną w inspirującej przemowie. „Wszyscy jesteśmy odkrywcami, którzy chcą wiedzieć, co jest za horyzontem, co jest poza naszymi wybrzeżami. A jednak im więcej tego doświadczyłem, tym więcej nauczyłem się, że bez względu na to, jak daleko podróżujemy lub jak szybko się tam dotrzemy, Najgłębsze odkrycia niekoniecznie wykraczają poza tę następną gwiazdę. Są w nas, wplecione w nici, które nas łączą ze sobą. W tej sali zaczyna się ostatnia granica. Zbadajmy ją razem."
10 Chmura (Voyager)
To, piąty odcinek serii, pięknie ustanawia Voyagera. Napotykają mgławicę, która, jak sądzą, może zapewnić im moc (inspirując kultowe powiedzenie Janeway „W tej mgławicy jest kawa!”), Ale potem zdają sobie sprawę, że to istota i zranili ją, więc wracają, aby ją wyleczyć. Z punktu widzenia filozofii i współczucia jesteśmy dokładnie tam, gdzie powinniśmy.
Ale to o wiele więcej. Janeway określa swoją rolę w załodze, spekulując, że tradycyjny dystans kapitana może im nie służyć. Paris tworzy swój pierwszy holodeck, Sandrine's. Harry Kim łamie protokół i zaprasza swojego Kapitana do spotkań towarzyskich (jest rekinem bilardowym! Kto wiedział?). Chakotay przedstawia Janeway swojemu duchowemu zwierzęciu. Doktor, wciąż zrzędliwy hologram, którego dźwięk można wyłączyć, podchodzi. A Neelix, wcześniej wściekły z powodu ciągłego niebezpieczeństwa, w które on i Kes są narażeni, w końcu to rozumie i staje się oficerem morale. Widzowie dowiadują się, że Voyager NIE jest wyspą Gilligana w kosmosie. Chcą wrócić do domu, ale nadal są odkrywcami. Będziemy mieli wszystkie tradycyjne przygody Treka, jakich oczekujemy od tej zgranej załogi, bez względu na to, jak daleko są od domu.
9 I, Borg (TNG)
Czego zawsze uczono nas o Borgach? Opór jest daremny i nie mają indywidualności. Widzowie już widzieli, kiedy opór NIE był daremny: Borg uprowadził Picarda, zamienił go w Locutusa, zabił wielu ludzi i zadał ogromne szkody flocie. Picard został uratowany i zrehabilitowany, ale to nie zmieniło naszego spojrzenia na Borg, poza tym, że teraz nie byli całkowicie nieprzeniknieni. Tym, co naprawdę zmieniło sytuację, był Hugh.
Hugh został uratowany (i nazwany) przez załogę Enterprise, a ich plan polegał na zarażeniu go wirusem, który nieodwracalnie zniszczyłby cały Kolektyw. Dr Crusher, który złożył przysięgę „nie czynić krzywdy”, zgłosił zastrzeżenia, a gdy LaForge powoli odnalazł przyjaźń z Hugh, zaczął się zgadzać. Picard i Guinan, oboje ofiary zniszczenia Borga, byli nieugięci, aby kontynuować, aż w końcu stanęli przed nim bezpośrednio i dowiedzieli się czegoś, czego nie chcieli się nauczyć: Hugh był osobą.
Ten odcinek nie tylko sprawił, że poczuliśmy rzeczywistą nadzieję, że Borg można w jakiś sposób odkupić, ale także nauczył nas, że ofiary mogą znaleźć siłę i wzmocnienie we współczuciu i własnym człowieczeństwie.
8 Smak Armageddonu (TOS)
To jeden z tych klasycznych odcinków Treka, który daje kapitanowi Kirkowi reputację wbijania się w obce społeczności.
Enterprise zostaje ostrzeżony z dala od Eminiar VII, ponieważ toczą wojnę z Vendikarem. Pod naciskiem szturchającego, irytującego dyplomaty Kirk i tak promienieje z drużyną, ale nie widzi żadnych śladów rozdartego wojną miasta. Wojna jest tutaj prowadzona wirtualnie, a ofiary zgłaszają się do stacji dezintegracyjnych, jeśli zostali „trafieni”. Ludzie umierają; społeczeństwo trwa.
Ale Kirk się sprzeciwia. Ucywilizowanie wojny nie ma pilnej motywacji do jej zakończenia. Następnie Enterprise zostaje trafiony, a Kirk zostaje poproszony o wysłanie swojej załogi i wysłanie jej w celu dezintegracji. To się nie stanie, mówi Kirk, i wtedy włącza bieg. Niszczy komputery, które toczą dla nich wojnę, a kiedy przywódcy planety wpadają w panikę, każe im zadzwonić do Vendikar i sprawdzić, co mogą zrobić, aby zawrzeć pokój. Zrzędliwy dyplomata przybywa na dół, by pomóc.
