Praktycznie cała twórczość Quentina Tarantino jest bardzo ceniona i ceniona. Nawet wśród dziewięciu jego genialnych dzieł Pulp Fiction wyróżnia się jako szczególnie wpływowa. Funkcja z 1994 roku jest niezaprzeczalnym arcydziełem od początku do końca. Jego występy w wykonaniu doświadczonych aktorów, takich jak John Travolta i Samuel L. Jackson zapierają dech w piersiach, a wyjątkowa struktura przeplatających się narracji sprawia, że publiczność jest zaangażowana przez dwie i pół godziny.
Ci, którzy szukają podobnej poprawki po obejrzeniu Pulp Fiction, powinni sprawdzić którykolwiek z dziesięciu filmów wymienionych poniżej. Niektóre są bardziej bezpośrednio powiązane niż inne, ale wszystkie mają co najmniej jeden element z przełomowym wysiłkiem Tarantino na drugim roku.
10 Przeciągnięty po betonie
Talent S. Craiga Zahlera do naturalnego dialogu natychmiast przypomni widzom o charakterystycznym stylu Tarantino. Ma także wyraźny szacunek dla kina grindhouse, czego dowodem są czasami dziwaczne efekty krwi obecne w filmie.
Brutalny, niesprawiedliwy dramat zmieszany z hiperboliczną przemocą na poziomie filmu B wydaje się nie działać, ale to połączenie jest skuteczne w Dragged Across Concrete. Prawie trzygodzinny czas odtwarzania daje filmowi czas na oddychanie, gdy wzrasta napięcie. To trzeci pełnometrażowy film Zahlera, a jego poprzednie dwa filmy, Bone Tomahawk i Brawl in Cell Block 99, również są nowoczesnymi klasykami.
9 Snatch
Guy Ritchie's Snatch to styl. Oczywiście jest trochę treści, ale Ritchie jest najbardziej znany ze swojego stylu, który jest na czele jego drugiego filmu. Zanim wprowadził Sherlocka Homesa i Aladyna z akcją na żywo na duży ekran, kręcił szybkie, bystre czarne komedie skupione wokół szorstkiego półświatka Londynu.
Poważne przestępstwa są traktowane jak gry, a publiczność zjada każdą jej uncję. Jason Statham również stał się znany widzom filmowym dzięki temu filmowi oraz pierwszemu filmowi reżysera, Lock, Stock, and Two Smoking Barrels.
8 Wał
Ważne jest, aby znać główne źródło inspiracji Tarantino - filmy Blacksploitation. Oprócz westernów ze spaghetti, ukochany twórca filmowy czerpie wiele wskazówek z gatunków, które w innym przypadku nie są cenione.
Shaft jest uważany za klejnot koronny epoki, ale inne godne uwagi pozycje to Foxy Brown i Dolemite. Reżyser dostrzega wartość tych prac, traktując je jako sztukę. Jego miłość do nich podniosła ich status w popkulturze, dając im publiczność, która by ich pominęła, gdyby nie jego pochwała.
7 Sin City
Robert Rodriguez i Quentin Tarantino mają dobrze udokumentowaną przyjaźń. Każdy z nich wyreżyserował jeden z dwóch filmów do podwójnego filmu Grindhouse, a Tarantino wyreżyserował nawet gościnnie scenę do Sin City, adaptacji szorstkich powieści graficznych Franka Millera.
Ten film poważnie traktuje fantastyczną scenerię noir, w przeciwieństwie do nonszalanckiego stosunku Pulp Fiction do przemocy i przestępstw. Podobnie jak film z 1994 roku, film jest antologią, opowiadającą o kilku historiach, które czasami się przecinają. To był sukces na wszystkich frontach, ale sequel z 2014 roku, A Dame to Kill For, nie wypadł tak dobrze ani krytycznie, ani komercyjnie.
6 Świętych z Boondock
Ten kultowy klasyk podąża za twardzielami bliźniaków, którzy za pomocą przemocy decydują się na pozbycie się Bostonu przestępczości zorganizowanej. Rozsmakują się w tym po zabiciu dwóch gangsterów w samoobronie. Willem Dafoe gra ekscentrycznego agenta FBI na ich tropie podczas szaleństwa.
