Wzywa potwora to piękny i inspirujący obraz walki młodego człowieka z żalem - ale to nie znaczy, że jest dla każdego młodego człowieka.
Kiedy samotna matka Lizzie O'Malley (Felicity Jones) zdiagnozowana jest z nieuleczalną chorobą, jej młody syn, Conor O'Malley (Lewis MacDougall), zostaje zaskoczony wiadomościami - zdesperowany, by uratować matkę i przerażony perspektywą jej utraty. W ciągu dnia Conor coraz bardziej izoluje się od swoich rówieśników dzięki „normalnym” problemom z dziećmi (szkolnymi łobuzami), a wieczory spędza na pocieszaniu i pomaganiu chorej matce - przy ograniczonym wsparciu pogrążonej w żałobie babci (Sigourney Weaver) i nieobecnego ojca (Toby Kebbell).
To właśnie pośród tej niepewności i bólu Conor zostaje obudzony pewnej nocy przez tajemniczego potwora podobnego do drzewa (głos Liam Neeson), który obiecuje opowiedzieć chłopcu trzy historie - i sugeruje, że gdy zostaną opowiedziane, będzie to historia Conora. odpowiedzialność za ujawnienie ukrytej prawdy. Pomimo początkowego lęku przed potworem Conor zaczyna postrzegać swojego nadprzyrodzonego gościa i opowieści, jako sposób, w jaki może uratować matkę przed śmiercią - tylko po to, by zdać sobie sprawę, że prawdziwi ludzie i prawdziwe życie są znacznie bardziej skomplikowane.
Wyreżyserowany przez JA Bayona (The Impossible) na podstawie scenariusza Patricka Nessa (który napisał książkę źródłową), na podstawie pomysłu zmarłej autorki Siobhan Dowd, A Monster Calls przetrwał skomplikowaną podróż na duży ekran - podróż, która była przerywana przez tę samą chorobę, stratę i ludzką niepewność, które zostały podkreślone w ostatnim filmie. Jednak to małe rzeczy, ciche chwile i proste ludzkie prawdy, a nie przesłanka fantazji, sprawiają, że A Monster wzywa wyjątkową i poruszającą opowieść o nadziei w obliczu smutku.
Filmowa adaptacja Bayony daje swobodę w stosunku do źródłowej historii Monster Calls, ale wszelkie poprawki są celowe: upewnienie się, że narracja i tematy są tak samo przejmujące dla ich nowego medium i publiczności, jak w formie drukowanej. Na szczęście przejście od nowatorskiego tekstu do filmu fabularnego jest stosunkowo proste, a różne podobieństwa, analogie i nadrzędne przesłanie książki nie zostają utracone podczas adaptacji. Bayona tworzy bogatą scenę, zapełniając swój film wielowarstwowymi postaciami i autentycznym dramatem - wszystko to obserwowane z ograniczonej (i często surowej) perspektywy Conora.
To powiedziawszy, pomimo młodego głównego bohatera filmu, animowanych sekwencji przypominających bajki i podnoszącego na duchu marketingu, ważne jest, aby zauważyć, że Monster wzywa to dojrzała opowieść - taka, która może być zbyt mroczna dla niektórych nastoletnich widzów (coś, co sam Ness wskazał niedawno na zewnątrz). Jako książka, którą można by skonsumować w porcjach, między którymi rodzice mogliby zatrzymać się i omówić wrażliwe sytuacje z dziećmi, Potworne wezwania mogły być przystępne dla młodszych czytelników; Jednak jako doświadczenie filmowe, w którym widzowie mają mniejszą kontrolę nad przepływem historii, widzowie (niezależnie od wieku) są zamknięci w opowieści o nieuleczalnej chorobie, żalu i strachu (aczkolwiek z optymistycznym postanowieniem). Z tego powodu rodzice i opiekunowie powinni podejść do filmu z jasnym zrozumieniem tego, co stworzyli Bayona i Ness:Wzywa potwora to piękny i inspirujący obraz walki młodego człowieka z żalem - ale to nie znaczy, że jest dla każdego młodego człowieka.