Co w tym optymistycznego? W konfrontacji z brutalnością wojny, obie planety kończą bitwę trwającą 500 lat. Otwarte oczy przynoszą mądrość. Dobra robota, Jim!
7 Niech to będzie twoje ostatnie pole bitwy (TOS)
Na pierwszy rzut oka wydaje się to dość pesymistyczną opowieścią. Fabuła koncentruje się na dwóch śmiertelnych wrogach, Lokai i Bele (granych przez Lou Antonio i Franka Gorshina, The Riddler on Batman). Obaj panowie nie mają miejsca na kompromisy, mimo że są ostatnimi mieszkańcami kwitnącego niegdyś społeczeństwa (choć jeszcze o tym nie wiedzą).
Sztuczka, jak wie każdy dobry fan Treka, polega na tym, że chociaż wydają się być tą samą „rasą”, tak nie jest i tutaj pojawia się optymizm. Są oszołomieni niezdolnością załogi Enterprise do dostrzeżenia ich różnic: jeden jest biały po prawej stronie, jeden jest biały po lewej. Duh!
Podczas gdy obie strony pozostają nie do pogodzenia, prawdziwą lekcją jest sposób, w jaki załoga reaguje. Różnica, którą dla tych dwóch kosmitów jest tak nie do pokonania, warta walki, jest czymś, czego załoga w ogóle nie widzi. Pozostają zdumieni walką, ponieważ dawno temu porzucili niechęć do tego, by wyglądać inaczej. W przyszłości Star Trek nie ma miejsca na uprzedzone bzdury.
6 Podstawy (VOY)
Załoga Voyagera, już oblężona, osiąga nowy poziom, gdy Kazoni przejmują statek (prowadzony przez zdradzieckiego, ale zawsze przyjemnego Seskę) i zabierają załogę na niegościnną planetę. Rzeczy wyglądają ponuro. Ale Janeway, podobnie jak Kirk, nigdy nie zostaje pokonana i zbiera swoją załogę. Schronienie i woda są najważniejsze, wraz z nadzieją, że zostaną uratowani.
To działa. Znajdują sposób na przetrwanie i rozwój, a przede wszystkim udowadniają, że ta załoga zawsze będzie się trzymać razem. Robią wrogów rodzimych gatunków, ale ratunek z Chakotay w odpowiednim czasie pomaga nawiązać przyjaźń, gdy ratuje jednego z nich. Tom Paris, z misją gdzie indziej, rekrutuje pomoc, a co najbardziej zdumiewające, jednym z bohaterów dnia okazuje się Lon Suder (intensywny Brad Dourif), odkupiony morderca, który w końcu poświęca swoje życie dla załogi.
Dowiadujemy się, że nawet w najstraszliwszych, skazanych na niepowodzenie sytuacjach załoga może zebrać się razem i triumfować, a nawet zabójcę można odkupić. W tym momencie, gdy ponownie pojawia się statek kosmiczny Voyager, nasze serca po prostu … podnoszą się.
5 Wewnętrzne światło (TNG)
Przełomowy, piękny odcinek telewizji w ogóle, „The Inner Light” opowiada o zagubionej cywilizacji. Sonda znokautuje Picarda, dając mu doświadczenie całego życia jako Kamin z planety Kataan. Ma dzieci i wnuki, przeżywa pełne, bogate życie i jest świadkiem zbliżającej się zagłady planety oraz wysłania sondy, która dotarła do Enterprise wiele wieków później.
To tragedia, ale znacząca i przypomina nam, że piękno świata tkwi w tym, co ze sobą zabieramy. Picard został obdarzony tymi wspomnieniami - i zobaczymy, jak wpłynie to na niego w przyszłych odcinkach - a planeta, choć dawno minęła, żyje w nim. Śmierć nie jest ostateczna, jeśli niesiemy pamięć o tym, co utracone w przyszłości.
Po głębokim doświadczeniu z sondą otrzymał namacalną pamiątkę: flet, na którym grał jako Kamin, wraz ze wspomnieniem melodii, którą na nim zagrał. (W 2006 roku kupujący zapłacił 40 000 dolarów za ten flet rekwizytowy, udowadniając, że wpłynął on na widzów tak samo jak Picard).
4 Emisariusz (DS9)
To może być najlepsza ze wszystkich premier serialowych w kanonie telewizyjnym Star Trek.
Otwiera ją powrót do bitwy o Wolf 359, w której nasz nowy główny bohater, Benjamin Sisko, traci w walce żonę. Jest mężczyzną pobitym, ocalonym, być może, tylko dzięki miłości do syna Jake'a. Jest przydzielony do Deep Space Nine, ale nie ma entuzjazmu.