Film upadł po premierze, ale znalazł sporych i oddanych fanów na domowych wideo. Podążanie za tymi dwoma mężczyznami, którzy sprzątają ulice miasta bronią, może być irracjonalną fantazją, ale czy jest lepsze miejsce na spełnienie niemożliwego pragnienia niż film?
5 Trainspotting
Trainspotting Danny'ego Boyle'a to czarna komedia z naciskiem na „czarny”. Uzależnienie na ogół nigdy nie jest traktowane w filmach jako żart - a ci, którzy go tak traktują, nie są warci niczyjego czasu - ale ten film z 1996 roku jest szczególnie ponury nawet jak na te standardy.
Jednocześnie nie traktuje choroby w sposób melodramatyczny, zamiast tego przedstawia realistyczne postacie w szkockiej oprawie. Temat jest mroczny i przygnębiający, ale film porusza się z niesamowicie szaloną energią, przez co jest jednocześnie niepokojący i szalenie zabawny od początku do końca.
4 Zły porucznik
Postać Harveya Keitla w Bad Lieutenant przechodzi 90-minutową spiralę w dół, angażując się w prawie każdy występek, jaki można sobie wyobrazić. Bohater jest całkowicie nie do naprawienia, ale tym, co podnosi jego rozpustę, jest przypadek napaści na tle seksualnym, który prowadzi.
Ofiara, zakonnica, wie, kto popełnił na niej ohydną zbrodnię, ale nie chce ich oddać. Ani jeden moment nie jest łatwy do strawienia, ale jest to jeden z najbardziej wciągających dramatów kryminalnych lat 90., a to niemały wyczyn. Abel Ferrara jest znany z dziwacznych filmów, ale Bad Lieutenant jest powszechnie uważany za jeden z jego najlepszych.
3 W Brugii
Martin McDonagh zaciął zęby, pisząc sztuki przez lata, zanim nakręcił swój pierwszy film fabularny. W rezultacie jego historie są ściśle powiązane z doskonałymi dialogami, które nie marnują ani jednej linii na scenariusz. W Brugii jest to jego pierwszy pełny wysiłek i wyszedł z kołyszącej się bramy.
Ta czarna komedia o dwóch zabójcach to mroczny komiks, który dodaje humoru chorobliwej tematyce. To zestawienie zaostrzyło się jeszcze bardziej w jego dwóch późniejszych filmach, Siedmiu psychopatów i Trzy billboardy na zewnątrz Ebbing w stanie Missouri.
2 Goodfellas
Wraz z Pulp Fiction, epicki film o mafii Martina Scorsese często zalicza się do najwspanialszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały, a oglądając to arcydzieło z 1990 roku łatwo zrozumieć, dlaczego. Przedstawia prawdziwą historię Henry'ego Hilla i jego powstania w zorganizowanej rodzinie przestępczej, zanim ostatecznie został objęty ochroną świadków.
Ray Liotta występuje u szczytu kariery i jest wspierany przez Joe Pesci i Roberta De Nero. Nadchodzący gangsterski film Scorsese, Irlandczyk, ponownie zjednoczy tych dwóch ostatnich, ale zobaczmy, czy uda im się odzyskać magię, którą mieli razem w Goodfellas.
1 Sonatyna
Takeshi Kitano zasłynął w Japonii jako komik, zanim przeszedł do mocno uderzających filmów kryminalnych, które były trudne do oglądania. Społeczność międzynarodowa natychmiast zdała sobie sprawę z jego geniuszu dzięki jego opusowi Sonatine z 1993 roku.
Film wyróżnia się skupieniem znacznej części czasu pracy na gangsterach czekających i bawiących się na plaży na Okinawie. Podczas gdy te części są odkładane, napięcie rośnie, gdy ustalane są stawki. Prawie cała filmografia Kitano to domowe biegi, ale Sonatine wyróżnia się pomysłem na Yakuzę wylegującą się.