Widzowie rozpoznają garść znanych pomysłów, relacji i tropów filmowych w A Monster wzywa, ale mocne strony filmu nie są zdefiniowane przez ilość nowych terenów, które obejmuje; zamiast tego Bayona wyróżnia się szczerym i bezkompromisowym przedstawieniem bolesnych okoliczności. Ograniczony punkt widzenia Conora, ograniczony stłumionym gniewem i smutkiem, oferuje Bayonie wyjątkową ramę narracyjną - którą wypełnia bogatymi warstwami i połączeniami, które widzowie mogą rozpakować (zwłaszcza jeśli chodzi o historie potwora).
Obsada drugoplanowa filmu jest stosunkowo niewielka, z krótkimi, ale mięsistymi rolami Sigourney Weaver, Felicity Jones, Liama Neesona i Toby'ego Kebbella. Każdy z uznanych talentów gra uczciwie i serdecznie w swoich rolach, ale to Lewis MacDougall prowadzi film. Młody aktor ma za zadanie sprostać różnym wyzwaniom (w tym 30-metrowym współgwiazdą CGI i rozdzierającymi serce scenami graficznymi emocji) - z którymi MacDougall spotyka się twarzą w twarz. To odważny i wrażliwy zwrot, który kształtuje każdy zakątek filmu - zapewniając, że postrzeganie przez Conora jego sytuacji, dorosłych i dzieci wokół niego, a także to, co zrobić z jego nadprzyrodzonym gościem, jest wierne osobie (młodej lub starszej) którego życie zostało całkowicie wywrócone.
Nic dziwnego, że Bayona i często współpracujący / autor zdjęć Óscar Faura zapewniają widzom bogatą oprawę wizualną - inspirowaną nagradzaną pracą ilustracyjną Jima Kaya w książce Monster Calls. Bayona nadaje filmowi subtelny urok i atmosferę, ale sceny między Conorem i potworem są szczególnie bogate - najbardziej widoczne w książkowych interpretacjach trzech historii potwora Conora. Każda opowieść ma odrębną estetykę, jednocześnie odzwierciedlając tematyczne linie, które zapożyczają subtelne wizualne wskazówki z własnego życia Conora. Wynik? Wspaniałe animowane sekwencje, które nigdy nie naruszają uważnego trzymania się w filmie punktu widzenia Conora: potwór opowiada historię, ale wersja tej historii na ekranie jest filtrowana przez wyobraźnię Conora (nie wspominając o jego własnych lękach i uprzedzeniach).Biorąc pod uwagę, w jaki sposób historie są stosowane w rozwiązywaniu głównego konfliktu A Monster wzywa, przemyślane przedstawienie tych sekwencji z pewnością zaoferuje niektóre z najbardziej wpływowych momentów filmu - i największe możliwości refleksji po obejrzeniu.
Dzięki sprytnym zmianom w materiale źródłowym Bayona i Ness dostarczają adaptację A Monster Calls, która wykorzystuje artystyczne medium filmowe - zamiast po prostu przenosić strony książki na duży ekran. To wymagający film, z satysfakcjonującą emocjonalną wypłatą, ale może być zbyt mroczny dla niektórych młodych widzów i zbyt obciążający dla wrażliwych widzów, którzy dzięki porywemu marketingowi Monster Calls mogą nie być przygotowani na zdecydowane przedstawienie smutku i choroby w filmie. Mimo to, równie czarujący, jak prowokujący do myślenia, A Monster wzywa do uhonorowania oryginalnego pomysłu Siobhan Dowd - tak samo, jak zapewnia relatywną opowieść o strachu i nadziei (szczególnie dla każdego, kto przeżył druzgocącą stratę).
ZWIASTUN FILMU
Monster Calls trwa 108 minut i ma ocenę PG-13 dla treści tematycznych i niektórych przerażających obrazów. Teraz gra w kinach.
Daj nam znać, co myślisz o filmie w sekcji komentarzy poniżej.
Nasza ocena:
4 z 5 (doskonałe)