A potem wszystko zaczyna się dziać. Sisko napotyka bajorańską kulę, która uczy go jednej z najgłębszych prawd o smutku. Odrapana, mroczna stacja zaczyna zapełniać się nieodpartą załogą: angażującym Milesem O'Brienem, którego talenty można wreszcie dobrze wykorzystać, magnetycznym Daxem, starą duszą w młodym ciele i Odo, zmiennokształtnym skupionym na sprawiedliwości.. Jest też młodzieńczy, spragnieni przygód Dr Bashir, złowrogi Kira Nerys (który przypomina nam Ensign Ro) i Jake, połowa najbardziej realistycznych i sympatycznych relacji rodzic-dziecko w całej serii. Jest też pierwszy główny bohater Ferengi, Quark, pokazujący nam, że wszystko jest możliwe. Jak na najciemniejszy występ w grupie, zaczyna się bardzo jasno.
3 Darmok (TNG)
Oprócz najlepszych cytatów z odcinków wszech czasów, „Darmok” oferuje nam wyjątkową historię, szlachetną bitwę i gościnną gwiazdę Paul Winfield - wszystko w jednym.
Rozpoczyna się, gdy Enterprise napotyka statek pełen kosmitów, z którymi nie mogą się porozumieć. Potrafią rozpoznać poszczególne słowa, ale nie wydają się one mieć żadnego sensu, a Tamarianie wydają się równie sfrustrowani jak oni. Wtedy Tamarianie nagle wysyłają własnego kapitana i Picarda na planetę poniżej.
Podczas gdy załogi kłócą się na górze, Picard i Dathon, kapitan kosmitów, nawiązują współpracę. Są tam, by walczyć z bestią i przeżyć starożytną historię, w której dwaj wrogowie połączyli siły i zostali przyjaciółmi. W końcu znajdują sposób na komunikację i wzajemny szacunek. Kiedy kapitan Tamarian zostaje zabity, Picard opłakuje go i wreszcie chwytając, że Tamarianie komunikują się za pomocą metafory, opowiada im o odważnych wyczynach Dathona. Chociaż koszt był tragiczny, zawiązała się przyjaźń. Odwaga i zaufanie to wartości dnia, a także chęć łączenia się z ludźmi, których nie rozumiemy.
2 Diabeł w ciemności (TOS)
Jedną z najlepszych cech Star Treka jest sposób, w jaki patrzy na wrogów: czasami musisz postawić się na miejscu kogoś innego. Kirk, zwykle człowiek o impulsywnym działaniu, robi dokładnie to, gdy Enterprise zostaje wezwany do powstrzymania stworzenia, które zabija górników na Janus VI.
Kirk i Spock stają twarzą w twarz ze stworzeniem i ranią je, a potem zdają sobie sprawę, że jest inteligentny. Zamiast żądać zemsty, okazują współczucie. McCoy go leczy, a następnie Spock używa połączenia umysłów, aby się z nim komunikować, odkrywając, że jest Hortą, a górnicy nieumyślnie niszczą jej jaja. W końcu mamy spokój i piękne relacje z nieletnimi i Hortą, gdzie ona i jej młode robią tunele dla łatwego dostępu, a nieletni zbierają nagrody.
Ten sam motyw pojawia się w „Arenie”, kiedy Kirk jest zmuszony walczyć z Gornem i prawie go pokonuje, po czym stawia sobie swoje gigantyczne buty jaszczurki na tyle długo, by odmówić zabicia, a tym samym ocalić oba statki przed zniszczeniem. Ta filozofia jest jedną z definiujących zasad Star Trek i dużą częścią tego, dlaczego wciąż jest około 50 lat później.
1 Wszystkie dobre rzeczy … (TNG)
Na początku tego, ostatniego odcinka Star Trek: The Next Generation, Q mówi kapitanowi Picardowi, że jest odpowiedzialny za zniszczenie ludzkości, że Picard popełnił jeden błąd tak kolosalny, że zapobiegnie tworzeniu się życia na Ziemi. Downer!
Picard zostaje następnie przetransportowany przez trzy różne okresy: początek biegu Enterprise, kiedy po raz pierwszy zajął krzesło kapitana, a Tasha wciąż była na pokładzie; czas, który postrzega jako teraźniejszy; i jego starość, kiedy zaczyna wykazywać oznaki zespołu irumodycznego i pielęgnuje winnicę na Ziemi.
Ale Picard, jak wiemy, jest superbohaterem. Zbiera swoją załogę we wszystkich trzech okresach, a Q prowokuje go i drwi z niego przez cały czas, i znajduje sposób - w ostatniej chwili wątpliwą, ale częstą sytuację w podróżach w czasie - aby uratować wszechświat.
To nie tylko nadzieja, ponieważ oszczędza dzień, ale dlatego, że pozwala mu to zrobić. ”Przez ten ułamek sekundy byłeś otwarty na opcje, których nigdy nie rozważałeś. To eksploracja, która na ciebie czeka. Nie mapowanie gwiazd i badanie mgławic, ale tworzenie map niepoznawalnych możliwości istnienia ”- mówi Q. To piękna nuta dla programu i trafny hołd dla wizji, od której wszystko się zaczęło.
___
Najnowsza seria z serii, Star Trek: Discovery, ma mieć premierę na CBS jeszcze w tym roku.